Oταν σε εκείνο το αυγουστιάτικο φιλικό του 2003 με τη Σουηδία στο Νόρκεπινγκ έπαιρνε το βάπτισμα του πυρός στην Εθνική Ανδρών ούτε που θα μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε. Πού να το φανταζόταν ο άνθρωπος ότι σήμερα, περίπου 10 χρόνια μετά, θα μετρούσε ένα Κύπελλο Ευρώπης, μια πρόκριση σε οκτάδα Ευρώπης, συμμετοχές σε τέσσερις τελικές φάσεις διοργανώσεων, παρουσία σε Κύπελλο Συνομοσπονδιών, τριψήφιο αριθμό συμμετοχών στη «γαλανόλευκη» και προοπτική πρόκρισης σε πέμπτη τελική φάση διοργάνωσης (Μουντιάλ 2014).
Με αυτή την τελευταία, τη… βραζιλιάνικη προοπτική, θα καταπιαστούμε εδώ. Ο Κώστας Κατσουράνης, περί ου ο λόγος, έδωσε μια ολοκληρωτική συνέντευξη στην «SD» με γαλανόλευκο φόντο εν όψει Βοσνίας, αλλά και με πολλά ακόμη ενδιαφέροντα θέματα. Μιλάει με έμφαση και καυστικές αναφορές για τα κακώς κείμενα του ελληνικού ποδοσφαίρου, παίρνει σαφή θέση για τον τρόπο που έφυγε από τον ΠΑΟ και φυσικά αναφέρεται στην παρουσία του στον ΠΑΟΚ.
Εχουμε ξαναπαίξει σε αυτό το γήπεδο («Μπίλινο Πόλιε» στη Ζένιτσα) και μάλιστα είχες πετύχει και γκολ. Τότε νικήσαμε άνετα. Τι περιμένεις τώρα;
«Για να λέμε όλη την αλήθεια, το σκορ τότε (0-4) ήταν πλασματικό με βάση την εικόνα του ματς. Εμείς ανοίξαμε το σκορ πολύ νωρίς με πέναλτι, αργότερα αυτοί έμειναν με παίκτη λιγότερο και όλα τελείωσαν γι’ αυτούς. Μας είχαν πιέσει δηλαδή περισσότερο απ’ ό,τι δείχνει το τελικό σκορ. Το τωρινό είναι άλλο ματς».
Το πρώτο στο Καραϊσκάκη είχε λήξει ισόπαλο 0-0. Περιμένεις εξίσου κλειστό ματς τώρα;
«Το σίγουρο είναι ότι θα μπουν δυνατά, με στόχο να πιέσουν πολύ. Θα μπουν δηλαδή με ενθουσιασμό, ορμώμενοι από τον κόσμο τους. Εμείς όμως θα τα δώσουμε όλα, όπως πάντα».
Σαφέστατα όλα τα ματς του ομίλου παίζουν τον ρόλο τους στο τι τελικά θα γίνει, αλλά γενικά δίνετε την αίσθηση εσείς τα μέλη της Εθνικής ότι κατά κάποιο τρόπο ζείτε για κάτι τέτοια ματς, που η αδρεναλίνη είναι στα ύψη και τα περιμένετε με ανυπομονησία. Είναι έτσι;
«Πράγματι είναι ωραία αυτά τα κρίσιμα ματς, που γίνονται σε γεμάτα γήπεδα. Συν τοις άλλοις, όταν παίρνεις αποτελέσματα σε τέτοιες έδρες, πέρα από το βαθμολογικό του πράγματος, σου ανεβάζουν πολύ και την αυτοπεποίθηση και σου δίνουν ακόμα μεγαλύτερη ώθηση για τη συνέχεια».
Για να χρησιμοποιήσω μια κλασική ποδοσφαιρική έκφραση, πιστεύεις ότι έχει βαρύνει η φανέλα της Εθνικής Ελλάδας λόγω των επιτυχιών;
«Και μόνο με την κατάκτηση του Euro, η φανέλα βάρυνε. Και βέβαια όλο αυτό είχε συνέχεια, αφού σχεδόν δέκα χρόνια μετά παραμένουμε πολύ ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη και είμαστε σταθερά μέσα στις 15 κορυφαίες ομάδες του κόσμου. Αν το ποδόσφαιρό μας ήταν αλλιώς, θα πηγαίναμε ακόμα πιο ψηλά, αλλά δυστυχώς δεν μας “αφήνει” η εγχώρια πραγματικότητα».
