Το παρακάτω άρθρο δεν αποτελεί προϊόν συλλογικής προσπάθειας των Σωματείων των χωριών μας (ΑΕ Δικαίου, Ηρακλή 2000, Αιόλου Κεφάλου), που διεκδικούν καλύτερες συνθήκες άθλησης για τα εκατοντάδες παιδιά τους και δεν αρέσκονται σε… δημόσιες σχέσεις με το Δήμο Κω.
Το παρακάτω κείμενο δεν αποτελεί δελτίο τύπου κάποιας δημοτικής παράταξης που νοιάζεται για τη νεολαία των χωριών μας και τις φτωχές διεξόδους τους, αναδεικνύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και δεν αναλώνεται με το ποιος αποκόμισε περισσότερα φραγκάκια από το Δήμο Κω.
Η παρακάτω αναφορά δεν αποτελεί προϊόν καταγγελίας του Πρόεδρου της Κοινότητας Ασφενδιού (τα οποία βλέπει καθημερινά από το παράθυρο της Κοινότητάς του, αλλά ασχολείται για κόμβο σ’ άλλη Κοινότητα), ή άλλου Προέδρου, που φωνάζει για τα αυτονόητα, είτε είναι ο “δικός” του Δήμαρχος, είτε όχι.
Αγαπητή μου Τζο Όξτον,
Αγαπητέ μου Νίκο Ιερομνήμoνα,
Αγαπητέ μου Δημήτρη Αλαβέρα,
ΓΙΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ
Για τα προβλήματα των χωριών μας φταίμε εμείς. Εμείς που δεν διεκδικούμε. Εμείς που αρκούμαστε στο μισό. Εμείς που ανεχόμαστε όλους αυτούς που μας υπόσχονται και δεν τους βάζουμε στη θέση τους, αλλά τους δίνουμε το χέρι μας. Εμείς που, εξαιτίας του συγγενή, του φίλου, του γνωστού, της… “πελατειακής μας σχέσης”, ψηφίζουμε τον χειρότερο κακό. Αυτόν που δεν έχει προτεραιότητα όλους τους συμπολίτες μας, αλλά το εκλογικό του κοινό.
ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΟΙΚΤΑ
Για τα προβλήματα της μπασκετικής αθλητικής κοινότητας (επειδή κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε καθαρά, ξάστερα, αλλά και δημόσια) φταίνε οι Σύλλογοι. Δεν διεκδικούν, δεν πιέζουν. Φοβούνται να σπάσουν αυγά, γιατί ο εκάστοτε Πρόεδρος θα τους μαλώσει ή δεν θα έχουν την εύνοια του Δημάρχου. Αναρωτιέμαι γιατί. Θα τους κόψει τις επιχορηγήσεις, τις ώρες στο Κλειστό, τα έσοδα από τις πινακίδες;
ΓΙΑ ΤΟ 1 ΚΛΕΙΣΤΟ
Φταίμε, όμως, κι εμείς οι γονείς, που δεν πιέζουμε τους Συλλόγους για να τους αφυπνίσουμε. Που δίνουμε τις συνδρομές μας, χωρίς να απαιτούμε καλύτερες συνθήκες άθλησης, παρότι είμαστε οι μεγαλύτεροι χορηγοί τους. Που αρκούμαστε σε 1 Κλειστό Γυμναστήριο, μερικά ταλαιπωρημένα ανοικτά, και δεν δημοσιοποιούμε τα προβλήματα αυτά γιατί θα πειράξουμε το Δήμαρχο, τον Περιφερειάρχη, τον Σύμβουλο, τον φίλο ή τον συγγενή, τα μέλη των Συλλόγων, τους Προπονητές.
Κι ενώ χαρήκαμε που ξεκίνησαν – επιτέλους – οι εργασίες συντήρησης των ανοικτών μας γηπέδων, παρατηρούμε – 2 μήνες μετά – στασιμότητα, με τον εργολάβο της Περιφέρειας να αγνοείται.
Ας δούμε τί έγινε στο Γήπεδο Ζηπαρίου (μπορείτε να μιλήσετε για τ’ άλλα 2). Αλλαξε τα ταμπλό, τους πάγκους κι έξυσε τον τάπητα. Την τελευταία εβδομάδα που ξεκίνησαν, πάλι, οι προπονήσεις της ΑΕ Δικαίου τα παιδιά κάνουν προπόνηση στο ξυσμένο δάπεδο! Γιαπί, το χαρακτηρίζει, σωστά, ο Γιώργος Πίτσης (giafkasports.gr) που θίγει το θέμα. Οι άλλοι;
Από την μελέτη του έργου, δεν είδαμε αλλαγές στις βάσεις των μπασκετών, ενώ υποψιάζομαι ότι δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν οι κλίσεις των γηπέδων για να μη λιμνάζουν. Προχειρότητα, όπως κι οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Αν πω κι άλλα, λέτε να με μαλώσει ο Περιφερειάρχης, όπως έκανε με το Βασίλη Χατζηγιακουμή για τα αυτονόητα;
Μόνο ντροπή θα έπρεπε να νιώθει όλη η μπασκετική κοινότητα της Δωδεκανήσου για τα χάλια των γηπέδων εν έτει 2023. Τί θα έπρεπε να είχαν κάνει οι Σύλλογοι που τελούν σε περίεργη ύπνωση; Να απέχουν από τα Πρωταθλήματα, να κλείσουν τα επικίνδυνα γήπεδα και να κάνουν αναφορά στην κ. Εισαγγελέα κατά παντός υπευθύνου. Ελπίζω να μη μου κρατήσουν μούτρα γιατί τους τα γράφω.
