Σε ηλικία 50 ετών, ο Αμερικανός, με πλούσια θητεία στην Ελλάδα, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Τέξας. Οι υπεύθυνοι γιατροί δεν ανέφεραν την αιτία θανάτου.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ρόι Τάρπλεϊ έπαιξε σε Άρη, Ολυμπιακό και Ηρακλή με μεγάλη επιτυχία. Με τους ερυθρόλευκους έφτασε μία ανάσα από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 1994 στο Τελ Αβίβ.
Θεωρήθηκε, όχι άδικα, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του αμερικάνικου μπάσκετ, αλλά και ένας από τους πιο προβληματικούς χαρακτήρες.
Επελέγη στα ντραφτ του 1986, ενώ στο NBA τιμωρήθηκε με αποκλεισμό δύο φορές για αλκοόλ και χρήση ναρκωτικών. Παρ’ όλα αυτά είχε αξιοσημείωτη καριέρα στην Ευρώπη και αγαπήθηκε πολύ από τους φίλους Ολυμπιακού, Άρη και Ηρακλή.
Ένα πράγμα είναι βέβαιο: αν τα πράγματα εξελίσσονταν φυσιολογικά, ο Ρόι Τζέιμς Τάρπλεϊ δεν θα είχε παίξει ποτέ στον Έσπερο Καλλιθέας και στην Κίνα, ακόμα και στα βαθιά γεράματα. Καλά-καλά δε θα έπρεπε να έχει παίξει καν στον Άρη και τον Ολυμπιακό την εποχή που ήταν από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Και ένα ακόμα: παρ’ όλο που ο Ρόι Τάρπλεϊ έπινε πολύ, έκανε χρήση ναρκωτικών και καμιά φορά έδερνε κιόλας, ποτέ μα ποτέ σε όλη την καριέρα του αυτό δεν επηρέαζε ιδιαιτέρως το παιχνίδι του.
Μάλιστα αρκετοί πιστεύουν πως ίσως έπαιζε και καλύτερα όταν ήταν μεθυσμένος,
Σήμερα γίνεται πενήντα χρονών και εδώ θυμόμαστε την αυτοκαταστροφική, δραματική καριέρα του.
Ο Ροϊ Τάρπλεϊ γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη στις 28 Νοεμβρίου 1964. Εντάχτηκε στο κολέγιο του Μίσιγκαν το 1982 και για τρεις συνεχόμενες χρονιές κατάφερε να μπει στην καλύτερη πεντάδα των πανεπιστημίων. Το αποτέλεσμα ήταν το 1986 να επιλεγεί στην έβδομη θέση του ντραφτ από τους Ντάλας Μάβερικς.
Το ντραφτ του 1986 έχει μείνει στην ιστορία ως το «καταραμένο ντραφτ». Το νούμερο 1, Μπραντ Ντόχερτι, μπορεί να έπαιξε εννιά σεζόν στο NBA με καλούς μέσους όρους όμως σταμάτησε την καρίερα του σε ηλικία 28 ετών εξαιτίας προβλημάτων στη μέση. Το νούμερο 2 (Λεν Μπάιας) βρέθηκε νεκρός από ανακοπή καρδιάς που προήλθε από χρήση κοκαϊνης δύο μέρες μετά την επιλογή του στο ντραφτ. Το νούμερο 4 (Κρις Γουάσμπερν) αποκλείστηκε δια βίου από το NBA τρία χρόνια αργότερα εξαιτίας της χρήσης ναρκωτικών. Ίσως την καλύτερη καριέρα έκανε ένας κοντόσωμος πάουερ φόργουορντ που επιλέχτηκε στον δεύτερο γύρο στη θέση 27 και από τον οποίο δεν περίμενε κανείς πολλά πράγματα. Ο Ντένις Ρόντμαν.