Μπορείς να το εξηγήσεις αυτό πιο αναλυτικά;
«Εννοώ ότι με τη νοοτροπία και την αντίληψη των αρμοδίων, ουσιαστικά “εμποδίζεται” η ακμή και η εξέλιξη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν λειτουργούσε σωστά το όλο οικοδόμημα, θα μπορούσαμε να είμαστε ακόμα πιο ψηλά, ενδεχομένως ακόμα και στην πρώτη πεντάδα ή εξάδα του κόσμου».
Τι θα έπρεπε, κατά τη γνώμη σου, να έχει γίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να δοθεί η ώθηση που προανέφερες;
«Πρώτον, θα έπρεπε να έχουμε κανονικό πρωτάθλημα. Το πρωτάθλημα εδώ και χρόνια δεν παίζεται επί ίσοις όροις. Επίσης, θα έπρεπε να το αντιμετωπίζουμε ως γιορτή, αλλά κάποιοι κοιτούν μόνο τα συμφέροντά τους. Αυτό το “πάση θυσία νίκη και μόνο νίκη”, αυτή η πρεμούρα που υπάρχει στην Ελλάδα, δεν υφίσταται πουθενά αλλού. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει και η ήττα, υπάρχει και η ισοπαλία. Αυτή η μονομανία είναι σημαντικό μέρος του προβλήματος. Από ‘κει και πέρα, υπάρχουν σοβαρά οργανωτικά προβλήματα».
Θέλεις να μιλήσεις με παραδείγματα;
«Εννοώ ότι θα έπρεπε να υπάρχει οργάνωση από το άλφα μέχρι το ωμέγα. Δηλαδή από τις πολύ μικρές ηλικίες μέχρι να ανδρωθεί ένας ποδοσφαιριστής, να του παρέχονται όλα τα απαιτούμενα εφόδια. Εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, να μεγαλώνει ένας ποδοσφαιριστής μόνο με το ταλέντο του και χωρίς εφόδια. Επιπλέον, λείπουν από το ελληνικό ποδόσφαιρο οι σωστές υποδομές, γήπεδα κ.λπ. Αλλά πάνω απ’ όλα υπάρχει το πρόβλημα της νοοτροπίας που προανέφερα».
Γιατί η Εθνική έχει άλλη αίγλη σε σχέση με το μετρίου επιπέδου και ποιότητας ελληνικό πρωτάθλημα;
«Αυτό συμβαίνει γιατί παίζουν πολλά παιδιά έξω και έχουν συνειδητοποιήσει ότι είναι ευκαιρία γι’ αυτούς η προβολή της οποίας τυγχάνουν ως μέλη της Εθνικής στις μεγάλες διοργανώσεις. Αντιλαμβάνονται δηλαδή ότι βγαίνουν ωφελημένοι και σε προσωπικό επίπεδο μέσα από την όλη διαδικασία».
Πώς εξηγείς το γεγονός ότι η Ελλάδα βγάζει καλούς ποδοσφαιριστές και τους εξάγει προς το εξωτερικό, αλλά δεν έχει εξίσου ποιοτικό πρωτάθλημα. Είχες πει κάποτε ότι αν βάλεις Προοδευτική και Ιωνικό να παίξουν σε μεγάλο γεμάτο ευρωπαϊκό γήπεδο θα προσφέρουν καλό θέαμα.
«Ναι, το πιστεύω ακόμα αυτό. Ο λόγος είναι αυτός που προείπα, ότι κάποιοι δεν θέλουν την πραγματική πρόοδο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Για να το πω πιο απλά, δεν θέλουν το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και κάπως έτσι φτάνουμε στο αποτέλεσμα να παίζονται τα ματς σε άδεια γήπεδα. Ο Ελληνας ποδοσφαιριστής έχει ταλέντο, αλλά δεν τον βοηθάει η οργάνωση».
Πάμε τώρα στους Βόσνιους. Πήραν στην αποστολή τον Μισίμοβιτς, μολονότι δεν έχει σχεδόν καθόλου παιχνίδια στα πόδια του. Εδώ και πολύ καιρό γίνεται μια ολόκληρη κουβέντα γύρω από αυτό το θέμα, για το αν θα πρέπει να καλούνται ή όχι στις εθνικές ομάδες οι καλοί ποδοσφαιριστές που είναι σε αγωνιστική αδράνεια. Ποια η γνώμη σου;
«Ο άγραφος κανόνας λέει ότι οι ποδοσφαιριστές που δεν αγωνίζονται στις ομάδες τους είναι δύσκολο να κληθούν στην Εθνική, αλλά όπως σε κάθε κανόνα έτσι κι εδώ υπάρχουν και εξαιρέσεις. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και βέβαια είναι θέμα του εκάστοτε προπονητή και του εκάστοτε ποδοσφαιριστή. Προφανώς ο προπονητής της Βοσνίας έκρινε ότι ο Μισίμοβιτς μπορεί να προσφέρει και τον κάλεσε».
