Οσα χρόνια κι’αν περάσουν αυτή η ημερομηνία θα μείνει χαραγμένη για πάντα στο μυαλό μας (ιδιαιτερα εμας των αμιγώς μπασκετικών !!!). Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης κόντρα στο μεγαθήριο της ΕΣΣΔ (103-101) !!!!!
Ηταν η ημέρα που όλη η Ελλάδα ένιωσε ατελείωτη χαρά, ολος ο κόσμος έγινε ένα, πανηγυρίζοντας σε δρόμους και πλατείες όλης της χώρας ! Ατελείωτη χαρά, ο κόσμος τρελαμένος, συγκίνηση και περηφάνια μαζί……
Από τότε έχουν περάσει ολόκληρα 23 χρόνια, η χώρα μας έχει γνωρίσει πολλές χαρές από τότε (αθλητικές και μη), αλλά πιστευω σαν και εκείνη, καμιά !!! Ισως γιατί για χρόνια η χώρα ήταν στην αφάνεια, ίσως γιατί ήμασταν το ακλόνητο αουτσάιντερ, ίσως για τα “πολιτικά” ζόρια του Ελληνα ? Δεν ξέρω….Αυτό που ξέρω είναι πως από εκείνη την ημέρα και μετά, όλοι οι πιτσιρικάδες γέμισαν τα γηπεδα του μπάσκετ προσπαθώντας να μιμηθούν τα ιδάλματά τους : Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου, Καμπούρη, αλλά πάνω απ’όλα τον μέγιστο Νίκο Γκάλη !!!!!
Η ατάκα του Φίλιππα Συρίγου “τίμιος γίγαντας”, το τραγούδι Final countdown των Europe, (που δεν ήταν πάντως το “επίσημο” τραγούδι του τουρνουά), τα 2πλά και 3πλά “σπασίματα” του Γκάλη στον αέρα θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην μνήμη μας !!!!
Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους παίχτες που έκαναν πραγματικά περήφανο τον Ελληνα : Γκάλης, Γιαννάκης, Χριστοδούλου, Φασούλας, Φιλίππου, Καμπούρης, Ιωάννου, Ανδρίτσος, Σταυρόπουλος, Λινάρδος, Ρωμανίδης και Καρατζάς, οι οποίοι υπό την καθοδήγηση του Κώστα Πολίτη “ανάγκασαν” εκατομμύρια Ελληνες να ξεχυθούν στους δρόμους και ο χαρακτηρισμός “επίσημη αγαπημένη” να ακολουθεί σε κάθε της βήμα απο’κει και πέρα την Εθνική ομάδα μπάσκετ.
Πηγή:www.ae-dikaioubc.gr
