Ο προπονητής της ομάδας παγκορασίδων του Ηρακλή 2000 (πρωταθλητής Δωδεκανήσου), Κώστας Σαντής, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Άμεσο Ριπλέι» του EOK WebRadio με την Έλενα Βογιατζή και τον Γιάννη Σταυρουλάκη και μίλησε για την κατάκτηση του πρωταθλήματος Δωδεκανήσου. Ο τεχνικός της ομάδας από την Καρδάμαινα της Κω μίλησε για όλους και για όλα και αναλυτικά είπε στο διαδικτυακό ραδιόφωνο της Ομοσπονδίας:
Για την ιστορία της ομάδας: «Είναι μια ομάδα που φτιάχτηκε πριν από μερικά χρόνια στα Καρδάμενα, ένα χωριό χιλίων κατοίκων, σε συνεργασία με το διπλανό χωριό Αντιμάχεια. Ενώθηκαν το 2000. Έχουμε μια σημαντική παρουσία τα τελευταία χρόνια στα Δωδεκάνησα. Είμαστε από την ίδρυση της ομάδας σε ανοιχτό γήπεδο και μετά από 25 χρόνια καταφέραμε να κάνουμε ένα όνειρο πολλών ετών και να φτιάξουμε κλειστό γήπεδο για προπονήσεις και αγώνες».
Για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν: «Είναι οι λιγοστές υποδομές, το κόστος, η έλλειψη παραγόντων, οι μετακινήσεις. Προς τιμήν τους, είναι κάθε μέρα εκεί στο γήπεδο, γιατί ονειρεύονται να κάνουν πράγματα και προσπαθούν. Είμαστε σε ένα μέρος που δεν έχει μεγάλη σύνδεση με λοιπά νησιά. Ο αριθμός παιχνιδιών, επίσης, είναι μικρός και αυτό είναι το μεγαλύτερό μου πρόβλημα σαν προπονητής. Φέτος παίξαμε τα περισσότερα παιχνίδια στον όμιλο των παγκορασίδων γιατί είχαμε επτά ομάδες. Κάποιες παλαιότερες χρονιές είχαμε τρεις ομάδες και τα κορίτσια δεν έπαιζαν παιχνίδια. Δε γίνεται να βελτιωθείς σαν αθλητής μόνο από προπόνηση. Οι γονείς ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό στην Κω και δεν έρχονται να δουν τα παιδιά τους τους καλοκαιρούς μήνες. Τον χειμώνα έρχονται όσο μπορούν για να βοηθήσουν. Όσο ζητάμε βοήθεια από την κοινωνία, είναι εκεί και μας στηρίζει. Δίνουν χορηγίες και είναι κοντά μας».
Για το αν οι αθλήτριες της ομάδας εστιάζουν στον αθλητισμό: «Οι επιλογές είναι λίγες και το μπάσκετ υπάρχει. Έχουμε την ευτυχία να προπονούμε αρκετά παιδιά να ασχολούνται. Έχουμε σταθερά 150 παιδιά τα τελευταία χρόνια. Τα πιο πολλά είναι κορίτσια».
Για τα προσωπικά όνειρα των κοριτσιών: «Είναι αρκετά νωρίς για όνειρα, αλλά φυσικά και έχουν. Θα ήταν ευχής έργον να συνεχίσουν να παίζουν μπάσκετ και να αθλούνται, όχι αναγκαστικά σε επαγγελματικό επίπεδο. Θέλει πολλή δουλειά και συγκυρίες για να διακριθούν στο μπάσκετ γυναικών».
Για την επόμενη ημέρα της ομάδας: «Θέλουμε λόγω του νέου γηπέδου να βελτιώσουμε το πρόγραμμα των προπονήσεων, με πιο ευέλικτα ωράρια. Θέλουμε, επίσης, να φέρουμε νέα παιδιά τα οποία δεν έχουν ασχοληθεί ακόμα με το μπάσκετ. Στοχεύουμε και στις μικρές γενεές που έρχονται».
Για τον ατομικό του στόχο: «Ο αθλητισμός έχει πολλαπλά οφέλη, δεν είναι μόνο τα αγωνιστικά. Είμαι, επίσης, εκπαιδευτικός, οπότε τις βλέπω και ως μαθήτριες μου και είναι πολύ σημαντικό. Θέλω να τις βλέπω να εξελίσσονται σε όλους τους τομείς. Το μπάσκετ λειτουργεί και ως διέξοδος, ως εκτόνωση, αλλά είναι και ένας τρόπος να μάθουν πολλά».
