Ο Μάκης Δενδρινός δεν μπόρεσε να βγει νικητής από τη μάχη με την καρδιά του που δεν άντεξε άλλο μετά το οξύ έμφραγμα που υπέστη το καλοκαίρι. Ο «Βούδας» του ελληνικού μπάσκετ απεβίωσε σε ηλικία μόλις 65 ετών, μετά την πολύμηνη προσπάθεια που έκανε για να ανανήψει από το καρδιακό επεισόδιο που αποδείχτηκε μοιραίο για τη ζωή του…
Ονομάστηκε «Βούδας» γιατί πάντα διακατεχόταν από ιώβεια ψυχραιμία. Ήταν μανιώδης καπνιστής και ενδεχομένως αυτό να επηρέασε την κατάσταση της υγείας του.
Έπαιξε μπάσκετ στον Πανιώνιο που ήταν η αγαπημένη του ομάδα, στις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Συνέδεσε μάλιστα το όνομα του με τις πετυχημένες χρονιές των ’70ς που ο Πανιώνιος έφτασε ψηλά, συμμετέχοντας στον τελικό του Κυπέλλου το 1977 (έχασε από τον Ολυμπιακό) και σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις (Κύπελλο Κόρατς). Είχε 206 συμμετοχές και 4.049 πόντους. Έπαιξε, μάλιστα και σε επτά παιχνίδια της Εθνικής ομάδας.
Όπως ήταν φυσιολογικό, δεν μπορούσε να μη διατελέσει και προπονητής του Πανιωνίου. Ίσως όμως στο ευρύ φίλαθλο κοινό να έμεινε γνωστός για τη θητεία του ως πρώτος προπονητής της Εθνικής μας ομάδας. Ήταν στον πάγκο της την τριετία 1994-96, σε μεγάλες διοργανώσεις όπως το Παγκόσμιο στον Καναδά όπου τερματίσαμε τέταρτοι. Τότε είχε πάρει τη θέση του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου, λίγες μέρες πριν την έναρξη του τουρνουά, καθώς ο προπονητής της Εθνικής είχε έρθει σε ρήξη με τους παίκτες και παραιτήθηκε.
Το 1995 στην Αθήνα πήραμε και πάλι την τέταρτη θέση στο Ευρωμπάσκετ, ενώ ήταν κόουτς στην πρώτη μας συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, εκείνους της Ατλάντα το 1996. Τότε που εγκατέλειψε την ενεργό δράση ως αθλητής ο Παναγιώτης Γιαννάκης στο παιχνίδι κατάταξης με τη Βραζιλία και την αμέσως επόμενη χρονιά διαδέχτηκε τον Μάκη Δενδρινό στον πάγκο της Εθνικής μας ομάδας…