Στο ΝBA τα πράγματα για τον Τάρπλεϊ ξεκίνησαν πολύ καλά. Την πρώτη του σεζόν πετυχαίνει μέσους όρους περίπου 8 πόντους και 7 ριμπάουντ ανά αγώνα και καταφέρει να μπει στην καλύτερη πεντάδα των ρούκι. Την δεύτερη χρονιά του στους Μάβερικς οι μέσοι όροι του σε πόντους και ριμπάουντ πλέον είναι διψήφιοι ενώ πετυχαίνει και καταπληκτικές επιδόσεις στα πλέι οφ στα οποία οι Μάβερικς φτάνουν μέχρι τον τελικό της Δύσης όπου ηττώνται από τους Λέικερς. Στο τέλος της χρονιάς παίρνει το βραβείο του «καλύτερου 6ου παίχτη» (παίκτης που έρχεται από τον πάγκο) σε όλο το πρωτάθλημα.
Οι δύο επόμενες σεζόν θα είναι εκείνες που ο Ρόι θα αρχίσει να ξεδιπλώνει το εκτός γηπέδου ρεπερτόριό του. Οι μέσοι όροι του συνεχίζουν να ανεβαίνουν, όμως την σεζόν 1988-89 θα έρθει η πρώτη τιμωρία για χρήση ναρκωτικών. Το αποτέλεσμα είναι να παίξει μόνο 19 παιχνίδια καθώς τον Γενάρη του 1989 τιμωρείται με αποκλεισμό ως το τέλος της σεζόν. Την επόμενη σεζόν θα παίξει περισσότερα παιχνίδια όμως και πάλι βρίσκεται θετικός σε drug test ενώ έχει και προβλήματα τραυματισμών.
Το 1990-91 τα πράγματα χειροτερεύουν. Θα παίξει μόλις πέντε παιχνίδια. Και όταν καταδικαστεί τρίτη φορά για χρήση ναρκωτικών, δεν θα του τη χαρίσουν: η τιμωρία που του επιβλήθηκε ήταν ο δια βίου αποκλεισμός από το ΝΒΑ. Λίγο καιρό αργότερα θα σιδερώσει (ναι όντως θα της περάσει ένα σίδερο στο σώμα της) την κοπέλα του. Θα συλληφθεί οδηγώντας μεθυσμένος. Τα επόμενα χρόνια θα τον βρουν στα μικρότερα επαγγελματικά πρωταθλήματα των ΗΠΑ μέχρι που θα έρθει η πρόταση απο τον Άρη.
Η σεζόν 1992—1993 είναι κατά κάποιον τρόπο η πρώτη χρονιά επαγγελματικού πρωταθλήματος στην Ελλάδα. Για άλλη μια σεζόν είναι καταπληκτικός. Για άλλη μια σεζόν θα έχει προβλήματα. Ο Τάρπλεϊ ισχυρίζεται πως έχει σταματήσει πλέον τα ναρκωτικά. Μπορεί και να είναι έτσι, όμως όσον αφορά το αλκοόλ ούτε το έχει σταματήσει ούτε το δείχνει. Το παρατσούκλι «Beeroy» ακούγεται για πρώτη φορά. Την ίδια στιγμή ο Άρης καταφέρνει να πάρει το Κύπελλο Κυπελλούχων νικώντας την Εφες στον τελικό με 50-48. Σε αυτό τον αγώνα ο Τάρπλεϊ θα έχει 19 πόντους και 18 ριμπάουντ και περιέργως θα αποδειχτεί σχετικά ψύχραιμος στο απίστευτο ξύλο που παίχτηκε μετά τη λήξη του αγώνα. Θα φύγει από τον Άρη πριν τελειώσει η σεζόν. Σύμφωνα με το θρύλο σε ένα από τα τελευταία ματς της σεζόν κόντρα στον Ολυμπιακό στη Χαλκίδα βρέθηκαν κάτω από το κρεβάτι του στο δωμάτιο του 35 κουτάκια μπύρας.
