Καλώς σας βρήκα στην παρέα του Giafkasports. Αρχικά να ευχαριστήσω την ομάδα του site για την ευκαιρία που μου έδωσε.
Από δω και πέρα κάθε βδομάδα θα μοιράζομαι μαζί σας τις απόψεις και τα νέα της γυναικείας ομάδας του Ανταγόρα Κω. Σκοπός είναι μέσω του blog να δίνω την εικόνα των αγώνων εκ των έσω και όχι τόσο να ασκήσω κριτική στο τί έγινε και στο τί θα έπρεπε να γίνει ή να δικαιολογήσω καταστάσεις.
Όπως γνωρίζετε, η ομάδα μας κατάφερε μέσα από ένα δύσκολο καλοκαίρι να ανεβεί στην Α2 Εθνική κατηγορία γυναικών. Μία κατηγορία, που μέχρι και σήμερα, έχει αποδειχθεί ποιοτική και ιδιαίτερα ανταγωνιστική. Ο πήχης είναι υψηλός και κάθε εβδομάδα που περνάει ανεβαίνει ολοένα και περισσότερο..
Βρισκόμαστε ήδη στην 5η αγωνιστική και δυστυχώς η ομάδα έχει καταφέρει να πάρει μόλις ένα ροζ φύλλο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το πρωτάθλημα έχει τελειώσει..Αντιθέτως, τώρα αρχίζει.. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Πρώτο παιχνίδι εντός με την ιστορική ομάδα του Σπόρτιγκ. Η ομάδα μας ηττήθηκε.. Όπως ήταν εύλογο, μετά από ένα τοπικό πρωτάθλημα κληθήκαμε να ανταπεξέλθουμε σε ένα παιχνίδι εθνικής κατηγορίας. Λίγο η έλλειψη φιλικών, λίγο η κακή προετοιμασία λόγω εργασιών στο κλειστό γυμναστήριο, λίγο η καθυστέρηση στο χτίσιμο του ρόστερ δεν βοήθησαν στο να είμαστε έτοιμες. Άλλωστε καμία ομάδα δεν είναι ποτέ έτοιμη την 1η αγωνιστική. Βέβαια αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία, αλλά αυτό το παιχνίδι ήταν περισσότερο ένα “παιχνίδι γνωριμίας” και “συνειδητοποίησης” του τί θα ακολουθήσει.
Μετά την ήττα μας σκύψαμε το κεφάλι, δουλεύουμε σκληρά στις προπονήσεις, με απώτερο στόχο, παιχνίδι με παιχνίδι να εμφανίζουμε ολοένα και καλύτερο πρόσωπο. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και στον επόμενο αγώνα εκτός έδρας, με τον Προφήτη Ηλία, όπου κατακτήσαμε το πολυπόθητο ροζ φύλλο.
3η αγωνιστική απέναντι στον Κρόνο.. Μία παλιά γνώριμη.. Με τον Κρόνο χάσαμε στο Κύπελλο Ελλάδας και μάλιστα με διαφορά 30 πόντων, ελλείψει Βελούδου και Τόσκα. Στο κλειστό Γυμναστήριο της Κω, η ομάδα μας κοίταξε στα μάτια την έμπειρη ομάδα του Κρόνου, αλλά δεν κατάφερε στο τέλος να πανηγυρίσει την νίκη, παρά την προσπάθεια που έγινε από όλα τα κορίτσια..Το όχι καθαρό μυαλό και οι κακές επιλογές μας στέρησαν την χαρά της νίκης.
Φτάσαμε στα Καλύβια.. 4η αγωνιστική και γνωρίσαμε μία απογοητευτική ήττα.. Σαφώς καλύτερη ομάδα…με περισσότερες επιλογές, αλλά και λύσεις…Όμως τίποτε δεν τελείωσε…Είδαμε τα λάθη που κάναμε, σκοπός είναι να τα διορθώσουμε και να πάμε παρακάτω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ομάδα μας κάθε εβδομάδα διαβάζει τον αντίπαλό της και δουλεύει συστηματικά. Εμφανίζουμε σημάδια βελτίωσης και θέλουμε να επιστρέψουμε στις νίκες, έχοντας μία σταθερή απόδοση, βελτιώνοντας τις αδυναμίες μας. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταφέρει να δείξουμε τον εαυτό μας, αλλά οφείλουμε να το κάνουμε τόσο για την προσπάθεια μας, όσο και για τον κόσμο που μας πιστεύει και μας στηρίζει..
Πάμε λοιπόν δυνατά για το επόμενο παιχνίδι που είναι αρκετά δύσκολο και πρέπει να είμαστε σοβαρές και προετοιμασμένες καλά. Δύναμή μας ο 6ος παίκτης μας– ο κόσμος μας…ΕΣΕΙΣ ΟΛΟΙ… Σας περιμένουμε…Το ζεστό και αληθινό σας χειροκρότημα μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε και να γινόμαστε καλύτερες..
Κλείνοντας, θα δανειστώ ένα γνωστό ρητό: “Μην ανησυχείς για τις αποτυχίες σου. Ανησύχησε για τις ευκαιρίες που έχασες χωρίς να προσπαθήσεις καν”!
Υ.Γ. Συνήθως δεν ασχολούμαι με τη διαιτησία, καθώς πιστεύω ακράδαντα ότι το αποτέλεσμα ενός αγώνα καθορίζεται από τη δική μας και μόνο προσπάθεια και εμφάνιση, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι έως τώρα η διαιτησία δεν κρατάει τις ισορροπίες, που θα έπρεπε..
