Συνεχίζοντας τις συνεντεύξεις στο giafkasports.gr από ανθρώπους του δικού μας χώρου φιλοξενούμε τη Νάντια Βελέντζα. Άνθρωπος του αθλητισμού, ενεργή αθλήτρια του μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο που παράλληλα αποφάσισε από νεαρή ηλικία να ασχοληθεί με την αθλητική δημοσιογραφία. Έχει ήδη ξεκινήσει την δική της πορεία με την εκπομπή «Πάρε – βάλε» με τον Τόλη Κοτζιά για την Kingbet, έχει πάρει συνεντεύξεις από σημαντικές προσωπικότητες και τα καλύτερα έρχονται.
Η Νάντια Βελέντζα στο giafkasports.gr
Αν και ο κόσμος ήδη σε έχει γνωρίσει είτε μέσα απ’ το μπάσκετ είτε απ’ τις εκπομπές θα ήθελα και ο κόσμος να μάθει την πορεία σου μέχρι σήμερα.
Όλα ξεκίνησαν κάπου το 2000 σε ένα πάρκο στο Χαλάνδρι, όταν η μητέρα μου με ρώτησε αν θέλω να με γράψει στην ομάδα μπάσκετ, γιατί έβλεπε πως στο μπαλέτο βαριόμουν… οικτρά! Εγώ κοίταξα μέσα τα παιδιά –μόνο αγόρια- που έπαιζαν και της είπα ναι. Από τότε δεν ξεκόλλησα ποτέ από το γήπεδο. Μεγαλώνοντας σε μια ομάδα της γειτονιάς, σε ανοιχτό γήπεδο, στην αρχή έπαιζα κατά κύριο λόγο με αγόρια. Βρέθηκα στο γυναικείο τμήμα του συλλόγου στα 12 μου και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Γνώρισα προπονητές που με επηρέασαν και μου έδωσαν κίνητρο να αρχίσω να βλέπω μπάσκετ και να πηγαίνω σε αγώνες, κάτι που δεν συνέβαινε πριν, αφού η οικογένεια μου ουδεμία σχέση έχει με μπάσκετ. Πάντα ήμουν πιστή στην προπόνηση, την αγαπούσα. Αφού τελειώναμε με την ομάδα, έμενα στο πάρκο και σούταρα με την δική μου μπάλα.
Το δεύτερο «καμπανάκι» που προμήνυε την εξέλιξή μου ήταν το ραδιόφωνο. Άκουγα καθημερινά από πολύ μικρή ηλικία. Μεγαλώνοντας, θυμάμαι τον εαυτό μου να επιστρέφει από ένα κάρο μαθήματα και επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα τότε να παρακολουθήσουμε τους αγώνες από το κινητό, τους άκουγα πάντα στο ραδιόφωνο. Όταν άκουσα τη Χριστίνα Βραχάλη, την οποία μετέπειτα είχα καθηγήτρια στη σχολή, να περιγράφει αγώνες Ευρωλίγκας, ενθουσιάστηκα. Είπα στον εαυτό μου πως κι εγώ θέλω να το κάνω αυτό. Θέλω να βρίσκομαι δίπλα σε αυτούς τους μεγάλους αθλητές και προπονητές και να είμαι μέρος του παιχνιδιού. Κάπως έτσι, επεδίωξα μετέπειτα μια συνέντευξη με τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον οποίο θαύμαζα απεριόριστα.
Στις πανελλήνιες ταλαντεύτηκα πολύ. Είχα γράψει τα μόρια για να περάσω και δημοσιογραφία και ΤΕΦΑΑ. Είπα στον εαυτό μου πως θα πάω να βγάλω προπονητική μπάσκετ για να μάθω σωστά το παιχνίδι και όταν τελειώσω τη σχολή, αν ακόμη το θέλω, θα βγάλω σχολή αθλητικής δημοσιογραφίας, όπως και έγινε!