Την επόμενη αγωνιστική χρονιά θα παίξει στον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη. Έχει σταθερά πάνω από 20 πόντους, σταθερά πάνω από δέκα ριμπάουντ και σταθερά έχει πηδήξει τις περισσότερες από τις τσιρλίντερς του Ολυμπιακού. Το να είναι μεθυσμένος ακόμα και κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν είναι πια έκπληξη. Όμως ο Ολυμπιακός πάει τρένο όλη τη χρονιά και τα όποια προβλήματα δεν βγαίνουν προς τα έξω. Θα μπορούσε να είναι μια θριαμβευτική χρονιά αν δεν υπήρχε το φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ.
Ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναικό με 77-72 στον ημιτελικό. Ο Τάρπλεϊ σημειώνει 21 πόντους και παίρνει 16 ριμπάουντ. Είναι δεδομένο πως ο νικητής του ελληνικού ημιτελικού θα ήταν τεράστιο φαβορί απέναντι στον νικητή του αντίστοιχού ισπανικού ανάμεσα στην Μπανταλόνα και την Μπαρτσελόνα. Ένα βράδυ πριν, στο ξενοδοχείο του Ολυμπιακού γίνεται χαμός. Ο Τάρπλεϊ θα δείρει τον παγκίτη Μπάμπη Παπαδάκη, θα εξαφανιστεί από το ξενοδοχείο, θα γυρίσει όλα τα μπαρ του Τελ Αβίβ και θα επιστρέψει μεθυσμένος το άλλο πρωϊ. Στον τελικό δεν βλέπεται, αλλά δεν ήταν και ο μόνος.
Η επόμενη χρονιά θα είναι η τελευταία ευκαιρία του Τάρπλεϊ στο ΝΒA αφού κέρδισε την έφεση και έτσι διακόπηκε ο δια βίου αποκλεισμούς του. Θα παίξει λίγο πριν πιαστεί για ακόμη μια φορά να έχει κάνει χρήση αλκοόλ σε έλεγχο της Λίγκας. Από αυτό του το πέρασμα αξίζει να διαβαστεί το τι έγραψε μερικά χρόνια αργότερα ο δημοσιογράφος Ρίτσι Γουίτ που κατά κάποιο τρόπο συνοψίζει όλη την καριέρα του:
Some nights he puts up a double-double. Other nights he looks lost and disinterested. Most nights he’s well, Roy Tarpley, the one I documented here.
And one night, he played an NBA game drunk, or high, or something …
I walk into the Mavs’ locker room at Reunion Arena before a game early in ’95 to chat up Jason Kidd, Jim Jackson, Jamal Mashburn and coach Dick Motta. As I turn to leave, there’s Tarpley. Standing in his locker. Arms out. Stark naked. Swaying. Half slurring. Totally yelling.
I paraphrase:
Richie Shitt! Richie Shitt!! Richie Shitt!!! You little fucker. I don’t give a shit what you write. You know why? Because you know what I’m going to do? I’m going into my backyard, and I’m going to pee into that lake. I’m going to water it back and forth and back and forth … like a big sprinkler. Fill that fucker up! That’s what I’m going to do. And you can’t do anything to stop me. So fuck you!
Από εκεί και πέρα η καριέρα του έχει τελειώσει. Θα επιστρέψει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ηρακλή κάνοντας μια καλούτσικη μισή σεζόν με συμπαίκτη τον εξίσου badass Εξέιβιερ Μακντάνιελ και προπονητή τον Στηβ Γιατζόγλου. Μετά θα ακολουθήσει η Κύπρος (όπου θα νοσηλευτεί στο νοσοκομεία με προβλήματα στο πάγκρεας), ο Έσπερος, η Κίνα όμως πλέον ο Τάρπλεϊ απασχολεί τον Τύπο μόνο για εξωαγωνιστικούς λόγους. Συλλήψεις για drink and drive, ξύλο στην γκόμενα του, μικρής διάρκειας φυλακίσεις. Κατεστραμμένος οικονομικά και με μηδενική διάθεση για μπάσκετ είναι πια εντελώς τελειωμένος.
Μερικές αναμνήσεις από την καριέρα του Ρόι Τάρπλεϊ:
