Δεν έπεισε η Εθνική Ελλάδας στο τελευταίο της τεστ πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο και σε φιλικό αγώνα επί ελβετικού εδάφους ηττήθηκε 2-0 από την Παραγουάη. «Χάθηκε» η μπάλα στο πρώτο ημίωρο, όταν οι αντίπαλοί μας σκόραραν με τους Βέρα (9’), Μπάριος (25’). Κλειστά τα χαρτιά του κράτησε ο Ότο Ρεχάγκελ που προτίμησε να δώσει ευκαιρίες αντί να κάνει πρόβα Μουντιάλ.
Έτσι Καπετάνος, Νίνης και Σεϊταρίδης πήραν ευκαιρίες και ξεκίνησαν βασικοί, χωρίς να ευθύνονται για τη μέτρια εικόνα της ομάδας. Ασύνδετη, με κενά στην άμυνα και ιδιαίτερα ευάλωτη στις αντεπιθέσεις των Παραγουανών εμφανίστηκε η Εθνική, δέκα μέρες πριν το ραντεβού με τη Νότια Κορέα στην πρεμιέρα της για το Μουντιάλ.
Τα φιλικά παιχνίδια προσφέρονται για δοκιμές και τέτοιες έγιναν αρκετές. Το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά θα περίμενε κανείς καλύτερη εικόνα σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και όχι στο τελευταίο τέταρτο του πρώτου μέρους, όταν οι διεθνείς μας έδειξαν καλά στοιχεία.
Ο Ότο Ρεχάγκελ και οι διεθνείς θα χρειαστεί να δουλέψουν πάρα πολύ σε αυτό το μικρό διάστημα που απομένει, προκειμένου να βελτιώσουν την εικόνα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.
Το ματς
Ο Ότο Ρεχάγκελ ξεκαθάρισε πριν το ματς ότι δεν το έβλεπε ως πρόβα τζενεράλε και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν θέλησε να ξεκινήσει με τρεις στόπερ στην άμυνα, αλλά με σύστημα 4-3-3. Δεν χρειάστηκε να περάσουν ούτε δέκα λεπτά για να το μετανιώσει. Παρά το γεγονός ότι στο αρχικό σύστημα ξεκίνησαν δύο αμυντικά χαφ (Τζιόλης, Κατσουράνης) και ο Νίνης μπροστά τους, δεν υπήρχε κάλυψη της αμυντικής τετράδας που αποτελούσαν από τα δεξιά προς τα αριστερά, οι Σεϊταρίδης, Παπαδόπουλος, Κυργιάκος, Τοροσίδης. Κάτω από τα γκολ-ποστ ο Αλέξανδρος Τζόρβας είχε πολύ δουλειά από την αρχή. Μια φορά κατάφερε να καθαρίσει, αποκρούοντας σουτ του Μπάριος, την επόμενη ο Σεϊταρίδης έδιωξε πάνω στη γραμμή κεφαλιά του Σάντα Κρουζ, η τρίτη όμως αποδείχθηκε και «φαρμακερή». Οι Παραγουανοί εκμεταλλεύτηκαν ακόμη ένα λάθος –από τα πολλά- στη μεσαία γραμμή και με την ησυχία τους έφτασαν στο γκολ, αφού βρέθηκαν τρεις παίκτες απέναντι στον Τζόρβα και ο Βέρα απλά την έστειλε στα δίχτυα.
Η κατάσταση μπροστά δεν ήταν καθόλου καλύτερη. Ο Καπετάνος στην κορυφή της επίθεσης δεν δέχτηκε ούτε μια φορά την μπάλα, αφού οι συμπαίκτες του ήταν συνεχώς πολύ μακριά και η αδυναμία στο δημιουργικό κομμάτι ολοφάνερη. Ο Σαμαράς βολόδερνε στα αριστερά, όντας πολύ πίσω από το φυσικό του χώρο, ενώ ούτε ο Σαλπιγγίδης μπορούσε να απειλήσει από τα δεξιά. Τα λάθη δυστυχώς συνεχίστηκαν και οι Παραγουανοί δεν δυσκολεύτηκαν να φτάσουν και στο 2-0 μετά από 25 λεπτά παιχνιδιού. Για μια ακόμη φορά χαφ και αμυντικοί βρέθηκαν εκτός θέσης, η αντεπίθεση δεν κόπηκε ούτε με φάουλ, και ο Ριβέρος έβγαλε ανενόχλητος σέντρα από δεξιά, όπου χωρίς πίεση ο Σάντα Κρουζ έπιασε καρφωτή κεφαλιά. Ο Τζόρβας έδιωξε εντυπωσιακά, αλλά προδόθηκε ξανά από τους συμπαίκτες του και ο Μπάριος με σουτ από το ύψος της περιοχής κάνει το 2-0.
Σηκώσαμε κεφάλι
Μετά το ημίωρο κόπασε η καταιγίδα και οι Έλληνες ποδοσφαιριστές δημιούργησαν κάποιες καλές στιγμές, ενώ και γκολ που πέτυχε ο Σαλπιγγίδης ακυρώθηκε ως οφσάιντ, χωρίς να φανεί αν όντως βρισκόταν μπροστά από τον τελευταίο αμυντικό. Όταν ο Σαμαράς αποφάσισε να αφήσει τη θέση του αριστερού μέσου και έβαλε λίγη ελευθερία στο παιχνίδι του, αποδείχθηκε ότι η Παραγουάη μάλλον δεν είναι το μεγαθήριο που θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, ώστε να δικαιολογείται το… μονότερμα. Όμως στις προσπάθειες του επιθετικού της Σέλτικ αλλά και σε σουτ του Τζιόλη, η τύχη μας «αποκοιμήθηκε» και το σκορ παρέμεινε στο 2-0.
Το δεύτερο ημίχρονο μάλλον δεν προσφέρεται για πολλά συμπεράσματα, καθώς από τη μία οι πολλές αλλαγές και από την άλλη το γεγονός ότι οι αντίπαλοί μας δεν φόρτσαραν ιδιαίτερα, είχε ως αποτέλεσμα να μην δούμε και πολλά. Πάντως οι αλλαγές του Ρεχάγκελ αφορούσαν πρόσωπα, όχι σχήματα και σε καμία περίπτωση δεν έδειξε να κάνει πρόβα ενόψει Μουντιάλ. Λίγο χρόνο συμμετοχής πήρε και ο μοναδικός αριστεροπόδαρος της ομάδας, ο Νίκος Σπυρόπουλος.
Η αγωνιστική εικόνα της ομάδας δεν δικαίωσε τον Γερμανό, αφού υπήρχαν αδυναμίες τόσο επιθετικά, όσο και επιθετικά.
Σίγουρα υπάρχουν ελαφρυντικά, όμως ο χρόνος περνάει αμείλικτα και το μόνο που μπορεί να κρατήσει κανείς είναι η παρουσία της ομάδας στο τελευταίο τέταρτο του πρώτου ημιχρόνου.
πηγή sportfm.gr
