Ο Ηρακλής συμπληρώνει φέτος 103 χρόνια ιστορίας, αλλά η κατάσταση στην ομάδα είναι τέτοια που προκαλεί… μελαγχολία. Ο ιστορικός σύλλογος αντιμετωπίζει πολύ μεγάλα προβλήματα και βρίσκεται στο περιφερειακό πρωτάθλημα, λόγω των αμαρτιών από τα λάθη των διοικούντων τα τελευταία χρόνια.
Η ευχή στα φετινά γενέθλια του Γηραιού είναι η ομάδα να βρει το δυνατό συντομότερο το δρόμο της και να επιστρέψει στη μεγάλη κατηγορία. Εκεί δηλαδή που ανήκει με βάση την πλούσια ιστορία του.
Η ιστορία του Ηρακλή ξεκινά ουσιαστικά από το 1899, όταν ιδρύθηκε ο όμιλος Φιλόμουσων. Ο όμιλος δεν ήταν αθλητικός σύλλογος, αλλά ένα σωματείο γραμμάτων και μουσικής. Το 1903, τα μέλη του ομίλου αποφάσισαν να εντάξουν στις δραστηριότητες τους τον αθλητισμό. Δημιούργησαν ένα γυμναστήριο και ίδρυσαν τμήματα κολύμβησης και ποδηλασίας. Ωστόσο, ήταν το ποδόσφαιρο, ένα νέο άθλημα εκείνης της εποχής που «έκλεψε τις καρδιές» των αθλητών.
Το πρώτο επίσημο παιχνίδι διεξήχθη στις 23 Απριλίου του 1905, αλλά στη συνέχεια ο σύλλογος άρχισε να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα.
Τρία χρόνια αργότερα, το 1908, ημερομηνία-ορόσημο για τον Ηρακλή, όλα άλλαξαν. Ο σύλλογος συνεργάστηκε με την ομάδα «Ολύμπια» και η συνένωση των δυνάμεων τους είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση του Ηρακλή. Ολόκληρη η ονομασία του ήταν τότε: «Οθωμανικός Ελληνικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης “Ο Ηρακλής”».
Το τμήμα ποδοσφαίρου ήταν το πρώτο που δημιουργήθηκε. Οι πρώτες επιτυχίες δεν άργησαν να έρθουν. Στις 29 Νοεμβρίου 1908, κατά τη Γενική Συνέλευση των μελών, καταρτίσθηκε το πρώτο καταστατικό του ΗΡΑΚΛΗ αποτελούμενο από 36 άρθρα. Πρώτος Πρόεδρος στην ιστορία του ΗΡΑΚΛΗ ήταν ο ιατρός Α. Μάλτος.
Το 1914 ο Ηρακλής αντιμετώπιζε προβλήματα στέγασης, καθώς τα έσοδα του συλλόγου ήταν ελάχιστα και προέρχονταν μόνον από συνδρομές μελών. Ωστόσο, ο σύλλογος κατάφερε, χάρη στη δυναμική του, να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες και οι εγκαταστάσεις του έγιναν «πυρήνας» αθλητισμού στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Ο Ηρακλής είναι άρρηκτα δεμένος με την ιστορία της πόλης και είναι χαρακτηριστικό ότι πάρα πολλοί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές και μετέπειτα προσωπικότητες της Θεσσαλονίκης και της χώρας φόρεσαν την ένδοξη φανέλα με τον «ημίθεο» στο στήθος.
Από τότε που ιδρύθηκε ο ποδοσφαιρικός σύλλογος του Ηρακλή, το ποδόσφαιρο άρχισε να γίνεται δημοφιλές σε όλη την Ελλάδα. Στους πρώτους μεταπολεμικούς Πανελλήνιους Αγώνες η «κυανόλευκη» ομάδα πέτυχε πολλές σημαντικές νίκες και αποτέλεσε την ομάδα-πρότυπο της εποχής.
Καθώς τα χρόνια περνούν, ο Ηρακλής εξακολουθεί να συγκαταλέγεται στις κορυφαίες ομάδες ποδοσφαίρου. Η αρχή της δεκαετίας του 1920 σημαδεύτηκε από εθνικά γεγονότα, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον σύλλογο να αναδειχθεί πολυνίκης στους Πανθρακικούς Αγώνες (1923). Την ίδια χρονιά δημιουργούνται τα πρώτα παιδικά τμήματα.
Η ιστορία του Ηρακλή, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, περιλαμβάνει τη συμμετοχή σε πέντε τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας (1947, 1975, 1976, 1980, 1987).
Το 1976 ήταν η χρονιά που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στις μνήμες όλων των φιλάθλων του Ηρακλή. Την 9η Ιουνίου 1976, στη Νέα Φιλαδέλφεια, η αγαπημένη ομάδα όλης της Ελλάδας νίκησε στα πέναλτι τον Ολυμπιακό (6-5, 4-4 στην κανονική διάρκεια και στην παράταση) και κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας.
Την επόμενη ημέρα, όταν οι «κυανόλευκοι» ποδοσφαιριστές επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη, πάνω από εκατό χιλιάδες φίλαθλοι τους επεφύλαξαν αποθεωτική υποδοχή.
Το 1976 ο Ηρακλής μετέχει στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, ενώ έξι φορές έχει λάβει μέρος στην διοργάνωση του Κυπέλλου UEFA (1962, 1964, 1989, 1990, 1996, 2000). Μάλιστα, κατά την περίοδο 2000-2001, προκρίθηκε για πρώτη φορά στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης.
Το 1985 ο Ηρακλής κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο, επικρατώντας στον τελικό της ρουμανικής Arges Pitesti με 4-1.
Πηγή: sport.gr
