Η Πρέμιερ Λιγκ είναι το πρωτάθλημα με την ευρύτερη προβολή παγκοσμίως. Αυτό σημαίνει ότι είναι και το ακριβότερο τηλεοπτικό προϊόν, προς μεγάλη ικανοποίηση των 20 ομάδων που συμμετέχουν, οι οποίες θα γεμίσουν τα ταμεία τους με το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα της περιόδου 2010/2011 θα διανεμηθούν πριν την έναρξη της επόμενης σεζόν και είναι ιδιαίτερα αυξημένα αφού περιλαμβάνουν το ποσό από τα δικαιώματα του εξωτερικού, που φέτος πλησίασε το 1,5 δις ευρώ!
Στην Αγγλία ισχύει η κεντρική διαχείριση, κάτι που σημαίνει ότι ομάδες όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Λίβερπουλ και η Τσέλσι “θυσιάστηκαν” για το κοινό συμφέρον, αφού αν διαπραγματεύονταν αυτόνομα σίγουρα θα μπορούσαν να βρουν καλύτερη συμφωνία. Η Πρέμιρ Λιγκ λειτουργώντας πάντα στο πλαίσιο της ίσης και αξιοκρατικής μεταχείρισης, φρόντισε να μην ανοίξει πολύ η ψαλίδα ανάμεσα στις ομάδες που καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στη βαθμολογία και στις υπόλοιπες.
Αναλυτικά, λοιπόν η κάθε ομάδα θα εισπράξει 16εκ. ευρώ από τα εγχώρια τηλεοπτικά δικαιώματα και 20εκ. ευρώ για αυτά του εξωτερικού. Σύνολο 36εκ. ευρώ στα οποία προτίθενται 860.000 ευρώ για κάθε θέση στην τελική βαθμολογία (860.000 εισπράττει η 20η, 1.720.000 η 19η κ.ο.κ.), καθώς και 550.000 ευρώ ανά ομάδα για κάθε αγώνα της που μεταδίδεται απ΄ευθείας.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τα δύο… άκρα,της βαθμολογίας: τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που ουσιαστικά έχει κατακτήσει τον τίτλο και τη Γουέστ Χαμ που ελπίζει μόνο σε ένα θαύμα για να παραμείνει στην κατηγορία. Οι “κόκκινοι διάβολοι” σε λίγους μήνες θα βάλουν στα ταμεία τους: 16εκ.+20εκ.+17εκ. (μπόνους πρώτης θέσης)+11εκ. (περίπου 20 αγώνες “ζωντανοί” στη φετινή σεζόν)=64.000.000 ευρώ.
Η Γουέστ Χαμ θα εισπράξει: 16εκ.+20εκ.+860.000 (αν τερματίσει τελευταία)+5,5εκ. (ελάχιστο μπόνους ζωντανών μεταδόσεων)=41.910.000 ευρώ!
Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία του πρώτου έναντι του τελευταίου φτάνει μόλις στο 1,6, την ώρα που στην Ισπανία η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα κερδίζουν 19 φορές περισσότερα χρήματα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, έναντι των μικρότερων συλλόγων. Και να φανταστεί κανείς ότι τα τηλεοπτικά έσοδα της Πρέμιερ Λιγκ είναι τρεις φορές υψηλότερα από αυτά της Πριμέρα Ντιβιζιόν, πέντε φορές από του Καμπιονάτο και δέκα φορές από της Μπουντεσλίγκα!
Ενα στοιχείο που επίσης προκαλεί μεγάλη εντύπωση, είναι το όριο που έχει θεσπιστεί στις “ζωντανές” μεταδόσεις εντός Ηνωμένου Βασιλείου. Για τις ομάδες του “big four” (Μάντσεστερ Γ., Αρσεναλ, Τσέλσι, Λίβερπουλ) είναι οι 20 αγώνες, αλλά υπάρχει ελαστικότητα, μπορεί δηλαδή να φτάσουν τους 22, 23 σε σύνολο 38 αναμετρήσεων. Οσο δημοφιλείς κι αν είναι αυτοί οι σύλλογοι, η Πρέμιερ Λιγκ δεν επιθυμεί μονοπωλιακή προβολή, αλλά φροντίζει να μοιράζει την “πίτα” με τον ιδανικότερο τρόπο. Ακόμα κι αν οι συγκυρίες έχουν ως αποτέλεσμα να μεταδοθούν ελάχιστοι αγώνες κάποιας ομάδας, αυτή εισπράττει το “πλαφόν” των 5.500.000 ευρώ, που ισοδυναμεί με δέκα “ζωντανά” ματς.
Ωστόσο, πόσο μπροστά είναι οι Αγγλοι σε θέματα marketing και διαχείρισης εσόδων, φαίνεται κυρίως από τις αποζημιώσεις που δίνονται στις ομάδες που υποβιβάζονται. Ο όρος “parachute payments” αντιπροσωπεύει το “αλεξίπτωτο” που παρέχεται στις τρεις τελευταίες της βαθμολογίας, ούτως ώστε η κάθοδος στην Τσάμπιονσιπ να μην ισοδυναμεί με διάλυση του συλλόγου. Οσο απίστευτο κι αν φαίνεται, κάθε μία από αυτές θα λάβει 18.000.000 ευρώ, ποσό που δεν αντλείται από τα τηλεοπτικά, αλλά από τα υπόλοιπα έσοδα της Πρέμιερ Λιγκ. Αυτό σημαίνει ότι η Γουέστ Χαμ -την οποία χρησιμοποιήσαμε ως παράδειγμα- θα προσπαθήσει να επανέλθει στην Πρέμιερσιπ με 60 εκατομμύρια “ζεστά” στα ταμεία της!
