Ήταν 7 Μαρτίου του 2012 όταν ο Ζαχαρίας Μποϊλής αστοχούσε στο πέναλτι στον τελικό του κυπέλλου Δωδεκανήσου με τον Α.Ο Δικαίου να αντιμετωπίζει τον Άρη Αρχαγγέλου. Μια μεγάλη προσωπικότητα του Δωδεκανησιακού ποδοσφαίρου με ατελείωτες παραστάσεις και τίτλους (εκείνη την χρονιά στέφθηκε μάλιστα πρωταθλητής με τον Δίκαιο) νικήθηκε απ’ τον Βαρέλη και στην συνέχεια ο Μάκρας χάρισε το τρόπαιο στην ομάδα του.
Προφανώς και δεν ήταν κάτι που του σημάδεψε την καριέρα – έκανε σπουδαία πράγματα στην πορεία του – όμως ήταν αυτό το γαμώτο γιατί η ομάδα του μπορούσε να πάρει το νταμπλ εκείνη την σεζόν.
Το 2012 ο τεσσάρων χρονών, Ιωάννης Μποϊλής θυμάται δεν θυμάται εκείνη την ομάδα, εκείνη την σεζόν, εκείνο το πέναλτι. Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να προλάβουν να συναντηθούν ποδοσφαιρικά στις 23 Μαρτίου του 2023 όταν ο Ιωάννης έκανε το ντεμπούτο του κόντρα στην Α.Ε Κω στην Α’ κατηγορία και ο Ζαχαρίας «κρέμασε» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Σήμερα, εκείνη η κατάρα του χαμένο πέναλτι έσβησε μια και καλή απ’ την μνήμη όλης της οικογένειας. Ο 17χρονος πια Ιωάννης Μποϊλής, αφού είδε νωρίτερα τον συνομήλικο του Βησσαρίων Παντελή να ευστοχεί απ’ την άσπρη βούλα πήγε στα έντεκα μέτρα για να στείλει την Δόξα στον τελικό.
Με το ίδιο ακριβώς στυλ με τον πατέρα του, με την ίδια στάση σώματος, με την ίδια γωνία ο Ιωάννης νίκησε τον Ράντζα στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα, κάνοντας περήφανη όλη την Καρδάμαινα αλλά λίγο περισσότερο τον Ζαχαρία Μποϊλή – του αφιέρωσαν την πρόκριση οι ποδοσφαιριστές της Δόξας – βλέποντας έναν ακόμη Μποϊλή να γράφει την δική του ιστορία στο Δωδεκανησιακό ποδόσφαιρο.