Στις τελευταίες προκριματικές φάσεις οι Βόσνιοι φτάνουν στην πηγή και δεν πίνουν νερό. Δύο φορές μάλιστα έχουν αποκλειστεί στα μπαράζ. Λέει κάτι αυτό;
«Οχι, δεν λέει κάτι κακό, αν αυτό με ρωτάς. Ισα ίσα που και τις δύο φορές έχουν αποκλειστεί από τους Πορτογάλους και μάλιστα άδικα με βάση την εικόνα των αγώνων, διότι σε κάποια ματς ήταν πολύ καλύτεροι. Τα μπαράζ, άλλωστε, είναι και θέμα τύχης».
Στη Βοσνία πάμε για ένα αποτέλεσμα ή μας βολεύει και η ισοπαλία;
«Πάντα πάμε για ένα αποτέλεσμα, τη νίκη. Από ‘κει και πέρα το τι θα έρθει στο ματς, δεν μπορούμε να το ξέρουμε εκ των προτέρων».
Τι προβλέπεις για την κατάληξη της προσπάθειας για πρόκριση στο Μουντιάλ;
«Δεν μου αρέσει να κάνω προγνωστικά. Αυτό που μετά βεβαιότητας μπορώ να πω είναι ότι εμείς θα κάνουμε αυτό που κάνουμε πάντα: θα τα δώσουμε όλα και στο τέλος θα δούμε τι έχουμε πετύχει».
Ποια η συνταγή, όχι της επιτυχίας, αλλά της σταθερότητας στο υψηλό επίπεδο εδώ και χρόνια;
«Η συνταγή είναι το γεγονός ότι είμαστε μια δεμένη ομάδα όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και σε φιλικό επίπεδο μεταξύ μας. Και μόνο ότι μετράμε τις μέρες για να βρεθούμε, περιμένουμε δηλαδή με ανυπομονησία την πρώτη συγκέντρωση για να μαζευτούμε όλοι παρέα, κάτι δείχνει για το σύνολο».
Αυτό που λες έχει αντίκτυπο και στο αγωνιστικό κομμάτι;
«Σαφέστατα. Σε αγωνιστικό επίπεδο μάλιστα έχει γίνει ένα επιτυχές πάντρεμα “παλιών” και “νέων” και έχει δέσει η ομάδα για τα καλά. Το μεγαλύτερο μυστικό αυτής της ομάδας είναι ότι δεν παίζει κανείς για τον εαυτό του».
Τώρα πια, που έχει περάσει πολύς καιρός από την αλλαγή σκυτάλης και μπορούμε με μεγαλύτερη άνεση και νηφαλιότητα να κοιτάξουμε πίσω, ποια είναι η ακριβής άποψη που έχεις σχηματίσει για τη μετάβαση από την εποχή Ρεχάγκελ στην εποχή Σάντος;
«Νομίζω ότι είναι πασιφανές ότι επρόκειτο για μια καλή, επιτυχημένη μετάβαση και αυτό αντανακλάται μέσα από την τεράστια επιτυχία της πρόσφατης πρόκρισης στα προημιτελικά του Euro 2012».
Γνωρίζοντας μέσα από το ρεπορτάζ της Εθνικής ότι εδώ και χρόνια διατηρείς φιλική σχέση με τον Σαμαρά, θέλω να σε ρωτήσω το εξής: Πού αποδίδεις το γεγονός ότι φέτος κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του;
«Αυτό συμβαίνει γιατί με την πάροδο των χρόνων ωριμάζει στο μυαλό και αυτό βγαίνει και στο γήπεδο. Τον βοηθάει το γεγονός ότι βρίσκεται χρόνια στο εξωτερικό και έχει άλλη νοοτροπία. Θα πρέπει να δουλέψει ακόμα περισσότερο, γιατί με τα προσόντα που έχει, θα μπορούσε ήδη να έχει κάνει μεγαλύτερα πράγματα. Τώρα είναι πιο ώριμος από ποτέ και με την ποιότητά του θα ανέβει ακόμα περισσότερο».
