Ηταν χωρίς αμφιβολία οι σταρ που όλοι περιμέναμε να λάμψουν στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής. Κάνοντας όμως έναν πρόχειρο απολογισμό, τώρα που το 19ο Μουντιάλ έφθασε στο τέλος του, διαπιστώνουμε πως τα μεγάλα αστέρια, ήταν αυτά που… κέρασαν και τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις. Κάποιοι έχουν σοβαρές δικαιολογίες. Και τι να τους καταλογίσεις όταν σε μια σεζόν έδωσαν σχεδόν όλοι τους το μίνιμουμ 55-60 αγώνες (χωρίς αυτούς του Μουντιάλ). Οπως όμως και να έχει το θέμα, άλλα περιμέναμε και άλλα είδαμε από τους συγκεκριμένους σταρ. Και ειδικά από αυτούς που σας παραθέτουμε στις παρακάτω γραμμές. Οχι μόνο δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, αλλά κάποιοι- δεδομένης της αξίας τους- έπεσαν υπό το μηδέν!
Ντιντιέ Ντρογκμπά
ΕΝΑ ΓΚΟΛ, στην ήττα της Ακτής του Ελεφαντοστού από τη Βραζιλία με 3-1, είναι το μόνο πράγμα για το οποίο θα θυμόμαστε το πέρασμα του άσου της Τσέλσι από τα γήπεδα του Μουντιάλ. Αν και πριν από την έναρξη της διοργάνωσης η ομάδα της Ακτής συγκαταλέγονταν μεταξύ εκείνων που θα μπορούσαν να έχουν μια πετυχημένη πορείαάλλωστε η ποδοσφαιρική αξία των αδελφών Τουρέ, του Ντρογκμπά, του Εμπουε, του Κονέ, του Κεϊτά, του Καλού, αποτελούσε σοβαρή υποθήκη- εντούτοις οι Ιβοριανοί δεν έπεισαν. Και ο αρχηγός τους και κορυφαίος παίκτης ήταν σαφώς κατώτερος των περιστάσεων.
Μπορεί να μην τον βοήθησε το παιχνίδι της ομάδας του, αφού η μπάλα έφτανε δύσκολα στην επίθεση με αποτέλεσμα να νιώθει πολύ μόνος. Ασφαλώς σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο σοβαρός τραυματισμός του στο χέρι. Σίγουρα όμως ο 32χρονος φορ ήταν και κουρασμένος από τον επίπονο μαραθώνιο του αγγλικού πρωταθλήματος και τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της Τσέλσι.
Κακά
ΓΙΑ ΟΣΟ διάστημα η Βραζιλία «τσουλούσε», τον βλέπαμε στο τερέν να βολοδέρνει. Εκ των υστέρων πληροφορηθήκαμε πως αγωνιζόταν τραυματίας αποδίδοντας μόλις το 80%-85% των δυνατοτήτων του. Κρίμα, γιατί σε αυτόν είχαμε εναποθέσει πολλές από τις ελπίδες μας για καλό, ποιοτικό ποδόσφαιρο και μοναδικές στιγμές έμπνευσης. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο Κακά είναι ένας βιρτουόζος της μπάλας. Και απογοητευθήκαμε για όσα δεν είδαμε. Στο κρίσιμο παιχνίδι, αυτό με την Ολλανδία στην προημιτελική φάση, τον… έψαχνες. Μας έλειψαν οι αέρινες ντρίμπλες του. Τα υπέροχα τελειώματα των φάσεων που έχει. Οι εξαιρετικές επινοήσεις του. Το μοναδικό του στυλ. Οι απίστευτες πάσες του.
Ο βραζιλιάνος μέσος που διανύει το 28ο έτος της ζωής του, έχει ακόμη αρκετά καλά χρόνια ποδόσφαιρο μπροστά του. Ισως λοιπόν να έχει την ευκαιρία να μας αποζημιώσει στην επόμενη διοργάνωση, που θα γίνει στην πατρίδά του ύστερα από 4 χρόνια.
Φρανκ Ριμπερί
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ναυάγιο της Γαλλίας. Και τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά.
Ο κατά τεκμήριο κορυφαίος γάλλος ποδοσφαιριστής ήταν σκιά του καλού εαυτού του. Δεν μπόρεσε να βοηθήσει τους τρικολόρ, αλλά συγχρόνως δεν βοηθήθηκε από το παιχνίδι της ομάδας και τις επιλογές του Ντομενέκ. Ο Ριμπερί αγωνίστηκε και στα τρία παιχνίδια της Γαλλίας, χωρίς να γίνει αλλαγή και στα στατιστικά του περιλαμβάνεται μια κίτρινη κάρτα και 6 σουτ. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Τουλάχιστον δεν ακολούθησε την τακτική άλλων συμπαικτών του (όπως ο Ανρί) μετά το κάζο της Γαλλίας στη Νότια Αφρική που έβγαλαν προς τα έξω όλα τα… άπλυτα της ομάδας.
Κρατήθηκε στο ύψος του.
