Γεια σας και καλή εβδομάδα. Τώρα ο καιρός πάει ανάλογα με την διάθεση μας ή η διάθεση μας πάει ανάλογα με τον καιρό. Εκεί που έχει ήλιο και φοράς τα γυαλάκια σου ωραία και καλά ( εγώ δεν έχω γυαλιά για τους άλλους μιλάω, οπότε δε με νοιάζει), ξαφνικά πετάγεται ένα σύννεφο και τσουπ μέσα τα γυαλιά και τα κεφάλια. Και εκεί που κοιμάσαι μια χαρά το βράδυ έρχεται ένας κεραυνός να σε αναστατώσει…. Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στο νησί….Ποιός ξέρει…!!!
Όλα καλά όμως. Παίξαμε με τη ΦΕΑ με μια ομάδα αδιάφορη, που ήρθε για να απολαύσει το νησί και να περάσει καλά. Με μέτρια εμφάνιση γενικότερα πήραμε το παιχνίδι και φύγαμε νικήτριες και πάλι.
Νομίζω πως όλα είναι στο χέρι μας και στην υπομονή μας πλέον. Αν το καλοσκεφτείς όπου να’ ναι τελειώνει κ αυτή η χρονιά. Αλλά δε χρειάζεται να το σκέφτεσαι ακόμα.
Πολύ καλή εμφάνιση είχαμε από την αρχηγό μας την Ελένη. Εκεί που δε παίρναμε τα ριμπάουντ γιατί είχαμε σοβαρό πρόβλημα σε αυτό το κομμάτι , ήρθε ξαφνικά η Δρεττάκη να μας τα πάρει από τα χέρια. Γιατί κυρία μου; Εμείς ψυχή δεν έχουμε; Σοβαρά τώρα ….Ήταν πολύ καλή η εμφάνιση της και καθοριστική.
Γενικότερα ήταν ένα εύκολο παιχνίδι με μικρές παγιδούλες που καταφέραμε να ξεπεράσουμε σχετικά εύκολα και αυτό γιατί υπήρχε μεγάλη βοήθεια από τον πάγκο και όχι μόνο.
Πάμε όμως τώρα για το επόμενο παιχνίδι που είναι αρκετά δύσκολο και πρέπει να είμαστε σοβαρές και προετοιμασμένες καλά. Τέρμα τα αστεία. Είμαστε υπεύθυνες πλέον απέναντι στους εαυτούς μας που φτάσαμε ως εδώ αλλά και απέναντι σε αυτούς που μας στάθηκαν και ακόμα βρίσκονται κοντά μας. Κοντά στην Ομάδα!!
Τελειώνοντας το παιχνίδι και με μέτρια δική μου εμφάνιση γυρίζοντας σπίτι και αφού ηρέμησα συνειδητοποίησα πως καμιά φορά ακόμα και αν δε νιώθεις καλά, ακόμα και αν υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να σε ρίξουν στο δικό τους μικρό επίπεδο εσύ πρέπει να φανείς δυνατή και να είσαι αξιοπρεπέστατη.
Και αν όχι απέναντι στον εαυτό σου (γιατί υπάρχουν και στιγμές που λες δεν αντέχω άλλο…) τότε σίγουρα απέναντι στις συμπαίκτριες σου και σίγουρα απέναντι σε κάποιους ανθρώπους που κάθονται στην κερκίδα, που σε πιστεύουν και σε σέβονται πραγματικά. Που σε χειροκροτούν ακόμα και όταν κάνεις το μεγαλύτερο λάθος μέσα στο παιχνίδι. Γι’ αυτό το ζεστό και αληθινό χειροκρότημα λοιπόν που σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις να προσπαθείς , να γίνεσαι καλύτερη και σαν παίκτρια αλλά και σαν άνθρωπος.
Αυτά λοιπόν από εμένα. Εμείς θα τα ξαναπούμε την άλλη βδομάδα. Και επειδή ο καιρός είναι σαν τους ανθρώπους αυτές τις μέρες, να ντύνεστε καλά και να προσέχετε….Γεια σας!!
Φώτο: Ελένη Μαμουζέλου