ΤΩΡΑ, Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ;
Αγαπητέ Νίκο,
Είχες αναρωτηθεί στην επιστολή σου (τότε σου είχα πει ότι θα σου απαντήσω πριν τελειώσει ο χρόνος, αλλά λόγω φόρτου, δεν τα κατάφερα) γιατί τα ποδοσφαιρικά σωματεία κατάφεραν να διεκδικήσουν περισσότερα από το Δήμο. Τηλεφωνικά, αλλά και τώρα, δημόσια σου λέω ότι, διεκδίκησαν και πίεσαν περισσότερο.
Οι δικές μας διοικήσεις δεν προσπάθησαν αρκετά σ’ αυτό το θέμα. Έρχονται τώρα, που ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, που κι οι λιγοστοί γονείς που πάνε τα παιδιά τους στις προπονήσεις διαμαρτύρονται (ελπίζω να γίνει δημόσια), να συγκαλέσουν σύσκεψη την Τρίτη 24/1, στο Πολύκεντρο Πυλίου. Εννοείται πως πρέπει να συμμετάσχουμε, αλλά αυτοί που θα πρέπει να λογοδοτήσουν είναι η Περιφέρεια κι ο Δήμος Κω για το τι μέλλει γενέσθαι.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΣΤΟ ΛΙΝΟΠΟΤΙ;
Αγαπητέ Δημήτρη,
Πολλές φορές συζητάμε γι’ αυτά τα θέματα και πάντα σου λέω ότι η ευθύνη για την αδιαφορία των Αρχών απέναντι στη μπασκετική κοινότητα βαραίνει τους Συλλόγους κι εμάς τους γονείς. Στο επαναλαμβάνω και δημόσια.
Γιατί; Γιατί έχουν περάσει 4 χρόνια από την εξαγγελία για νέο Κλειστό στο Λινοπότι και δεν έχει αναδειχθεί το θέμα από τους Συλλόγους. Τους τάξανε μπαλόνια, τα οποία κι αυτά πέταξαν, όπως κι οι υποσχέσεις.
Κι ενώ περιμέναμε να προχωρήσουν οι μελέτες, ο Δήμαρχος κ. Νικηταράς, προκειμένου να προχωρήσει το θέμα του νέου Νοσοκομείου, άλλαξε τις μερίδες κι από τότε, ούτε την τύχη του Κλειστού ξέρουμε ούτε αν θα προχωρήσει το νέο Νοσοκομείο.
Η πολιτική επιλογή βαραίνει αποκλειστικά τον κ. Νικηταρά, ο οποίος θα πρέπει ν’ απολογηθεί γιατί 4 χρόνια δεν έχει βάλει πέτρα πάνω στην πέτρα για το νέο Κλειστό. Κρύβεται πίσω από τις εξαγγελίες του Περιφερειάρχη, του Επάρχου και των τοπικών Περιφερειακών Συμβούλων και δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες.
Συγχωρέστε με για το φορτισμένο κείμενο, αλλά νιώθω ότι μας κοροϊδεύουν και μας περνάνε για ιθαγενείς, όπως σωστά είπε η Σάντυ Λαδικού στο Radio Proto.
Οι μεν της Περιφέρειας, μας κουνάνε το δάκτυλο γιατί πήραν 70% από τους Κωους στις εκλογές (μόνο αυτές τους νοιάζουν γιατί οι υποδομές του Νησιού είναι σε άθλια κατάσταση).
Οι δε του Δήμου Κω, ανακατασκευάζουν τα γήπεδα ποδοσφαίρου (και πολύ καλά κάνουν), αλλά νίπτουν τας χείρας τους για τα ανοικτά γήπεδα, λες και βρίσκονται σ’ άλλο Δήμο και Νησί.
Ενώ, κι οι Σύλλογοι, παρά την καλή τους πρόθεση και την ποιότητα της δουλειάς που κάνουν υπό αντίξοες συνθήκες, δείχνουν έναν περίεργο ωχαδερφισμό.
Ελπίζω με τη νέα δημοσιοποίηση του θέματος, κι από εμένα που έχω καταντήσει γραφικός, αλλά κι από εσάς τους εξίσου “γραφικούς”, να προωθηθούν λύσεις. Για τα παιδιά μας. Για να βρίσκουν αυτές τις διεξόδους, κι όχι άλλες που τους αποχαυνώνουν.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας να διαβάσετε το κείμενο.
Φιλικά,
Γιώργος Χ. Πασσανικολάκης
Γονέας αθλητών μπάσκετ
Υ.Γ.1: Όσα ΜΜΕ, θελήσουν προβάλλουν το κείμενό μου, παρακαλώ να το κάνουν χωρίς σχόλια από κάτω, διότι η ουσία του κειμένου είναι να φτιαχτούν τ’ ανοικτά και να προωθηθεί το Κλειστό στο Λινοπότι, κι όχι ν’ αποπροσανατολιστούν οι αναγνώστες.
Υ.Γ.2: Το ένα παιδί μου πηγαίνει, πλέον, σε Σωματείο της πόλης, ωστόσο δεν θα πάψω να διεκδικώ τα αυτονόητα, που έχουν γίνει ζητούμενα εν έτει 2023, γι’ όλα τα παιδιά του Νησιού.
