Αναλυτικά η συνέντευξη του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς:
Επιστρέφετε πάντα στη Σερβία για προετοιμασία. Πως νιώθετε όταν έρχεστε στο «σπίτι» σας;
«Πρώτα από όλα, θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες για τη φιλοξενία γιατί κάθε φορά, μας κάνουν και νιώθουμε ιδιαίτερα ευπρόσδεκτοι. Ευχαριστώ τους ανθρώπους της Ράντνιτσκι και τους κατοίκους του Κράγκουγιεβατς, εκείνους της Ούζιτσε και όλους όσους επί χρόνια, βρίσκονται στο πλευρό μας όταν ερχόμαστε στη Σερβία».
Επιλέγετε πάντοτε το Ζλάτιμπορ. Γιατί;
«Σε κάθε άθλημα είναι σημαντικό να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να κάνει μια ομάδα τη προετοιμασία της και το Ζλάτιμπορ είναι ιδανικό. Φέτος είχαμε μαζί μας και τρεις Έλληνες δημοσιογράφους που είδαν τόσο όμορφα είναι στη περιοχή»
Πόσες γλώσσες μιλάτε;
«Αγγλικά, Ιταλικά και Ισπανικά. Καταλαβαίνω και Ελληνικά όταν αυτά συνδυάζονται και με Ιταλικά γιατί μοιάζουν αρκετά».
Είναι αλήθεια ότι οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο αν θα κατακτήσει η ομάδα τους εγχώριους τίτλους και αν θα κερδίσει τον Ολυμπιακό περισσότερο από ότι τους ενδιαφέρει τι συμβαίνει στην Ευρωλίγκα;
«Η κόντρα είναι τεράστια. Κάθε νίκη επί του Ολυμπιακού είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους φιλάθλους μας. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αλλά για εμάς, κάθε τίτλος μετράει εξίσου. Πέρυσι σταθήκαμε αρκετά άτυχοι σε ότι αφορά στην Ευρωλίγκα αλλά ελπίζω φέτος, όλα να μας πάνε κατ’ ευχήν. Να αναφέρω επίσης, ότι το τελευταίο μας παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Πειραιά είναι κάτι που δεν θέλω να θυμάμαι. Ήταν ντροπή για το μπάσκετ γενικότερα».
Μια παρόμοια κατάσταση είχαμε και εδώ στη Σερβία στα πλέι οφ της Παρτίζαν με τη Χέμοφαρμ;
«Οι χούλιγκανς πρέπει να καταλάβουν ότι δεν παίζουμε μπάσκετ γι’ αυτούς. Μόλις εκτοξεύεται το πρώτο μπουκάλι από την εξέδρα, θα πρέπει αυτομάτως να αδειάζει και το γήπεδο. Όταν ο Πίνι Γκέρσον ήταν στον Ολυμπιακό και έγιναν επεισόδια στην έδρα μας, με εκατοντάδες κέρματα να βρίσκουν στο κεφάλι τους παίκτες του αλλά και τον ίδιο τον Ισραηλινό προπονητή, μπήκα στη μέση και δήλωσα ντροπιασμένος από τους φιλάθλους της ομάδας μου».
Η μεγαλύτερη έκπληξη της νέας σεζόν ήταν η φυγή του Σπανούλη. Πήγε από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό. Πώς το εξηγείτε;
«Μίλησα με τον Σπανούλη πριν πάρει την απόφαση του αλλά αυτός θεώρησε σωστό να φύγει από τον Παναθηναϊκό και να πάει στον Ολυμπιακό. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και τις επιλογές του. Δική του απόφαση ήταν. Μίλησα όμως μαζί του μία φορά και έκτοτε δεν επικοινώνησα ξανά. Ίσως και να έπρεπε γιατί είναι ένας παίκτης που συνέβαλλε τα μέγιστα σε αρκετούς από τους τίτλους που έχει πάρει ο Παναθηναϊκός. Όπως και να έχει όμως, η απόφαση ήταν δική του και πλέον, με βρίσκει σύμφωνο. Τέλος».
Τρεις σημαντικοί παίκτες, ο Πέκοβιτς, ο Σπανούλης και ο Γιασικεβίτσιους δεν ανήκουν πλέον στο Παναθηναϊκό. Οι στόχοι της ομάδας… μειώθηκαν;
«Έφυγαν παίκτες αλλά ήρθαν και εξίσου καλοί. Φέραμε τον Μάριτς, τον Σάτο από τη Σιένα και δύο Έλληνες διεθνείς. Η φιλοσοφία μου δεν έχει αλλάξει. Θεωρώ ότι δεν παίζει ρόλο ποιοι είναι οι βασικοί αλλά πόσο χρόνο παίρνει ο καθένας στο παρκέ. Για μένα σημασία παίζει το σύνολο, η ομαδικότητα και όχι το κάθε όνομα ξεχωριστά».
