Ο πρώτος σκόρερ φέτος της Super League έδωσε μια απολαυστική συνέντευξη στην εφημερίδα «Ole», όπου αναφέρθηκε στην χρονιά του στον Αστέρα, το μέλλον του αλλά και στο πιο τρελό πράγμα που του έχει συμβεί από Έλληνα οπαδό, που τον έκανε… Άγιο. Οσο για το μέλλον του, θα αποφασίσει μετά τις υποχρεώσεις των Αρκάδων στα πλέι οφ.
Ήταν η καλύτερη σου σεζόν στην Ευρώπη;
«Χωρίς αμφιβολία. Αναδείχτηκα πρώτος σκόρερ στην Super League και αυτό ήταν ένα πολύ καλό προσωπικό επίτευγμα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Αστέρα Τρίπολης βγαίνει παίκτης του πρώτος σκόρερ. Αυτό με γεμίζει με περηφάνια. Παράλληλα, κάναμε ένα καλό πρωτάθλημα και τώρα θα παίξουμε στα πλέι οφ για να διεκδικήσουμε την έξοδό μας στα προκριματικά του Champions League».
Είναι δύσκολο να αγωνίζεσαι κόντρα στις μεγάλες ομάδες;
«Ειδικά με τον Ολυμπιακό, με αυτούς υπάρχει σημαντική διαφορά. Με τις άλλες όχι ιδιαίτερα. Φέτος νικήσαμε τον ΠΑΟΚ, φέραμε δύο φορές ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό, είμαστε στο ίδιο επίπεδο. Στο επίπεδο της Αργεντινής, ο Αστέρας είναι μια ομάδα σαν τη Βελέζ, που συνεχώς παλεύει με τους πρώτους».
Και πως είναι να είσαι ποδοσφαιριστής στην πόλη; Σε αναγνωρίζουν;
«Ναι, με αναγνωρίζουν συνεχώς. Η Τρίπολη έχει 30.000 κατοίκους και είναι ιδανική για οικογενειακή ζωή. Ζω με τη σύζυγό μου και τον γιο μου Μπενίσιο εδώ και έναν χρόνο και είναι πολύ ήσυχα. Οι οπαδοί είναι ευγνώμονες για την πορεία της ομάδας και τα όσα έχει καταφέρει και σε κάνουν να νιώθεις άνετα».
Υπάρχουν πράγματα να κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου
«Στην ομάδα είμαστε εννέα Αργεντινοί και μαζευόμαστε μαζί, πίνουμε μάτε, βλέπουμε τα ματς του Champions League και του αργεντίνικου ποδοσφαίρου. Αν θέλουμε παραλία, απέχει 40 χλμ, ενώ η Αθήνα είναι 1,5 ώρα μακριά. Αλλά στην πόλη δεν έχει πολλά πράγματα. Μόνο μερικές καφετέριες. Αν είσαι ελεύθερος, δεν έχει πολλά να κάνεις».
Οι οπαδοί στην Ελλάδα είναι τόσο φανατικοί όσο οι Αργεντινοί;
«Σαν τους οπαδούς στην Αργεντινοί, δεν έχει πουθενά στον κόσμο, στο υπογράφω. Αλλά κι εδώ κάνουν τρελά πράγματα. Σαν κι αυτό που συνέβη σε μένα…
Τι συνέβη;
«Ένα βράδυ ήμουν σε ένα εστιατόριο και με πλησίασε ένας άνδρας με μια κάρτα αγίου. Και μου έδειξε έναν άγιο με το δικό μου πρόσωπο! Μου είπε πως έχει μια καφετέρια όπου βλέπει τα παιχνίδια του Αστέρα και ανάβει κεριά στον Άγιο Ιερώνυμο!».
Δεν θα μπορούσε να είναι πιο φανατικός οπαδός σου…
«Ναι, αλλά είναι υγιής φανατισμός. Εδώ όλοι στο γήπεδο είναι… τρελοί με το πρωτάθλημα, αλλά δεν συγκρίνεται με ότι γίνεται στην Αργεντινή. Υπάρχει ένα όριο στην πίεση. Εχει τύχει να βλέπω παιχνίδι και στα δέκα λεπτά να βρίζουν τους πάντες. Αν παίξεις καλά και δεν κερδίσεις, δεν είναι τόσο άσχημο».
Στην Ελλάδα το παίρνουν πιο ήρεμα;
«Δε λέω ότι θα σε χειροκροτήσουν αν χάσεις ένα γκολ, αλλά δείχνουν περισσότερο σεβασμό. Έπαιξα επτά χρόνια στην Μπάνφιλντ και την Ουρακάν και από μέσα δεν το παρατηρείς. Αλλά μόλις έφυγα από την Αργεντινή, είδα την τρέλα που ζούμε εκεί».
Ποιο ήταν το πιο καλό γκολ από τα 17 που πέτυχες φέτος;
«Το πιο ωραίο ήταν ένα απέναντι στον Πανιώνιο, εντός έδρας. Έβρεχε πολύ και πέρασα και τον τερματοφύλακα. Αλλά τα πιο σημαντικά ήταν τα δύο που πέτυχα κόντρα στον Παναθηναϊκό εκτός έδρας. Χάναμε 2-0 και ισοφαρίσαμε σε μια δύσκολη έδρα. Καλή μέρα ήταν και όταν πέτυχα χατ τρικ κόντρα στον ΟΦΗ και πήρα την μπάλα σπίτι μου. Την έχω φυλάξει».
Το ότι βγήκες πρώτος σκόρερ στην Ελλάδα, μπορεί να σου ανοίξει πόρτες σε μεγαλύτερα πρωταθλήματα;
«Φυσικά. Ξέρω πως κάποιες ομάδες έχουν μιλήσει με τον μάνατζέρ μου, αλλά τον αφήνω να τα φροντίζει εκείνος, γιατί το μόνο που σκέφτομαι είναι το ποδόσφαιρο, καθώς βρισκόμαστε στο κρίσιμο στάδιο των πλέι οφ. Όταν τελειώσουν, τότε θα δω τι επιλογές έχω. Πάντα θέλω να βελτιώνομαι, να κάνω άλματα, αλλά θα τα σκεφτώ όλα όταν θα κάνω διακοπές».
Η επιστροφή στην Αργεντινή αποτελεί επιλογή;
«Πάντα θέλω να γυρίσω πίσω, αλλά νιώθω άνετα τώρα στην Ευρώπη. Η ασφάλεια είναι άλλο πράγμα, ανεκτίμητο. Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο τετράγωνο που μπορείς να αφήσεις τα παιδιά να παίξουν ελεύθερα και σε απόσταση 80 μέτρων χωρίς πρόβλημα, κάτι που ούτε το σκέφτεσαι στο Μπουένος Άιρες».