«ΙΣΩΣ ΣΥΝΕΧΙΣΩ»
Το Μουντιάλ του 2014 διεξάγεται στη Βραζιλία. Είναι ιστορικό το ραντεβού;
«Είναι αλήθεια ότι λόγω και του τόπου διεξαγωγής του τουρνουά είναι κάτι ξεχωριστό. Μακάρι να είμαστε εκεί και να διεκδικήσουμε την πρόκριση στους “16” του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είναι μεγάλη η πρόκληση».
Θα συνεχίσεις να φοράς τη φανέλα της Εθνικής και μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο;
«Ναι, μπορεί να συνεχίσω. Εξαρτάται βέβαια από την κατάσταση στην οποία θα βρίσκομαι».
«Δεν σέβονται»
Παραμένεις πικραμένος για την όλη ιστορία με τον Παναθηναϊκό;
«Οχι, δεν παραμένω πικραμένος. Θεωρώ ότι όλα είναι ξεκάθαρα πια: τα πάντα έγιναν για οικονομικούς λόγους, δηλαδή λόγω του συμβολαίου μου. Δεν θα μιλήσω για πικρία, θα πω όμως ότι η συμπεριφορά του συλλόγου δεν ήταν αντάξια όχι μόνο της δικής μου προσφοράς, αλλά και άλλων ποδοσφαιριστών που έφυγαν με ανάλογο τρόπο. Με βάση τη νοοτροπία, όμως, που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι φυσικό και επόμενο να μην υπάρχει σεβασμός στον ποδοσφαιριστή, εξ ου και δεν υπάρχει λόγος να πικραίνομαι περαιτέρω. Τα περιμένεις όλα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν είναι κάτι πρωτοφανές ούτε πρωτάκουστο».
Πώς αισθάνεσαι στην νέα σου επαγγελματική στέγη τον ΠΑΟΚ;
«Είναι πολύ καλό το κλίμα στην ομάδα, έχω προσαρμοστεί πλήρως, περνάω ωραία μέσα σε αυτήν».
Ατομικό επίπεδο
Πώς βλέπεις την παρουσία του Καραγκούνη στη Φούλαμ και πώς την εξηγείς;
«Για μένα ήταν απολύτως αναμενόμενη η παρουσία του για συγκεκριμένους λόγους. Πρώτον, γιατί θεωρώ ότι είναι σίγουρα μέσα στην πεντάδα των κορυφαίων ποδοσφαιριστών όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και δεύτερον, γιατί είναι εκατό τοις εκατό επαγγελματίας. Επιπλέον, εκεί είναι πιο ευνοϊκές, πιο εύρυθμες οι συνθήκες για έναν ποδοσφαιριστή, σε αντίθεση με το χάλι που υπάρχει εδώ. Αυτομάτως, λοιπόν, αυτό ανεβάζει την ψυχολογία του ποδοσφαιριστή και θεωρώ ότι η ψυχολογία παίζει πολύ μεγάλο ρόλο».
Πώς είδες τη μεταγραφή του Τοροσίδη στη Ρόμα;
«Για μένα ο Τοροσίδης είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα και πιστεύω ότι στη θέση του είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη. Από ‘κει και πέρα, αυτό που του λέμε και κατ’ ιδίαν στην Εθνική είναι ότι θα πρέπει να δουλέψει περισσότερο. Πιστεύω ότι στο εξωτερικό θα το κάνει. Θα έπρεπε να έχει φύγει νωρίτερα, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Είμαι βέβαιος ότι μπορεί να κάνει καλή καριέρα έξω».
Πώς βλέπεις την επιστροφή του Αβραάμ Παπαδόπουλου σε ένα διάστημα μάλιστα που λείπει ο Κυριάκος Παπαδόπουλος;
«Είναι καλό που ο Αβραάμ ξεπέρασε τον τραυματισμό του. Εβαλε τα δύο γκολ και κλασικά ο ελληνικός Τύπος τον σήκωσε κατευθείαν στα ουράνια. Στην Ελλάδα είμαστε των άκρων, άσπρο μαύρο που λέμε. Δεν είναι ακόμα στο εκατό τοις εκατό, διότι τα κύρια χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του είναι η ταχύτητα και η δύναμη, αλλά μπορεί να βοηθήσει τόσο ψυχολογικά όσο και αγωνιστικά. Ο χρόνος είναι σύμμαχός του, σιγά σιγά θα βρει τα πατήματά του και είναι απαραίτητος για την Εθνική».
