Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ, ένας από τους καλύτερους σέντερ της Ευρώπης, παραχώρησε συνέντευξη στη σερβική ιστοσελίδα «Sport Club», στο περιθώριο της αναμέτρησης του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι, όπου η ομάδα του Πειραιά ηττήθηκε.
Ο Σέρβος γίγαντας, που σήμερα έγινε 25 χρονών, συμπληρώνοντας πενταετία στο λιμάνι, αναφέρθηκε την παρουσία του στον Ολυμπιακό, στους Βασίλη Σπανούλη και Γιώργο Πρίντεζη, υπογραμμίζοντας ότι πλέον δεν… καίγεται για το NBA.
Παράλληλα μίλησε για τους προπονητές που συνεργάστηκε, στάζοντας «μέλι» για την συνεργασία του με τον νυν προπονητή της Μακάμπι, Γιάννη Σφαιρόπουλο.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Για την παρουσία του στον Ολυμπιακό: «Ο Ολυμπιακός είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους της Ευρώπης, κι αυτό μου αρέσει. Περνάω καλά εδώ, είμαι κοντινός φίλος με τους συμπαίκτες μου, περνάμε χρόνο μαζί εκτός γηπέδου».
Για τον Βασίλη Σπανούλη: «Το μπάσκετ είναι σχεδόν τα πάντα στη ζωή του, ζει γι αυτό. Βλέπει αγώνες όλη την ώρα, παρακολουθεί τα πάντα, ξέρει τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή στην Ευρώπη και το ΝΒΑ. Είναι πάρα πολύ παθιασμένος με αυτό που κάνει, γι αυτό τον θαυμάζω κιόλας.
Γι αυτό είναι τόσο μεγάλο όνομα, δεν πιστεύω ότι θα αποσυρθεί σύντομα. Νομίζω θα παίξει μερικά χρόνια ακόμη. Ήμασταν συγκάτοικοι στις αποστολές για δύο χρόνια, περάσαμε πολύ καιρό μαζί, είμαστε κοντά.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι συγκεκριμένο, αλλά έχει αρκετά πράγματα στην καθημερινή ρουτίνα του πριν από αγώνες. Η επιθυμία του να κερδίσει είναι απίστευτη».
Για τον Γιώργο Πρίντεζη:«Δεν μπορώ παρά να τον ξεχωρίσω. Είναι τρομερή η εμπειρία να παίζω δίπλα του, το απολαμβάνω, είναι ένας φανταστικός παίκτης. Με συμβουλεύει διαρκώς, συνεργαζόμαστε εξαιρετικά. Μου λέει πώς να χρησιμοποιώ το κορμί μου στην επίθεση, πώς να είμαστε στην καλύτερη δυνατή θέση κάθε φορά, να ζητάω την μπάλα αμέσως γα να κάνω πιο εύκολη τη ζωή των κοντών».
Για τον Ντούσκο Βουγιόσεβιτς: «Ο «Ντούλε» ήταν αρκετά απαιτητικός, κάτι που είναι φυσιολογικό σε επαγγελματικό επίπεδο. Μου πήρε λίγο καιρό να συνηθίσω. Είχε περίεργες μεθόδους, σκληρές προπονήσεις μετά από ήττες, αλλά καταλαβαίνω γιατί τα έκανε όλα αυτά, η δουλειά που κάναμε μαζί μου έδωσε έξτρα δύναμη.
Στη συνέχεια, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος με πήρε στον Ολυμπιακό και μου έδωσε την ευκαιρία να φανώ. Του είμαι ευγνώμων. Με καθοδήγησε. Ο Ντέιβιντ Μπλατ μου έδωσε περισσότερο χώρο για να παίξω, κάτι που σημαίνει πολλά για μένα».
Για το ΝΒΑ: «Αυτή την στιγμή, ούτε που σκέφτομαι το ΝΒΑ και τους Σαν Αντόνιο Σπερς πια. Αν γίνει, έγινε. Όταν με έκαναν draft, ήμουν 20 ετών κι έμοιαζε διαφορετικό για μένα. Ήθελα να φύγω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Τώρα, το ΝΒΑ δεν είναι τα πάντα για μένα. Απολαμβάνω την Ευρώπη και δεν θα πήγαινα στο ΝΒΑ για οποιοδήποτε κόστος. Αν εμφανιζόταν μια καλή ευκαιρία, όπου θα είχα έναν ρόλο και θα ταίριαζα, θα το έκανα.
Όχι όμως για να είμαι ο τρίτος σέντερ, δεν υπάρχει περίπτωση να προτιμήσω μια τέτοια κατάσταση. Προτιμώ να παίζω, παρά να κάνω προπόνηση. Θα πήγαινα στο ΝΒΑ μόνο αν είχα ρόλο. Οι Σαν Αντόνιο Σπερς έρχονται συχνά για να με τσεκάρουν, έχουν έναν φυσιοθεραπευτή, που με επισκέπτεται μια ή δυο φορές τον μήνα για να δει πώς είμαι. Με τσεκάρουν συνέχεια για το πώς τα πάω».
Για τη ζωή στην Αθήνα: «Όταν ήρθα, θυμάμαι ότι όλα ήταν περίεργα και δύσκολα για μένα. Είχα πάει στο εξωτερικό, όλοι οι φίλοι μου ήταν στη Σερβία. Όλα ήταν νέα, περίεργα για μένα. Όσο περνούσε ο καιρός, έβρισκα νέες παρέες και ένιωθα πολύ καλύτερα».
Για το πώς ωρίμασε: «Ήμουν κάπως φοβισμένος, όταν έφυγα από τη Σερβία. Ένας ανεξήγητος φόβος για τα πάντα. Τώρα όλα έχουν περάσει, δεν φοβάμαι τις αλλαγές κάθε είδους, δεν υπάρχει κάτι, όπως το να σκέφτομαι «τι θα συμβεί μετά;» ή «τι θα γίνει αν δεν παίξω καλά;». Καμία αρνητική σκέψη πλέον, είμαι θετικός και δεν με απασχολούν αυτά, όσο παλιά».
Για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας: «Δεν ήταν ένα επιτυχημένο καλοκαίρι, περιμέναμε όλοι περισσότερα. Εμείς, ο κόσμος, όλοι. Δεν μπορούμε όμως να αλλάξουμε το παρελθόν. Κοιτάμε μπροστά με στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πιστεύω ότι η Σερβία αξίζει να βρίσκεται στο Τόκιο, έχουμε την ποιότητα να προκριθούμε».
