Την αυτοβιογραφία του παρουσίασε, μέσα σε συγκινησιακό κλίμα ο Ζιοβάνι.
Ο «μάγος» μεταξύ άλλων τόνισε ότι δεν μετάνιωσε ποτέ που ήρθε στην Ελλάδα και ήταν η καλύτερη επιλογή για εκείνον.
Για τον «Ζιο» μίλησαν και πρώην συμπαίκτες του και παράγοντες, με όλους να έχουν μόνο καλά λόγια να πουν!
Αρχικά τον λόγο πήρε ο Πέτρος Κόκκαλης: «Όσο υπάρχει πιθανότητα να παίξει ο Ζιοβάνι στον Αρη, τόσο κι εγώ θα έπαιρνα ομάδα που λέγεται Αρης. Δεν είμαι επαγγελματίας του ποδοσφαίρου. Είχα την ευτυχία να υπηρετήσω τον Ολυμπιακό και την οικογένειά μου όσο καλύτερα μπορούσα. Δεν υπάρχει περίπτωση να ασχοληθώ ποτέ με άλλη ομάδα εκτός κι αν παίξει ο γιος μου. Τα 15 χρόνια κάναμε πολλές μεταγραφές οι περισσότερες με τον κύριο Γιώργο (σ.σ.: Λούβαρη). Δεν είναι ούτε εύκολο ούτε σωστό να πει κανείς ποια είναι η καλύτερη. Αλλοτε τα καταφέραμε καλά, άλλοτε όχι.
Η παρουσία του Ζιοβάνι στον Ολυμπιακό ήταν μια από τις καλύτερες και πιο ανθρώπινες παρουσίες. Δεν μπορείς να το απολαύσεις όταν ασχολείσαι μ’ αυτό. Ο Ζιοβάνι ήταν ένας από τους λίγους λόγους που ήθελα να πάω στο γήπεδο και να νιώσω ωραία σαν φίλαθλος. Μου έλειπε η φίλαθλος ιδιότητα, την οποία απολαμβάνω τώρα. Τα τελευταία 15 χρόνια μου έλειπε κι ο Ζιοβάνι με έκανε να νιώσω φίλαθλος.
Σαν ποδοσφαιριστής δεν έχει νόημα να πω εγώ πόσο μεγάλος ήταν. Προσωπικά δεν είχα την ευκαιρία να δω παίκτη με τέτοιο τεχνικό χάρισμα και ψυχική διάθεση να προσφέρει στον κόσμο που ερχόταν στο γήπεδο. Αισθανόταν καθήκον προς τον Θεό ο οποίος τον είχε φέρει στο γήπεδο να δώσει χαρά στον κόσμο και το έκανε. Είναι πολύ σπάνιο. Θέλω να τον ευχαριστήσω για όλα. Μακάρι να υπάρχουν κι άλλοι παίκτες που ξέρουν γιατί βρίσκονται στο γήπεδο τι πρέπει να κάνουν και ποιο είναι το λειτούργημα που εξασκούν.
Αυτή η χαρά που έζησα, όταν τον είδα… Δεν ήξερα ποιος είναι, τι παίζει, πως παίζει. Δεν ήξερα τι είναι. Ψάχναμε 10άρι Μεσσία, πήραμε δύο Ζάχοβιτς, Ζιοβάνι. Ο ένας πήγε καλά, ο άλλος πήγε καλύτερα. Μας ήρθε μια πρόταση, την προώθησα στον πρόεδρο, αυτός στον προπονητή, πήγα με τον κ. Γιώργο Λούβαρη στη Βαρκελώνη και δεν τον ήξερα. Τον είδα στο αεροδρόμιο κι ενθουσιάστηκα από το παρουσιαστικό του και το χαμόγελό του.