Σε αυτό τον χώρο προφανώς και χρειάζεται να κάνεις πολλά πράγματα, να γράφεις, να παίρνεις συνεντεύξεις να φαίνεσαι στον φακό, να κάνεις ραδιόφωνο. Με ποια σειρά προτίμησης θα τα έβαζες;
Μου αρέσει πολύ το κομμάτι της συνέντευξης. Ταιριάζει απόλυτα στην προσωπικότητά μου, το κάνω και εκτός δουλειάς! Μου αρέσει να κάθομαι με ανθρώπους που έχουν κάτι να μου πουν. Ιστορίες, εμπειρίες, βιώματα και φυσικά την οπτική τους για το μπάσκετ. Δεν θα πω ψέματα, το κομμάτι της παρουσίασης, το οποίο το βίωσα για πρώτη φορά φέτος μου άρεσε πολύ. Ίσως βέβαια μου άρεσε, γιατί όταν έμαθα κάποια βασικά πράγματα κατάφερα να είμαι ο εαυτός μου και το διασκέδασα πραγματικά. Αυτό που θα ήθελα να κάνω κάποια στιγμή είναι το ραδιόφωνο. Έχω γράψει σε site και η εμπειρία μου δεν είναι ιδιαίτερα καλή. Δεν νομίζω πως θα ήθελα να δουλέψω στον τομέα του ρεπορτάζ, δεν θεωρώ πως μου ταιριάζει.
Είσαι πολλά χρόνια και παραμείνεις αθλήτρια σε υψηλό επίπεδο αφού αγωνίζεσαι στον ΕΦΑΟΖ. Πως συνδυάζεις το μπάσκετ και την δημοσιογραφία;
Το πραγματικό ερώτημα είναι πώς συνδυάζεις το μπάσκετ 6/7 με την δουλειά σου, που πολλές φορές δεν έχει ωράριο. Δεν θα πω ψέματα, είναι φορές που νιώθω πως φτάνω στα άκρα. Τα τελευταία τρία χρόνια είχα και το μεταπτυχιακό μαζί και πολλές φορές… πελάγωνα. Όμως κάνω κάτι που αγαπώ και όσο με κρατάνε τα πόδια μου θέλω να παίζω, γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή το αγαπημένο κεφάλαιο της ζωής μου θα τελειώσει. Όταν μπαίνω στο γήπεδο σκέφτομαι ότι θα ασκηθώ, θα περάσω καλά, γιατί το μπάσκετ είναι παιχνίδι και θα δω τις συμπαίκτριές μου. Δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα να ανταπεξέλθω αν δεν περνούσα πραγματικά καλά στην ομάδα μου. Πολλές φορές φέτος πήγα στη δουλειά μου, μετά πήγα προπόνηση και από εκεί έφυγα τρέχοντας να πάω σε κάποιο παιχνίδι Ευρωλίγκας. Άλλες φορές γύριζα από δουλειά και προπόνηση και διάβαζα μέχρι αργά για να ολοκληρώσω κάποια εργασία για το μεταπτυχιακό μου. Το βασικό για εμένα είναι ότι υπάρχει κατανόηση στο περιβάλλον γύρω μου. Παρ’ όλο που βρίσκομαι σε μια ομάδα με στόχους, έχουμε βρει τη φόρμουλα συνεννόησης.
Υπάρχει μια στιγμή που έχεις ξεχωρίσει μέχρι στιγμής στην καριέρα σου η μία προσωπικότητα που σου έκανε εντύπωση;
Χμμμ… όπως προανέφερα μου αρέσει να γνωρίζω μεγάλες προσωπικότητες του χώρου. Και η σεζόν μου επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις. Δύο ελληνικές ομάδες στο Final 4 όπου και παραβρέθηκα, τον Παναθηναϊκό νικητή μετά από 13 χρόνια, ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα που από 2-0 έγινε 3-2, την Εθνική ομάδα που συμμετείχε ξανά σε Ολυμπιακούς Αγώνες… Γνώρισα και μίλησα σε τόσους πολλούς ανθρώπους που θαύμαζα από παιδί. Όλη η χρονιά για εμένα ήταν ιδιαίτερη. Θα αφήσω ίσως ένα highlight. Στο Βερολίνο βρέθηκα στο ξενοδοχείο που έμεναν οι ομάδες. Ένα βράδυ καθόμουν με την παρέα μου και είδα πίσω μου να κάθεται ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Πήγα και του εκμυστηρεύτηκα πόσο πολύ με επηρέασε στην πορεία της ζωής μου, από το να αγαπήσω το άθλημα και να γίνω προπονήτρια, μέχρι τη θέλησή μου να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία, γιατί του πήρα συνέντευξη όταν ήμουν 15! Νομίζω πως είναι υπέροχο συναίσθημα για κάποιον να ξέρει ότι έχει εμπνεύσει.
«Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, πολλά χαιρετίσματα στον Τόλαρο»!
Εκπομπή «Πάρε – βάλε» με τον Τόλη Κοτζιά για την Kingbet. Πως είναι αυτή η συνεργασία με έναν απ’ τους παλιούς του χώρου και τι θα περιμένουμε τη νέα σεζόν ;
Η εκπομπή ήρθε σε ένα πολύ δύσκολο timing στη ζωή μου και σε μια εποχή που επιζητούσα την αλλαγή. Είχα ακυρώσει στο μυαλό μου εντελώς τη δημοσιογραφία. Πέντε χρόνια μετά τις σπουδές μου, όμως, προέκυψε η εκπομπή. Τον Τόλη τον ήξερα από το ραδιόφωνο, όπου τον άκουγα και κατ’ επέκταση τον ακολουθούσα στα social media. Όταν έχεις, όμως, να κάνεις με μια… ζωντανή εγκυκλοπαίδεια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Είχα άγχος για το αν θα υπάρξει χημεία μεταξύ μας ή για το τι συμπεριφορά μπορεί να έχει ένας άνθρωπος που είναι τόσα χρόνια στον χώρο και τον ξέρει απέξω και ανακατωτά και ξαφνικά του φέρνουν μια… rookie. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι καλύτερο από αυτό που μου έτυχε φέτος. Από τους ανθρώπους που με επέλεξαν, μέχρι τα παιδιά πίσω από την κάμερα, ως τον Τόλη που μόνο με βοήθησε και γελάσαμε πάρα πολύ. Η εκπομπή θα συνεχιστεί κανονικά. Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει! Φέτος σίγουρα αλλάζει η δική μου εμπειρία και προσέγγιση. Οι υποστηρικτές της εκπομπής θα ακολουθήσουν ένα νέο μπασκετικό ταξίδι, με αγάπη και σεβασμό στο άθλημα που και οι δυο μας τόσα χρόνια υπηρετούμε!
Είσαι χρόνια και αθλήτρια και με μεγάλη πορεία στον χώρο. Σε τι επίπεδο πιστεύεις ότι βρίσκεται το γυναικείο μπάσκετ και τι πρέπει να αλλάξει;
Δυστυχώς, το επίπεδο του γυναικείου μπάσκετ στην Ελλάδα έχει πέσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Αν και το άθλημα τείνει να αναπτύσσεται και κερδίζει έδαφος σε άλλες χώρες, από την Αμερική μέχρι την Ευρώπη, εμείς βρισκόμαστε αρκετά πίσω. Γι’ αυτό και τα νέα κορίτσι τείνουν να ψάχνουν το εξωτερικό, και καλά κάνουν. Οι γυναίκες στην Ελλάδα παίζουν κυρίως για το προσωπικό τους κίνητρο και την αγάπη τους για το άθλημα, καθώς οι αμοιβές είναι πενιχρές και η προβολή σχεδόν ανύπαρκτη. Είναι ελάχιστες εκείνες που μπορούν να ζήσουν από το μπάσκετ, χωρίς να κάνουν κάτι άλλο επαγγελματικά παράλληλα. Αυτή η έλλειψη οικονομικής στήριξης και δημοσιότητας αποθαρρύνει πολλές νέες αθλήτριες από το να συνεχίσουν, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν το άθλημα σε μικρή ηλικία. Βέβαια, για την Ελλάδα συγκεκριμένα, θεωρώ πως είναι και θέμα κουλτούρας. Είσαι πρώτα γυναίκα και μετά αθλήτρια (γιατί δεν φοράτε τα σορτσάκια του βόλεϊ), το μπάσκετ είναι αντρικό άθλημα, στα 30 σου να έχεις κάνει παιδί και να φροντίζεις τον άντρα σου (στο μπασκετικό σου peak, δηλαδή) και άλλες τέτοιες καφενειακές, αλλά βαθιά ριζωμένες στην ελληνική κοινωνία απόψεις.
Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι δίνεται περισσότερος αγωνιστικός χρόνος σε νεαρές αθλήτριες. Ωστόσο, ο γενικότερος ανταγωνισμός παραμένει χαμηλός. Είναι πολύ πιο εύκολο σήμερα να αγωνιστεί κάποια αθλήτρια σε υψηλότερες κατηγορίες σε σχέση με το παρελθόν, απλώς και μόνο επειδή δεν υπάρχει ο απαραίτητος ανταγωνισμός και η πίεση για περαιτέρω βελτίωση. Η ψαλίδα μεταξύ των Ελληνίδων αθλητριών και εκείνων του υπόλοιπου κόσμου συνεχώς μεγαλώνει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι Ευρωπαϊκές επιτυχίες του παρελθόντος έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση, η Ομοσπονδία οφείλει να ακολουθήσει στρατηγικές που θα φέρουν νέα κορίτσια στο άθλημα και κυρίως θα τους προσφέρουν κίνητρα να παραμείνουν, να αγωνιστούν, να βελτιωθούν και να ανεβάσουν το επίπεδο του πρωταθλήματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (χορηγίες, προβολή, ενδιαφέρον του κοινού).
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια στον χώρο της δημοσιογραφίας; Τι θα ήθελες να κάνεις που δεν έχεις κάνει.
Θέλω να δοκιμάσω πράγματα, για να καταλήξω σε αυτά που με εκφράζουν περισσότερο. Θα ήθελα σίγουρα να συμμετάσχω σε ραδιοφωνική εκπομπή, γιατί αυτό ήταν το μέσο που με τράβηξε πρώτο. Στο τέλος της ημέρας, ωστόσο, το ενδιαφέρον που περιστρέφεται γύρω από τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, όπως το Final Four της Ευρωλίγκας ή οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Τέλος, ένας ακόμη στόχος μου είναι να γνωρίσω και να πάρω συνεντεύξεις από μεγάλες προσωπικότητες του μπάσκετ. Να μιλήσω με παίκτες και προπονητές που έχουν γράψει ιστορία στο άθλημα και να μάθω από τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους. Κάθε συζήτηση με μια τέτοια προσωπικότητα νιώθω πως με βοηθάει να εξελιχθώ και να διευρύνω τους νοητικούς μου ορίζοντες.
Ο τελευταίος λόγος ανήκει σε σένα. Τις ευχές σου για τη νέα αθλητική σεζόν και τι περιμένεις την χρόνια που έρχεται ;
Εύχομαι υγεία σε όλους τους αθλητές και σε όλο τον κόσμο. Χωρίς υγεία δεν υπάρχει διασκέδαση, γιατί το μπάσκετ πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι παιχνίδι. Ένα παιχνίδι για μικρά και μεγάλα παιδιά.
Τη νέα χρονιά θα ήθελα η ομάδα μου να δουλέψει σωστά και να πρωταγωνιστήσει. Όσον αφορά την εκπομπή, πιστεύω πως η χρονιά θα μας φέρει νέες συγκινήσεις, Η Ευρωλίγκα θα είναι πλήρως ανταγωνιστική και θεωρώ πως οι ελληνικές ομάδες έχουν τα φόντα να βρεθούν ξανά στο Final 4 και να τις δούμε από κοντά. Επίσης, έρχεται και το Ευρωμπάσκετ, το οποίο θα μας απασχολήσει αρκετά το επόμενο καλοκαίρι.
Ανυπομονώ!