Ο τεχνικός υπεύθυνος του αναπτυξιακού προγράμματος της ΕΟΚ, Κώστας Παπαδόπουλος, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Τα παιδία παίζει» του EOK WebRadio με τον Αργύρη Παγαρτάνη και μίλησε για το τουρνουά Αιγαίου, που ολοκληρώθηκε, το οποίο παρακολούθησε από κοντά. Ο ίδιος μίλησε για αυτά που είδε, για το επόπεδο των παιδιών και τις εντυπώσεις του από το τουρνουά στη Μυτιλήνη. Αναλυτικά, οι δηλώσεις του Παπαδόπουλου:
Για το τουρνουά Αιγαίου: «Έγινε και φέτος στη Μυτιλήνη. Φέτος είχε προστεθεί και η Ένωση των Κυκλάδων. Αυτό βοηθάει πάρα πολύ αυτά τα παιδιά, γιατί δυστυχώς στις Τοπικές Επιτροπές κυρίως δεν έχουν πάρα πολλά παιχνίδια, μιας και υπάρχουν πολλές δυσκολίες λόγω αποστάσεων, λόγω καιρικών συνθηκών, αναβάλλονται αγώνες. Έτσι, δεν έχουν τόσες παραστάσεις όσες έχουν τα αντίστοιχα παιδιά που παίζουν στις μεγάλες πόλεις. Ένα κίνητρο ήταν να μπορέσουμε να τους δώσουμε περισσότερες παραστάσεις, να δουν τον ανταγωνισμό, να παίξουν ανταγωνιστικά ματς, να δουν το επίπεδό τους σε σύγκριση με άλλα παιδιά. Στο τέλος η Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσου κατέκτησε το τουρνουά αήττητη, αλλά αυτό ήταν δευτερεύον. Εμείς το κάναμε περισσότερο για τα παιδιά, να πάρουν εμπειρίες, να τα δούμε, να τα γνωρίσουμε, να έρθουμε σε επαφή μαζί τους. Αυτός ήταν ο κύριος στόχος».
Για τις εντυπώσεις του απ’ το τουρνουά: «Είδαμε εξαιρετικά παιχνίδια. Τα παιδιά μάς χαροποίησαν γιατί έπαιζαν με τρομερό πάθος και αρκετά ομαδικά. Έδειξαν ότι έχουν όρεξη, αγαπούν το άθλημα, έχουν διάθεση να βελτιωθούν. Εγώ, οι υπόλοιποι ομοσπονδιακοί προπονητές και οι υπεύθυνοι του αναπτυξιακού, ο Τσαρτσαρής και ο Σταυρόπουλος καλέσαμε τα παιδιά, τους κάναμε κάποιες συναντήσεις, τους δώσαμε κάποιες συμβουλές και οδηγίες και μας άκουσαν με μεγάλη προσοχή. Ένα ακόμη που παρατήρησα και με χαροποίησε πάρα πολύ ήταν ότι έβλεπες από διαφορετικές Επιτροπές και νησιά να αρχίζουν να κάνουν παρέα μεταξύ τους τα παιδιά. Δημιούργησαν και φίλους δηλαδή, υπήρχε ένα πάρα πολύ όμορφο κλίμα».
Για τη δημιουργία μικτής νήσων: «Στα επόμενα πλάνα έχουμε να κάνουμε μια μικτή νήσων. Θα επιλέξουμε απ’ όλες τις Τοπικές Επιτροπές κι απ’ την Ένωση Κυκλάδων κάποιους παίκτες και θα φτιαχτεί μια μικτή. Παιδιά γεννημένα του 2010 και του 2011. Αυτή θα κατέβει στο Final-8 που θα γίνει στο Ολυμπιακό Χωριό 2-4 Μαΐου, μαζί με τις υπόλοιπες Ενώσεις που έχουν περάσει απ’ όλη την Ελλάδα. Έτσι, υπάρχει μια προοπτική, μια συνέχεια, αφού σε κάποια παιδιά θα δοθεί η ευκαιρία να παίξουν και περισσότερα ανταγωνιστικά παιχνίδια. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει κάτι για τα υπόλοιπα παιδιά. Όλα τα παιδιά είναι εξαιρετικά, αλλά δυστυχώς δε μπορούμε να τα φέρουμε όλα γι’ αυτό θα γίνει επιλογή».
Για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα νησιά: «Επειδή επισκέφθηκα όλα τα νησιά φέτος για να δώσουμε μια έξτρα προσοχή στα παιδιά και να τα γνωρίσω κιόλας, αντιμετωπίζουν πραγματικές δυσκολίες. Σε πολλές περιοχές για να παίξουν πρέπει να ταξιδέψουν 2-3 ώρες με το πλοίο σε δύσκολες συνθήκες. Γι’ αυτό και σκεφτόμαστε του χρόνου το τουρνουά Αιγαίου να γίνει δύο φορές τον χρόνο, ώστε να δώσουμε ευκαιρία σε περισσότερα παιδιά και να πάρουν περισσότερες παραστάσεις και παιχνίδια. Θα κοιτάξουμε να αλλάξουμε όσα μπορούμε, να δώσουμε την ευκαιρία σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά να το ζήσουν αυτό. Μπορώ να πω ότι και οι προπονητές κάνουν εξαιρετική δουλειά και μεγάλη προσπάθεια. Η εικόνα τους προπονητικά, ειδικά των μικτών είναι εξαιρετική. Είδαμε παιδιά που έπαιζαν στη φιλοσοφία που θέλουμε ν’ ακολουθήσουμε, πίεζαν σε όλο το γήπεδο, κυκλοφορούσε η μπάλα, δεν υπήρχε στατικότατα. Αυτό που θέλαμε το είδαμε».
Για τον Γρηγόρη Γιασσάρη: «Δε μπορώ να το πιστέψω. Το έμαθα την Κυριακή (23/03) το πρωί και “μου κόπηκαν τα πόδια”. Ο Γρηγόρης είναι εξαιρετικός άνθρωπος και φίλος. Είχα την τιμή να συνεργαστώ μαζί του το καλοκαίρι στο Πανευρωπαϊκό Νέων. Ήταν πολύ αγαπητός στα παιδιά. Εκτός από προπονητής ήταν δάσκαλος και λειτουργούσε σαν πατέρας τους. Ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει ό,τι κι αν του ζητούσες, κρατούσε πάντα μια θετική στάση. Σίγουρα από ‘δω και στο εξής θα είναι τελείως διαφορετικά χωρίς τον Γρηγόρη. Ήταν “μαχαιριά” αυτό. Θα τον έχουμε στην καρδιά μας και κάθε φορά που θα είμαστε στο γήπεδο θα είναι σαν να βρίσκεται στον πάγκο μαζί μας».