Καθόμασταν τις προάλλες σε μια παρέα με φίλους Ολυμπιακούς και μας έλεγε ένας φίλος ότι ο Τάσος Πάντος είναι ο πιο σημαντικός παίκτης που έχει περάσει τα τελευταία χρόνια και από τον Ζιοβάνι! Και λόγω της πορείας του και που παίζει ακόμα μπάλα! Δεν θα ξαναδούμε εύκολα τέτοιο χάρισμα, τέτοιον παίκτη και τον ευχαριστούμε πολύ που ήρθε στον Ολυμπιακό και πρόσφερε στην ομάδα και στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
Τον λόγο πήρε στη συνέχεια ο Γιώργος Λούβαρης: «Σε αντίθεση μ’ αυτό που είπε ο Πέτρος, τον είχα παρακολουθήσει πολύ. Κι αυτό γιατί παρακολουθούσα ισπανικό ποδόσφαιρο και ειδικά τους Βραζιλιάνους. Όταν ήρθε το ’99 ο Πέτρος και μου είπε δεν τον πίστεψα. Εκείνη την εποχή είχαμε μια φοβερή ομάδα με Ελληνες, σάρωνε τίτλους και έπαιζε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Κυνηγούσαμε με παρότρυνση κι εντολή του Κόκκαλη να πάρουμε έναν μεγάλο παίκτη. Είχα πλησιάσει έναν ξένο, τα είχα βρει σε όλα με τον μάνατζέρ του, έπαιζε στην Αγγλία, όμως μόλις άκουσε για Ελλάδα δεν ήθελε.
Πράγματι πήγαμε, οι συζητήσεις ήταν πολύωρες, κάτσαμε μέρες, ο μάνατζέρ του μας παίδεψε πολύ, ο συγχωρεμένος, κάθε μέρα προέβαλλε και κάτι. Εμφανίστηκε η Μπαρτσελόνα να ζητάει λεφτά, τέλος πάντων τα καταφέραμε και τον πήραμε.
Υπάρχουν πολλοί που ξεχώρισαν, τους αγαπάω σαν παιδιά μου, κάποιοι βέβαια ξεχώρισαν, όπως ο Τζόλε που τον θεωρώ Ελληνα. Θα πρέπει κι αυτοί κάποια στιγμή να γράψουν βιβλία.
Όταν ήρθε λοιπόν, είδα ό,τι έβλεπα και στην Ισπανία. Ίσως είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής που τον αγάπησαν Παναθηναϊκοί, ΑΕΚτζήδες, οι φίλοι του ΠΑΟΚ. Τον χειροκρότησαν παντού και ήταν αγαπητός.
Αν δείτε σε βίντεο τον τρόπο που υποδεχόταν τη μπάλα, θα βλέπατε ότι είχε λατρεία για τη μπάλα και την υπηρέτησε με αυτόν τον μοναδικό τρόπο. Τον ευχαριστώ για όσα προσέφερε στην ομάδα μας αλλά και σε όλο το ποδόσφαιρο».
Ο Γιώργος Γλου από την πλευρά του επσήμανε: «Ευχαριστώ τον Ζιο που με θεωρεί φίλο του. Δεν θα πάει ποτέ στον Αρη, αλλά σίγουρα έπαιξε μπάλα από τον Αρη! Σαν άνθρωπος είναι μοναδικός. Σε μια επίσκεψη του Πελέ στην Ελλάδα, μας είχε πει ότι ο διάδοχός του είναι ο Ζιο. Δεν χρειάζεται να μιλάμε εμείς για την ποδοσφαιρική του αξία.
Ηταν είναι και θα παραμείνει ένας μεγάλος άνθρωπος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τρόπο που διαχειρίστηκε τον τραυματισμό του με τον Σέμο, ενώ ήταν η στιγμή που θα σταματούσε το ποδόσφαιρο ίσως και του έδωσε την βίβλο. Και μετά έκανε πάλι τα ίδια όχι μόνο δεν σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Ευχαριστώ που τον γνώρισα, ευχαριστώ που ήρθε, ευχαριστώ που είμαι φίλος του κι εύχομαι από τη θέση σκάουτερ στον Ολυμπιακό να προσφέρει».
Ο Λουτσιάνο ντε Σόουζα τόνισε από την πλευρά του: «Είμαι συγκινημένος σήμερα γιατί εγώ είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω στην Βραζιλία, ήμασταν εκεί συμπαίκτες, είχαμε την ευκαιρία να πούμε πολλά πράγματα. Θα παραμείνει για πάντα η σχέση που έχω με τον Ζιοβάνι ανθρώπινη. Τον αγαπάω σαν αδερφό μου. Σαν παίκτης και σαν άνθρωπος και μέσα και έξω από το γήπεδο παραμένει ο ίδιος άνθρωπος και κάνει πράγματα που κανείς δεν ξέρει. Κι αυτό με κάνει να τον αγαπώ κάθε μέρα πιο πολύ. Στο ποδόσφαιρο κερδίζουμε χρήματα, δόξα, αλλά πολύ λίγοι κερδίζουν την αγάπη.