Κριστιάνο Ρονάλντο
ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ όλων των ελλήνων φιλάθλων έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη η φιγούρα του (19χρονου τότε) Ρονάλντο που έκλαιγε με λυγμούς όταν ο Ζαγοράκης σήκωνε στον ουρανό της Λισαβώνας το τρόπαιο του Εuro 2004. Και κάποιοι είχαν δει τη μετέπειτα μεγάλη βεντέτα του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ποδοσφαίρου με κατανόηση και συμπόνια.
Ο άσος της Ρεάλ ήταν ο πιο κοντινός στα γήπεδα όπου αγωνίζονταν η Πορτογαλία θεατής των αγώνων της. Ενα γκολ, στο 7-0 με τη Βόρεια Κορέα και αυτό με αρκετή δόση τύχης, μια κίτρινη κάρτα και τέσσερις απογοητευτικές εμφανίσεις είναι ό,τι άφησε στο πέρασμά του από τα γήπεδα της Νότιας Αφρικής ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Να μην ξεχάσουμε και το φτύσιμο στην κάμερα μετά την ήττα από την Ισπανία στη φάση των 16. Ενέργεια με την οποία έφτυσε όχι τον φακό, αλλά τη ΦΙΦΑ, το παγκόσμιο ποδόσφαιρο και τα δισεκατομμύρια των τηλεθεατών.
Δυστυχώς χωρίς να έχει την παραμικρή επίπτωση.
Φάμπιο Καναβάρο
ΠΡΙΝ ΑΠΟ το Μουντιάλ οι φωτογραφίες του με το τρόπαιο του 2006 που πήρε η Ιταλία στα γήπεδα της Γερμανίας φιγουράριζαν στα ΜΜΕ όλης της υφηλίου. Οι φωτογραφίες που θα συνοδεύουν τον 37χρονο κάπτεν της σκουάντρα ατζούρα από τη διοργάνωση της Νότιας Αφρικής είναι η γκέλα με τη Σλοβακία (πάσα στον αντίπαλο επιθετικό) και τα σκυμμένα κεφάλια με τα οποία επέστρεψε τόσο ο ίδιος όσο και οι συμπαίκτες του στη Ρώμη. Στα 37 χρόνια του, ο Φάμπιο Καναβάρο προερχόταν από μια κακή χρονιά με τη Γιουβέντους και διατηρούσε την ελπίδα με κάποιες τελευταίες καλές ποδοσφαιρικές μέρες στα γήπεδα του Μουντιάλ. Που δυστυχώς όμως δεν ήρθαν. Και η αποκαθήλωσή από τον θρόνο στον οποίο είχε βρεθεί το 2006 προκάλεσε κάτι παραπάνω από εκκωφαντικό θόρυβο και ισχυρούς μετασει- σμούς. Γουέιν Ρούνι
ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΗ λίστα των ποδοσφαιριστών που απογοήτευσαν. Από όλους όμως, είναι ο μόνος που μπορεί να έχει δικαιολογίες και μάλιστα αρκετές. Ο άγγλος επιθετικός δεν κατάφερε σε κανένα παιχνίδι της ομάδας του να κάνει αισθητή την παρουσία του. Το αντίθετο. Τον έψαχνες μέσα στο τερέν. Του έλειψε το πάθος.
Βεβαίως, έχει πολλές δικαιολογίες όπως προείπαμε. Για αρκετό διάστημα πριν από την έναρξη της διοργάνωσης του Μουντιάλ, το θέμα της συμμετοχής του με την Εθνική Αγγλίας «παιζόταν» λόγω του σοβαρού τραυματισμού που είχε υποστεί στο ματς του Τσάμπιονς Λιγκ της Γιουνάιτεντ με την Μπάγερν και την υποτροπή που έπαθε στον επαναληπτικό. Ακολούθησαν, προβλήματα στο γόνατο και τους προσαγωγούς στο διάστημα της προετοιμασίας της Αγγλίας.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το σύστημα που ακολουθούσε ο Καπέλο (με προωθημένο τον Χέσκι και περιφερειακό τον Ρούνι) δεν τον βοήθησε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.
Λιονέλ Μέσι
ΜΕΤΑ ΤΟΝ αγώνα με την Ελλάδα, ο κοντόσωμος Αργεντίνος – όσο και ο Ντιέγκο Μαραντόνα διαμαρτυρήθηκε λέγοντας πως οι παίκτες του Οτο Ρεχάγκελ τον έπαιξαν σκληρά και μάλλον αντιαθλητικά. Ηταν το τελευταίο παιχνίδι του ομίλου και ο Μέσι έβλεπε πιο κοντά το όνειρο του τελικού και της κατάκτησης του τροπαίου.
Η απογοήτευση που «έβγαλε» στον φωτογραφικό φακό μετά τη βαριά ήττα από τη Γερμανία στον προημιτελικό, είχε μάλλον να κάνει τόσο με την απόδοση της ομάδας του στο τουρνουά όσο και με τη δική του- όχι ανάλογη των δυνατοτήτων του- εικόνα που είχε στη διοργάνωση.
Τώρα θα δει τον τελικό από το σπίτι του. Και το μόνο που θα έχει να θυμάται από το 19ο Μουντιάλ είναι μερικές καλές προσπάθειες με Νότια Κορέα και Νιγηρία (αλλά και τον Ενγεάμα που εκείνο το βράδυ έπιασε τα άπιαστα) και να ελπίζει για κάτι καλύτερο στα γήπεδα της Βραζιλίας το 2014.
