Σαν λαός συνηθίζουμε να λέμε “εγώ δεν φταίω ποτέ,ο άλλος το έκανε”.Κάπως έτσι γίνεται και με το τοπικό ποδόσφαιρο.
Παράγοντες,οπαδοί,ποδοσφαιριστές,προπονητές και όσοι άλλοι εμπλέκονται με το άθλημα συνήθως τα φορτώνουν στους άλλους.
Τα παραδείγματα πολλά..Αυτοί που τα ακούνε πιο πολύ είναι οι διαιτητές,Ειδικά αν το ματς είναι στην κόψη του ξυραφιού και δώσει ένα πέναλτι αρχίζουν οι διαμαρτυρίες (αν και μέσα τους οι ίδιοι ξέρουν πως είναι).Μάλιστα κάποιοι δεν μένουν μόνο στα παράπονα προς τους ίδιους αλλά κάνουν τηλεφωνήματα στην ΕΠΣ Δωδ/σου ότι αδικήθηκαν απ’την διαιτησία,ότι θέλει (η ΕΠΣ Δωδ/σου και καλά) να καταστρέψει την ομάδα τους,η οτιδήποτε άλλο.
Ειδικά κάποιοι βλέπουν και..φαντάσματα,ότι δηλαδή προσπαθούν όλοι να βλάψουν την ομάδα τους και δεν τους προστατεύει κανείς.
Τρομερό μάλιστα είναι το περιστατικό με τον Φραγκιαδάκη όταν σε ένα παιχνίδι που έπαιζε επόπτης o επιθετικός των φιλοξενούμενων σπάει σωστά το οφσαίντ και ο Φραγκιαδάκης δεν σηκώνει (σωστά) την σημαία.Οι οπαδοί εξαγριώνονται,τον βρίζουν,και κάποιοι απ’αυτούς λένε ψιθυριστά “Ρε μαλ… καλά έκανε αφού καθάρα έφυγε ο άλλος”,οπότε ακούγεται μια άλλη φωνή “Και τι να κάνουμε ρε,να μην τον βρίσουμε;”.
Γι’αυτό καλό θα είναι να σκεφτούμε και λίγο διαφορετικά το ποδόσφαιρο.Μήπως θα πρέπει να δούμε τι φταίει και λίγο στις ομάδες; Μήπως κάνουμε και εμείς μερικά λαθάκια στην νοοτροπία μας;
Υ.Γ: Και κάτι τελευταίο.Την παιδεία την φτιάχνουμε και εμείς σε ένα ποσοστό.Οι συνεχείς διαμαρτυρίες,”αναγκάζουν” και τα παιδιά που πλαισιώνουν τις ομάδες να ενστερνίζονται την άποψη ότι για όλα φταίνει οι άλλοι…