Όπως ο Ζιο έτσι κι εγώ, που είμαι κι εγώ σε ξένη χώρα, την αγάπη του κόσμου στο πρόσωπό μας. Εγώ μέσα από την καρδιά μου του εύχομαι ότι και να κάνουν ο Ζιο ή Αννα τα παιδιά τους ό,τι καλύτερο και ο Θεός να τον προστατεύει όπως τον προστατεύει ακόμα. Ευχαριστώ Ζιο για όλα, ευχαριστώ που είσαι φίλος μου».
Ο Αλέξανδρος Λοθάνο που επιμελήθηκε την αυτοβιογραφία του τόνισε: «Το μόνο που θέλω είναι να ευχαριστήσω Ασπρούλια, Παπαθεοδώρου να μου δώσουν την ευκαιρία. Τον Ζιο που άνοιξε την καρδιά του. Δεν έχω να προσθέσω κάτι. Τα γραπτά μένουν. Τους ευχαριστώ που μου έδωσαν την ευκαιρία να πάω στην Βραζιλία και να τον γνωρίσω και μέσω του ταξιδιού διαπίστωσα ότι όσο μεγάλος είναι σαν παίκτης, είναι τόσο μεγαλύτερος άνθρωπος».
Η σύζυγός του Αννα που όποτε ανέφερε το όνομά του βούρκωνε είπε: «Όταν φύγαμε από την Μπαρτσελόνα είχε πολλές προτάσεις από πολλά κλαμπ. Ήμασταν σε διακοπές. Μας άρεσε πάντα να ταξιδεύουμε σε παραθαλάσσια μέρη. Πάντα βάζαμε τον Θεό πάνω απ’ όλα. Ηθελα ο Θεός να μας δώσει ένα δείγμα για να κάνουμε την σωστή επιλογή. Είμαστε σε ένα νησί, όταν πήγαμε να επιβιβαστούμε συναντήσαμε ένα ζευγάρι και μας ρώτησε σας αρέσουν οι παραλίες. Άμα σας αρέσει η παραλία και η ωραία θάλασσα πρέπει να πάτε στην Ελλάδα.
Τον κοίταξα με κοίταξε και λέμε μήπως να πάμε στον Ολυμπιακό; Είπαμε όχι να βρούμε άλλη μια ένδειξη. Πήγαμε στο Νατάου. Βρεθήκαμε με ένα άλλο ζευγάρι στο πρωινό και συζητώντας ρωτήσαμε. Ξέρετε την Ελλάδα; και μας είπαν, να πάμε εκεί! Πετάχτηκε ο Ζιοβάνι και είπε, πάω στον Ολυμπιακό, δεν θέλω τίποτα άλλο. Του είπαν μην πας θα φύγεις από την Βραζιλία και θα χάσεις την Εθνική. Ο Θεός μου είπε να πάω στον Ολυμπιακό. Εκεί θα πάω.
Δεν με ενδιαφέρουν οι άλλοι είπε στον μάνατζερ τον Ρομπέρτο και του είπε πάω Ελλάδα. δεν ξέραμε τίποτα. Ήρθαμε στο αεροδρόμιο και πήραμε ένα λεξικό. Έμαθε διάφορες λέξεις! Δόξα τω Θεώ κάναμε την σωστή επιλογή, ζήσαμε ευτυχισμένα χρόνια. Κάναμε πολλούς φίλους μας υποδέχθηκαν όλοι και νιώθουμε μεγάλη νοσταλγία γι αυτή τη χώρα.
Όταν φύγαμε ο Ζιο έκλαψε από εδώ μέχρι τη Γαλλία. Κι εγώ μαζί. Μετά από ενάμιση χρόνο είχαμε την ευκαιρία να γυρίσουμε πάλι, αλλά σε άλλη ομάδα. Αναγκαστήκαμε να φύγουμε για τα παιδιά μας. Ήταν για μας ευλογία.
Μιλώντας για τον Ζιο σαν άνδρας, είναι πολύ καλύτερος από ποδοσφαιριστής. Είμαστε 26 χρόνια μαζί και νομίζω ότι έχω καταλάβει τι άνθρωπος είναι. Κάθε μέρα και καλύτερος, γι αυτό τον θαυμάζω και συγκινούμαι όταν μιλάω γι αυτόν. Τον αγαπώ πολύ».
