Μήνυμα απόγνωσης από την πρόεδρο του Ξάνθου Πάτμου Μαρία Μαραβέλια, για την κατάσταση που επικρατεί και φέτος στο σύλλογο με τις αναβολές αγώνων λόγω καιρού, για τους τραυματισμούς και φυσικά για την έλλειψη αθλητικών υποδομών.
Αναλυτικά: ‘
‘Καθώς πλησιάζει το τέλος μιας ακόμη αγωνιστικής σεζόν θέλουμε να συγχαρούμε όλες τις ομάδες που διακρίθηκαν και συνεχίζουν εκπροσωπώντας τα νησιά μας! Όσο για μας, στο ίδιο έργο θεατές, τραυματισμοί, ακυρώσεις αγώνων λόγω κακοκαιρίας, δύσκολες μετακινήσεις, προβλήματα με τις αθλητικές εγκαταστάσεις… Κι όμως, συνεχίζουμε να παλεύουμε, με πείσμα και αφοσίωση, χωρίς κατάλληλες υποδομές και με αμέτρητες δυσκολίες… Και αναρωτιόμαστε συχνά: αξίζει όλη αυτή η προσπάθεια; Να κουράζεται η διοίκηση, να καταπονούνται οι προπονητές, να δοκιμάζονται τα ίδια τα παιδιά; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Ναι, αξίζει.
Γιατί ο αθλητισμός δεν είναι μόνο σωματική δραστηριότητα. Είναι τρόπος ζωής, είναι παιδεία, είναι ασπίδα. Σ’ έναν τόπο με περιορισμένες επιλογές για τα παιδιά, η προπόνηση και ο αγώνας είναι το μόνο που μπορεί να τα σηκώσει από την καρέκλα, να τα βγάλει από τα δωμάτια, να τα κινητοποιήσει. Μέσα από τον αθλητισμό, το παιδί θα μάθει να προσπαθεί, να αποτυγχάνει και να ξανασηκώνεται. Θα μάθει να σέβεται τον αντίπαλο, να συνυπάρχει με διαφορετικούς χαρακτήρες, να δουλεύει ομαδικά και να κυνηγά στόχους. Οι εμπειρίες από τα ταξίδια, οι στιγμές με την ομάδα, οι ήττες και οι νίκες, θα γίνουν πολύτιμα μαθήματα ζωής. Κι όταν αυτά τα παιδιά μεγαλώσουν, θα είναι πολίτες που ξέρουν ότι τίποτα δεν χαρίζεται· ότι για να πας μπροστά, πρέπει να παλέψεις.
Αυτό είναι που χρειάζεται ο τόπος μας: ενεργούς πολίτες, με αξίες και στόχους. Όχι νέους χωρίς ενδιαφέροντα, έρμαια μιας “μοντέρνας” κουλτούρας που τους προβάλλει επιζήμιες συνήθειες ως επιλογές ζωής. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με δύναμη να πουν «όχι» στις λάθος επιρροές, γιατί γνωρίζουν και έχουν μάθει μέσα από την εμπειρία του αθλητισμού. Η κοινωνία το έχει καταλάβει – ειδικά οι γονείς, που κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες, συχνά αγνοώντας το οικονομικό κόστος. Όμως δεν αρκεί. Η Πολιτεία οφείλει να επενδύσει στον αθλητισμό, ιδιαίτερα στα νησιά. Όχι με λόγια, αλλά με πράξεις, με δημιουργία αθλητικών υποδομών που θα δώσουν στα παιδιά μας χώρο και κίνητρο να εξελιχθούν. Δισεκατομμύρια δαπανώνται για εξοπλιστικά προγράμματα, για έναν πόλεμο που ίσως δεν έρθει ποτέ. Και κανείς δεν βλέπει τον αληθινό πόλεμο που ήδη διεξάγεται: μέσα στα σπίτια μας, στις ψυχές των παιδιών μας, στις οθόνες που τα κρατούν αιχμάλωτα. Ο πόλεμος έχει ξεκινήσει – είναι πόλεμος αξιών και προτύπων. Και μόνο ο αθλητισμός μπορεί να δώσει στα παιδιά μας την ασπίδα που χρειάζονται. Δημιουργήστε όμορφους αθλητικούς χώρους. Επενδύστε στα όνειρα και την υγεία των παιδιών. Δώστε τους ένα λόγο να βγουν, να ζήσουν και να αγωνιστούν. Γιατί το μέλλον του τόπου χτίζεται από τώρα – στα γήπεδα”.
