Τον Ντιντιέ Ντομί όπως ήταν φυσικό επέλεξε ένας εκ των… τεσσάρων απεσταλμένων της γαλλικής εφημερίδας L’ Equipe στην Αθήνα για τον αγώνα της Μπορντό με τον Ολυμπιακό προκειμένου να κάνει την παρουσίαση των πέντε (εκτός του Μαρέσκα στον οποίο η γαλλική εφημερίδα είχε εκτενές αφιέρωμα στο φύλλο της Δευτέρας) σημαντικότερων ποδοσφαιριστών της ελληνικής ομάδας.
Οι πέντε παίκτες που επελέγησαν από τον Jean Pierre Rivais ήταν ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο Ολαφ Μέλμπεργκ, ο Βασίλης Τοροσίδης, ο Λούα Λούα και ο Χέζους Ντάτολο. Ο Ντιντιέ Ντομί χαρακτηρίζει… «Τζορτζ Κλούνεϊ» τον Αντώνη Νικοπολίδη, «πραγματικό Βίκινγκ» τον Ολαφ Μέλμπεργκ, «μεγάλη ελπίδα του ελληνικού ποδοσφαίρου» τον Βασίλη Τοροσίδη, «Ολέ – ολέ» τον Λούα Λούα και «επιλογή του Μαραντόνα» τον Ντάτολο.
Ας δούμε αναλυτικά τι αναφέρει ο Ντιντιέ Ντομί για τον κάθε παίκτη ξεχωριστά όπως αναφέρεται στο σημερινό εκτενές αφιέρωμα της L’ Equipe στον Ολυμπιακό.
Αντώνης Νικοπολίδης: Η μεγάλη αδυναμία των γυναικών
Με τα γκρι μαλλιά του μοιάζει πολύ στον Τζορτζ Κλούνεϊ και αποτελεί αδυναμία των γυναικών. Είναι ο πιο διακριτικός άνθρωπος στον κόσμο με καταπληκτική φροντίδα της υγιεινής και του εαυτού του. Δεν χρειάζεται οπότε να ψάξει κανείς πολύ για να βρει το μυστικό της ποδοσφαιρικής του μακριζωίας. Θα μπορούσε χωρίς αμφιβολία να κάνει καριέρα στη μεγαλύτερη ομάδα της Ευρώπης.
Ολαφ Μέλμπεργκ: Δεν τα χάνει ποτέ
Ενας πραγματικός Βίκινγκ, πολύ σκληρός με αντοχή στον πόνο, που δεν χρειάστηκε πολύ για να γίνει ο ηγέτης στην αμυντική μας γραμμή. Διαθέτει τεράστια εμπειρία, δεν μιλάει πολύ μέσα στα αποδυτήρια, αλλά στις προπονήσεις έχει ρόλο ηγετικό. Είναι πάντα εκεί, δεν την πατάει ποτέ, δεν τα χάνει ποτέ…
Βασίλης Τοροσίδης: «Η μεγάλη ελληνική ελπίδα»
Εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί το μεγάλο ταλέντο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το ταλέντο του είναι πληθωρικό και του επιτρέπει να ελπίζει ότι θα πάει πολύ ψηλά. Ομάδες από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα τον παρακολουθούν εδώ και καιρό. Πρέπει όμως και ο ίδιος να αντιληφθεί τις τεράστιες προοπτικές που του εξασφαλίζει το ταλέντο του για να εξελιχθεί.
Τρεζόρ Λούα Λούα: «Είναι ακόμα λίγο ολέ – ολέ»
Η μεγάλη μου αδυναμία. Τον γνώρισα στο Νιούκαστλ και τον πήρα υπό την προστασία μου όταν ήρθε εκεί. Τώρα τον ξαναβρίσκω. Είμαστε συχνά μαζί και προσπαθώ να τον βοηθάω. Εχει πλέον ωριμάσει αλλά υπάρχουν φορές που τα χάνει και είναι λίγο ολέ ? ολέ! Είναι πάντα με το χαμόγελο και οι οπαδοί τον λατρεύουν. Κυρίως για τις εντυπωσιακές κούρσες του με την μπάλα στα πόδια.
Χέζους Ντάτολο: «Στα χαρτιά του Μαραντόνα»
Ηρθε από τη Νάπολι τον Ιανουάριο ως δανεικός. Είναι αριστερός ακραίος πολύ ενδιαφέρον ποδοσφαιριστής και δεν είναι τυχαίο το ότι ο Μαραντόνα είναι πολύ πιθανό να τον καλέσει για το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής. Είναι γρήγορος και μας βοηθάει πολύ από τα άκρα. Χωρίς να τον γνωρίζω πολύ, τον έχω ήδη συμπαθήσει. Χαίρεται με το παραμικρό.
Στο ίδιο δημοσίευμα γίνεται αναφορά για την πολύ συχνή έλευση Γάλλων ποδοσφαιριστών τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Ντιντιέ Ντομί υπογραμμίζει το πόσο ωραία αισθάνεται στον Ολυμπιακό λέγοντας ότι «για πρώτη φορά έχω μείνει τέσσερα χρόνια στην ίδια ομάδα και είναι λογικό γιατί αισθάνομαι καταπληκτικά και στην πόλη αλλά και στην ομάδα».
Ο Γάλλος μπακ παρουσιάζει τον Ολυμπιακό ως «την ομάδα των εργατών του Πειραιά σε αντίθεση με τους πιο κυριλέ οπαδούς του Παναθηναϊκού, την ομάδα με 2,5 εκατ. οπαδούς σε ολόκληρη την Ελλάδα και με μία έδρα πραγματικό καμίνι».
Ο Ντομί χαρακτηρίζει τον Σωκράτη Κόκκαλη ως «πραγματική προσωπικότητα» και σχολιάζει την αναφορά του Γάλλου δημοσιογράφου στις συχνές αλλαγές προπονητών στον Ολυμπιακό:
«Είναι αλήθεια ότι σε αυτό τον τομέα σπάμε κάθε ρεκόρ. Ο Κετσπάγια έμεινε μόνο για δύο αγώνες και ήταν φανερό ότι δεν είχε καμία επαφή με τους διοικούντες. Ο Ζίκο έμεινε τέσσερις μήνες αλλά χρεώθηκε το ότι μείναμε οχτώ βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό. Από τον Ιανουάριο προπονητής μας είναι ο Μπόζινταρ Μπάντοβιτς, ένας νέος τεχνικός με προσόν ότι γνωρίζει πολύ καλά την ομάδα».