Σε βίντεο έπαιξαν δηλώσεις της οικογένειας, συγγενών, φίλων, ανθρώπων του ιδρύματος που έχει δημιουργήσει: «Το ποδόσφαιρο σταμάτησε από την εποχή που έφυγες από εδώ. Σε εκτιμώ για τον χαρακτήρα σου. Το βιβλίο σου δεν λέει τίποτα, εσύ είσαι αυτό που είσαι και σε θαυμάζουμε όλοι. Τι να πεις για τον Ζιοβάνι ως άνθρωπο κι ως αθλητή. Πάντα ήταν καλός άνθρωπος. Καλός γιος. Ελπίζουμε να παραμείνει ο ίδιος άνθρωπος κι ο Θεός να τον φυλάει».
Ο ίδιος ο Ζιοβάνι τόνισε: «Μια πολύ συγκινητική μέρα σήμερα. Θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο. Η επιτυχία κάποιου που αυτοί οι άνθρωποι πάντα με έχουν βοηθήσει για την επιτυχία μου. Θα είμαι πιο ευτυχισμένος από την αρχή της καριέρας μου, δεν ήταν για να είμαι ένας τρομερός παίκτης. Ήθελα να είμαι ένας καλός άνθρωπος.
Με φιλοξένησε με έκανε να αισθανθώ σαν στο σπίτι μου. Κι ο Θεός έβαλε τα πρόσωπα γύρω μας που μας βοήθησαν γιατί μέσα στο γήπεδο είναι εύκολα, αλλά έξω στην καθημερινότητα σε πλησιάζουν με αγάπη. Ευχαριστώ την γυναίκα μου που είναι πάντα δίπλα μου και μου στέκεται. Πάντα, όπου ζήσαμε ήταν έτσι. Πάντα με βοήθησε στις πιο δύσκολες στιγμές μου. Κι όλοι οι φίλοι μου που είναι σήμερα εδώ. Και σήμερα το επιβεβαιώνω άλλη μια φορά, που αισθάνομαι την αγάπη σας. Κι ο Θεός με πλαισίωσε με ανθρώπους που με βοήθησαν και με πρόσεξαν. Θα μάθετε κάποια πράγματα ακόμα από το βιβλίο για μένα. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ».
Για τον «Ζιο» μίλησε κι ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς: «Το να έχεις τον Ζιο συμπαίκτη είναι πάρα πολύ δύσκολο. Είμαστε από τους λίγους τυχερούς που μας δόθηκε η ευκαιρία να τον έχουμε 6 χρόνια στην καθημερινότητά μου. Σαν συμπαίκτης, μετά τον Ζιο υπάρχει μεγάλο κενό. Μου δόθηκε η ευκαιρία από το 1991-92 να ζήσω τους μεγάλους παίκτες του Ερυθρού Αστέρα και μετά στον Ολυμπιακό να έχω την δυνατότητα να γνωρίζω μεγάλους παίκτες κι αντιπάλους.
Τέτοιον άνθρωπο και με τέτοια αγάπη για τη μπάλα δεν έχω γνωρίσει. Ευχαριστούμε που ήμασταν μαζί και ο Θεός να τον έχει καλά».
Ο Αντώνης Νικοπολίδης επεσήμανε: «Εγώ είμαι δυο φορές τυχερός. Που τον είχα αντίπαλο. Σε έκανε να θες να τον φτάσεις, να γίνεις καλύτερος να μάθεις απ’ αυτόν. Μου έβαλε κι ένα δυο γκολ που με πλήγωσαν. Ήταν τύχη να τον έχω συμπαίκτη για ένα χρόνο. Τον έζησα καθημερινά και σαν παίκτη και σαν άνθρωπο. Τον ευχαριστώ που ήρθε στη χώρα μας, πρόσφερε θέαμα. Πράγματι τον αγάπησαν όλοι οι φίλαθλοι και για την αξία του και για την Τον ευχαριστώ, να έχει υγεία και να έρχεται συχνά να τον έχουμε κοντά μας».
Τέλος, ο Γιάννης Μώραλης είπε: «Ήμουν διευθυντής επικοινωνίας τότε και μιλούσα με τον κόσμο. Σαφέστατα ο πιο αγαπητός ξένος παίκτης που ήρθε ποτέ. Για τον χαρακτήρα του, το ήθος του, την ιδεολογία του και που μπήκε σ’ αυτό που λέγεται Ολυμπιακός. Αυτά σαν Ολυμπιακός.
Σαν πρόεδρος της Λίγκας, δύσκολα θα δούμε τέτοιους παίκτες. Δυστυχώς είναι και οι καιροί δύσκολοι και θα κάνουμε μεγάλο διάστημα να δούμε τέτοιον παίκτη».