Οι μετοχές του Μιλένκο Τέπιτς μετά το Παγκόσμιο εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Έτσι δεν είναι κόουτς;
«Ο Τέπιτς είναι πάνω από όλα, ένα εξαιρετικό παιδί και είμαι πολύ ευχαριστημένος που από πέρυσι το καλοκαίρι ανήκει στο δυναμικό του Παναθηναϊκού. Νομίζω ότι παιχνίδι με παιχνίδι θα γίνεται ακόμη καλύτερος. Είναι παρόμοια περίπτωση με τον Διαμαντίδη όταν πρωτοήρθε στην ομάδα μας και πλέον, είναι ο αρχηγός της. Αρέσκονται και οι δύο να παίζουν για το «σύνολο» και αυτό είναι που ζητάει από τους παίκτες μου. Από έμενα, ο Μιλένκο έχει την αμέριστη υποστήριξή μου και είμαι βέβαιος, ότι φέτος θα είναι ακόμη πιο «ολοκληρωμένος» παίκτης. Στο τελικό με τον Ολυμπιακό στα πλέι οφ ήταν ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας μου και ίσως, να ήταν λάθος μου που σε εκείνο το ματς δεν του έδωσα περισσότερο χρόνο συμμετοχής.
Μας κάνετε ένα σχόλιο για τη κατάταξη των θέσεων στο Παγκόσμιο;
«Η Σερβία έπαιξε εκπληκτικό μπάσκετ και κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να φτάσει μέχρι το τελικό. Για μένα, η κατάταξη των μεταλλίων θα έπρεπε να είναι: ΗΠΑ το χρυσό, Σερβία το αργυρό και Ελλάδα το χάλκινο μετάλλιο.
Υπάρχει περίπτωση να σας ξαναδούμε στο πάγκο της Εθνικής μας;
«Όχι. Δούλεψα επί 14 χρόνια στην εθνική ομάδα και πλέον, αυτό το κομμάτι ανήκει στο Ντούντα. Η πορεία της ομάδας μας στο Παγκόσμιο απέδειξε την εκπληκτική δουλειά που κάνει. Για μένα έχει κλείσει το κεφάλαιο «Εθνική».
Ξέρουμε ότι οι μισθοί σας και τα μπόνους σας, όταν ήσασταν στη Εθνική, πήγαιναν σε φιλανθρωπίες;
«Όταν κάνω κάτι, το κάνω από τη καρδιά μου και δεν θέλω να μιλάω γι’ αυτό δημοσίως».
Πώς βλέπετε φέτος τη Παρτίζαν; Έγιναν πολλές αλλαγές στην ομάδα.
«Ο Ντούλε (σ.σ. Βουγιόσεβιτς) είναι ιδιαίτερα χαρισματικός προπονητής και ήξερε πολύ καλά την ομάδα και τη φιλοσοφία της. Πλέον, δεν ανήκει σε αυτή αλλά να σας θυμίσω ότι ο κόουτς Γιοβάνοβιτς που τον διαδέχθηκε ήταν προπονητής της Παρτίζαν σε ένα φιλικό με τον Παναθηναϊκό στο Νόβι Σαντ όταν ο «Ντούλε» είχε υποχρεώσεις με την εθνική Μαυροβουνίου. Πρόκειται για έναν εξαιρετικό, νέο κόουτς που σίγουρα θα δώσει τη δική του «πινελιά» στην ομάδα και θα συνεχίσει το έργο του Βουγιόσεβιτς. Να σας θυμίσω πώς αντέδρασαν και τι έλεγαν για μένα, όταν ανέλαβα τα ηνία της Παρτίζαν; Θα το δείτε σύντομα ότι ο Γιοβάνοβιτς είναι εξαιρετικός προπονητής».
Κόουτς, θα σας ξαναδούμε στο πάγκο της Παρτίζαν;
«Αυτή είναι μία πολύ δύσκολη ερώτηση. Ειλικρινά, δύσκολη ερώτηση… Η Παρτίζαν έχει έναν νέο, ταλαντούχο προπονητή στο τιμόνι της, τον οποίο θέλω προσωπικά να δω να εξελίσσεται στη Παρτίζαν. Δεν ξέρω… Θέλω να επιστρέψω κάποια στιγμή για να ζήσω στη Σερβία αλλά δεν ξέρω τελικά αν θα συμβεί. Αν θα το κάνω. Δεν ξέρω τίποτα».
