Πραγματικά δεν πιστεύω ότι μπορούμε να δικαιολογηθούμε. Τα πράγματα είναι πολύ απλά δεν παλέψαμε. Δε μπορώ να καταλάβω τι φταίει, αλλά πρέπει να το βρούμε γρήγορα γιατί από εδώ και πέρα είναι ένα πρόγραμμα αγώνων που πρέπει να παλέψουμε μέχρι τέλους γιατί αυτά τα παιχνίδι κρίνουν το μέλλον μας στην κατηγορία.
Για το παιχνίδι με το Ελληνικό δεν είχαμε τον τσαμπουκά και την πειθώ ότι μπορούμε να κερδίσουμε το ματς. Ούτε καν να παίξουμε αξιοπρεπές μπάσκετ. Οκ τα βάλανε όλα και εμείς χάσαμε πολλά. Από αυτό το ματς το μόνο που θέλαμε ήταν να παίξουμε όμορφο μπάσκετ γνωρίζοντας την ανωτερότητα του αντιπάλου. Το θέμα τώρα είναι ότι αυτή η εμφάνιση πρέπει να μας πεισμώσει και να δουλέψουμε και άλλο και να μην είμαστε μια ομάδα έδρας. Να αφήσουμε στην άκρη τις δικαιολογίες και να μην περιμένουμε απ’ την «Αγία» Νiveen Rasheed να τα κάνει όλα.
Την εβδομάδα αυτήν δεν έχουμε αγωνιστική, έχουμε όμως πολύ δουλειά για να διορθώσουμε τα λάθη μας, αγωνιστικά και νοοτροπίας. Πρέπει όλοι και όλες μας να καταλάβουμε ότι το θέμα πάνω από όλα είναι η ομάδα. Μια ομάδα που έχει την πλήρη στήριξη του τόπου της, ενός νησιού που σε κάθε αγώνα εντός κατακλύζει το κλειστό όχι μόνο με την παρουσία όλων αλλά με το πάθος και την πίστη ότι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά μαζί.
Στις 24 του μήνα λοιπόν υποδεχόμαστε εντός και καλωσορίζουμε στο νησί την ομάδα του Αθηναϊκού, μια ομάδα που κατέχει κύπελλα και πρωταθλήματα Ελλάδας, το μοναδικό Ευρωπαϊκό κύπελλο που έχει κατακτήσει ομάδα μπάσκετ γυναικών και φυσικά θέση στο ρεκόρ Γκίνες με 105 συνεχόμενες νίκες. Δεν είναι όμως η ίδια ομάδα. Είναι όμως μια ομάδα που παλεύει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και για αυτό θα είναι υπέροχο ματς και σας περιμένουμε όλους και πάλι να δώσετε για τον καλύτερο σας εαυτό και εμείς θα σας αποδείξουμε ότι δεν είμαστε πυροτέχνημα.
Ας τα αφήσουμε αυτά για άλλους…
Φιλιά πολλά
Ελίνα
