Σαν σήμερα πριν οκτώ χρόνια ο Ολυμπιακός κατακτούσε την Ευρωλίγκα στην Κωνσταντινούπολη και σαν… χθες πριν επτά χρόνια σήκωνε το τρόπαιο στο Λονδίνο. Ο Βασίλης Σπανούλης δεν… ξεχωρίζει καμία από τις δύο στιγμές. «Εγώ έχω έξι παιδιά και τα αγαπώ όλα το ίδιο.
Δεν βάζω κανένα πιο πάνω από τα υπόλοιπα και το ίδιο ισχύει με τις δύο μαζεμένες κούπες που σήκωσα τέτοιες μέρες σε Κωνσταντινούπολη και Λονδίνο. Το συναίσθημα εκείνης της στιγμής πάνω στο βάθρο και με το τρόπαιο στα χέρια είναι συγκλονιστικό. Σκέτη ανατριχίλα», δήλωσε στα «ΝΕΑ».
Για την επιστροφή από το -19 στα τελευταία δώδεκα λεπτά του τελικού της Πόλης είπε:
«Ήμασταν εθισμένοι στις ανατροπές, αποτελούσαν βασικό συστατικό του DNA μας. Διαθέταμε τα κότσια, την μπασκετοσύνη και την αύρα και μπορούσαμε να γυρίσουμε οποιοδήποτε ματς. Είχαμε φιλτράρει την ομάδα και τους εαυτούς μας σε αυτή την διαδικασία της ανασυγκρότησης και της αντίδρασης στη διάρκεια ενός αγώνα. Μέσα στη σεζόν υπάρχουν πολλές διακυμάνσεις στις καταστάσεις και στα συναισθήματα. Είχαμε περάσει χαρές, λύπες, αγκαλιές, μαλώματα και ήμασταν ψημένοι σε όλες τις καταστάσεις. Ό,τι και αν συνέβαινε, δεν μας έπαιρνε από κάτω και αυτός ο αδάμαστος χαρακτήρας έγινε το υλικό για να χτιστεί το μεγαλείο της ομάδας. Μείναμε ψύχραιμοι, είχαμε άγνοια κινδύνου και έγινε ό,τι έγινε. Ο Ντούντα ήταν μανούλα σε αυτά τα τρικ, στα κόλπα, στο πως θα σου πειράξει το μυαλό και θα σου δώσει επιπλέον κίνητρο».
