Άνθρωπος που δεν χτυπάει το χέρι στο τραπέζι χωρίς λόγο, που δεν επιτίθεται αναίτια, που δεν δίνει ψεύτικες υποσχέσεις, εμένα με έχει μαζί του και όχι απέναντι. Σε αυτό το κομμάτι –της ειλικρίνειας- ο Σταύρος Αδαμίδης δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Έδωσε μία δύσκολη κατάσταση της ομάδας και δεν προσπάθησε να ωραιοποιήσει καταστάσεις. Όλα αυτά όμως οδηγούν στην ουσία του προβλήματος που είναι τα χρήματα.
Το πρόβλημα της ΑΕΚ αυτή την στιγμή είναι οικονομικό και τίποτε άλλο. Χρειάζονται χρήματα γιατί βρίσκεται ήδη πίσω από τις δύο ομάδες με τις οποίες οι «κιτρινόμαυροι» παράγοντες να την έχουν δίπλα-δίπλα. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν επενδύσει τα τελευταία χρόνια κι έχουν εισπράξει τις επενδύσεις από τις συμμετοχές τους στις φάσεις των ομίλων του Champions League.
Η ειλικρίνεια λοιπόν δεν σώζει από μόνη της αυτή την στιγμή. Χρειάζεται όραμα, προγραμματισμός και εισροή κεφαλαίου. Σε μία ομάδα που θέλει να πάρει τον τίτλο πρώτα ορίζεται ο προϋπολογισμός που θα χρειαστεί για να πετύχει τον «στόχο» και μετά αναζητούνται οι πόροι από τους οποίους θα καλυφθεί αυτό το ποσό. Στην συνέντευξη τύπου του νέου προέδρου όμως ακούσαμε μόνο πιθανά έσοδα, έξοδα και κάλυψη του ελλείμματος της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.
Προγραμματισμό και σχεδιασμό για το πόσα χρήματα χρειάζονται για να δούμε μία ΑΕΚ στην κορυφή δεν άκουσα. Μπορώ όμως να δεχτώ πιο θετικά έναν άνθρωπο που θα με ανησυχήσει γιατί έτσι έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, παρά να με καθησυχάσει χωρίς αυτό να στηρίζεται πουθενά. Θα τον κρίνω από το αποτέλεσμα που θα φέρει φυσικά, αλλά δεν θα τον κρίνω από μία συνέντευξη τύπου.
Από κει και πέρα είναι σίγουρα μεγάλο θέμα αυτό της πιθανότητας πώλησης πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών σε ανταγωνίστριες ελληνικές ομάδες. Όταν ο κόσμος ψάχνει κάτι για να του δώσει ελπίδα για το μέλλον, δεν μπορείς να του λες ότι αυτή η αναζήτηση ονείρου περνάει μέσα από πωλήσεις των καλύτερων παικτών σου σε ομάδες που θα σε ανταγωνιστούν στο επόμενο πρωτάθλημα.
Κάνεις τα πάντα για να τους κρατήσεις και μετά εξετάζεις την πιθανότητα του εξωτερικού. Αν δεν γίνει τίποτα από τα δύο, μπορούμε να το κουβεντιάσουμε τότε. Ανάλογα και με το τι δίνει η κάθε ομάδα. Ξέροντας βέβαια ότι μία τέτοια ενέργεια σε βάζει αμέσως σε άλλη μοίρα από τους ανταγωνιστές του. Το ελληνικό ποδόσφαιρο και η κουλτούρα του Έλληνα φιλάθλου είναι έτσι δομημένα που ο κόσμος δεν θέλει να αισθάνεται ότι το χρήμα του αντιπάλου επισκιάζει το γόητρο της δικής του ομάδας.
Αν οι παράγοντες της ΑΕΚ θεωρούν ότι η αλλαγή αυτών των δεδομένων μπορεί να δώσει ώθηση προς την κορυφή, τότε μπορούν να δοκιμάσουν με όλο το ρίσκο που εμπεριέχει μία τέτοια κίνηση. Πρέπει όμως να γνωρίζουν ότι θα έχουν πολλούς απέναντί του και να παλέψουν με τις δυσκολίες που θα προκύψουν. Για το τέλος άφησα το πιο σημαντικό για μένα.
Αυτό δεν είναι άλλο από την φράση που ο κ. Αδαμίδης είπε αρκετές φορές: «Αυτοί έμειναν». Μπορεί να είναι μία διαπίστωση που δημιουργεί ανασφάλεια για το μέλλον, αλλά είναι μία πραγματικότητα. Στον ορίζοντα δεν υπάρχουν επενδυτές. Δεν υπάρχει… μεσσίας. Άρα η άποψη ότι πρέπει να φύγουν οι νυν μέτοχοι για να… ορθοποδήσει η ομάδα, είναι κενή περιεχομένου. Γιατί έστω ότι φεύγουν σήμερα κιόλας, ποιος είναι αυτός που θα έρθει για να «τραβήξει το κάρο από τη λάσπη»;
