Άλλη μια χρονιά ολοκληρώνεται με τον χειρότερο τρόπο για τον εκπρόσωπο του νησιού μας στην Δ’ Εθνική αφού μετά τον Ανταγόρα και την Α.Ε Κω και ο Α.Ο Δικαίου παίρνει τον δρόμο της επιστροφής για τα τοπικά πρωταθλήματα.
Έτσι κλείνει και ένα μεγάλος κύκλος της τελευταίας τετραετίας, όπου στον χώρο του ποδοσφαίρου στο νησί μας δόθηκαν πολλά χρήματα για να καταφέρουν αυτές οι τρεις ομάδες να πάρουν το πρωτάθλημα και να ανέβουν στην Δ’ Εθνική. Γιατί να ανέβουν; Γιατί πάντα υπήρχε το όραμα της μιας καλής ομάδας που θα την στήριζε όλος ο κόσμος του νησιού και θα έρχονταν κοντά της νέοι παράγοντες, με διαφορετική φιλοσοφία και όρεξη για δουλειά. Γιατί απέτυχε και τις τρεις φορές; Γιατί δεν υπήρχε πλάνο… Πουθενά.. Με το σκεπτικό «να πάρουμε το πρωτάθλημα και του χρόνου ο κόσμος θα έρθει κοντά» δεν πας πουθενά και δυστυχώς και αυτό όπως και τα πρωταθλήματα έγινε 3/3 φορές.
Ο νέος παράγοντας που θα έρθει για να βοηθήσει, θέλει κατ’ αρχήν να του παρουσιάσεις ένα πλάνο και να του δείξεις τον σωστό δρόμο για να μπορέσει η εκάστοτε ομάδα να προχωρήσει. Αν εσύ ο ίδιος δεν έχεις πλάνο και η χρονιά ολοκληρώνεται κάθε φορά με 1-2 άτομα να τρέχουν ομάδα δεν φτιάχνεις. Και το χειρότερο είναι ότι στην πίεση του να βρεις ανθρώπους να πλαισιώσουν διοικητικά ένα νέο εγχείρημα, «πέφτεις» σε ανθρώπους που είτε ήταν παλιότερα στο ποδόσφαιρο και λειτουργούσαν πολύ διαφορετικά τότε, είτε δεν έχουν καμία σχέση με το πώς μπορεί να οργανωθεί σωστά ένας σύλλογος. Όταν ψάχνεις για παράγοντες, δεν πρέπει να κοιτάς την τσέπη τους αλλά το μυαλό τους και αυτό νομίζω ότι είναι ένα επαναλαμβανόμενο λάθος απ’ τις ομάδες μας.
Το χειρότερο είναι ότι στον βωμό του πρωταθλητισμού και των «παχυλών συμβολαίων» χάθηκαν νεαροί ποδοσφαιριστές και οι ομάδες όταν επιστρέφουν στο τοπικό ουσιαστικά σβήνουν επειδή δεν έχουν πίσω τους υποδομές. Ο Ανταγόρας δεν υφίσταται, η Α.Ε Κως δεν έχει εφηβικό και ο Α.Ο Δικαίου που είχε ίσως το καλύτερο, το έχει αφήσει στο έλεος του Θεού και το μέλλον είναι άγνωστο.
Δυστυχώς ομάδα απ’ το νησί μας θα κάνει πολλά χρόνια για να πρωταγωνιστήσει αφού είχαμε την καλύτερη συγκυρία να έχουμε στο νησί καλούς ποδοσφαιριστές, και καλούς ντόπιους ποδοσφαιριστές και δεν τους «εκμεταλλευτήκαμε» όσο θα έπρεπε. Αντιθέτως τους χειροκροτήσαμε στις νίκες, τους κρίναμε για τα λεφτά που (δεν ) έπαιρναν και ενώ συνέχιζαν να παλεύουν, στο τέλος τους «ξεφτιλίσαμε» κιόλας, ξεχνώντας τις χαρές που μας χάρισαν, ή και για να το πούμε διαφορετικά, φτύνοντας εκεί που μέχρι χτες γλύφαμε…
Γιατί; Άγνωστο… Μάλλον επειδή έχουμε συνηθίσει να έχουμε ομάδες σε εθνικές κατηγορίες και αυτοί οι ποδοσφαιριστές ξεφτιλίζουν την ιστορία της ομάδας. Ξεφτιλίζουν; Και όμως αυτή η εντύπωση υπάρχει. ..
Ο Α.Ο Δικαίου επιστρέφει στο τοπικό και μαζί του φέρνει και την «μιζέρια» του τοπικού ποδοσφαίρου αφού το «όραμα» κάποιων μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε περίπατος και όλοι αυτοί που αγκάλιαζαν το σωματείο μέχρι χτες είναι οι πρώτοι που δεν θέλουν να το βλέπουν… Δεν είναι άγνωστη ιστορία; Ο Ανταγόρας και η Α.Ε Κως γιατί δεν έχουν παράγοντες; Γιατί φρόντισαν κάποιοι να τους κάνουν να σιχαθούν το ποδόσφαιρο και να μην θέλουν να ασχοληθούν ξανά…. Και το χειρότερο είναι ότι οι «καλοί» έχουν αποσυρθεί.
Γι’ αυτό που συμβαίνει στο τοπικό ποδόσφαιρο έχουμε ευθύνη όλοι. Και οι ποδοσφαιριστές που παλιότερα έβαζαν σε πλειστηριασμό την αξία τους και οι παράγοντες «τσιμπούσαν» (άσχετα αυτοί που παίζουν σήμερα έμεναν σχεδόν πάντα απλήρωτοι και συνέχιζαν) , και οι διοικήσεις που δεν είχαν τους κατάλληλους ανθρώπους και έπεφταν στο ένα λάθος μετά το άλλο ανεβάζοντας ομάδα χωρίς να γνωρίζουν αν μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Αυτό που συμβαίνει λοιπόν, όσο σκληρό και αν ακούγεται, μας αξίζει και με το παραπάνω, γιατί γινόμασταν μάρτυρες κακών διαχειρίσεων και δεν το σταματούσαμε, γιατί για το πρωτάθλημα κοντράραμε ο ένας τον άλλον, σπαταλώντας λεφτά στον αέρα, γιατί δεν καθίσαμε ποτέ σε ένα τραπέζι να βγάλουμε μια άκρη… Η μάλλον όταν καθίσαμε, καθίσαμε για τα μάτια του κόσμου… Είμαστε άξιοι της μοίρας μας…
