Χαίρε… Μαρία! Όχι Ντι Μαρία, αλλά… Αλούσιους Πάουλους Μαρία Φαν Γκααλ, όπως είναι το πλήρες όνομά του, Χααλ που λέει κι ο Αλέξης Σπυρόπουλος!
Αυτή η τεράστια μορφή λοιπόν, ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑ ολκής, έγραψε ιστορία ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ κι απέδειξε με μια του κίνηση ότι καμία ομάδα δεν μπορεί να προχωρήσει ψηλά αν δεν έχει ΑΛΗΘΙΝΟ προπονητή στον πάγκο της!
Στα 63 του χρόνια λοιπόν έδειξε γιατί κοτζάμ Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ έπεσε στα πόδια του κι έδωσε γη και ύδωρ για να αποσπάσει την υπογραφή του, όπως είχαν κάνει στο παρελθόν τεράστιες ομάδες όπως η Μπάγερν, η Μπαρτσελόνα και παλιότερα ο Άγιαξ στα μεγάλα του.
Το παιχνίδι λοιπόν της Ολλανδίας με τηνΚόστα Ρίκα έχει πάει στο 119, κι είναι η στιγμή που ο τερματοφύλακας, ο Γιέσπερ Σίλεσεν, κάνει μια μεγάλη απόκρουση με τα πόδια, σώζοντας κυριολεκτικά τους οράνιε από την καταστροφή.
Πάμε λοιπόν για πέναλτι και φυσικά η ψυχολογία του είναι στα ύψη, αφού είχε αποδειχτεί σωτήρας.
Αυτός ο δαίμονας ο Φαν Γκααλ τρελαίνει τον κόσμο και πρώτα τους δικούς του! Έχει κρατήσει μια αλλαγή –το είχε στο μυαλό του- και ρίχνει ξαφνικά στο παιχνίδι τον δεύτερο τερματοφύλακα, τον Τιμ Κρουλ, βγάζοντας τον σωτήρα του!
Όλοι κοίταζαν σαν χαζοί! Όλοι; Όχι ακριβώς. Ο πρώτος που ήξερε την αξία της κίνησης ήταν ο άνθρωπος που βγήκε, ο Σίλεσεν!
Ο Φαν Γκααλ θυμόταν ότι πριν μια δεκαετία ο Κρουλ έδωσε στην Ολλανδία έναν τίτλο, αποκρούοντας πέναλτι στον τελικό. Έβλεπε και στην προπόνηση την έφεσή του. Πήρε το ρίσκο του. Ήταν όλα προσχεδιασμένα! Το είχε πει στον Κρουλ ότι αν το ματς πάει στα πέναλτι, θα τον βάλει! ΔΕΝ το είχε πει στον Σίλεσεν για να μην του ρίξει το ηθικό στη διάρκεια του ματς! Ασύλληπτο!
Ο γκολκίπερ της Νιούκαστλ τρελαίνει κι αυτός τον κόσμο! Πάει σε όλους τους παίχτες της Κόστα Ρίκα και τους λέει ότι… ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΥΧΗ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΙ τις σκέψεις τους!!!
Τους παραλύει! Πέφτει σωστά ΚΑΙ στις πέντε εκτελέσεις, αποκρούει δύο πέναλτι, του Ρουίς και του Ουμάνια, και στέλνει την Ολλανδία στα ημιτελικά!
Έχουμε κι άλλο συγκλονιστικό εδώ. Ο πρώτος που πανηγύριζε σαν μικρό παιδί ήταν ο άνθρωπος που αντικαταστάθηκε, ο Σίλεσεν. Θα μπορούσε ίσως να ήταν μπαρούτι. Κι αν ήταν κάποιος άλλος στη θέση του εδώ στο…
Ελλάντα, θα έβριζε τον προπονητή και θα έφευγε στα αποδυτήρια!
Αλλά σε κάθε πέναλτι ο Σίλεσεν πεταγόταν στον αέρα, λες και το έτρωγε αυτός ή το έσωζε αυτός!
Γι’ αυτό λοιπόν η Ολλανδία που είναι ΟΜΑΔΑ, με όλη τη σημασία της λέξης, βρέθηκε στους τέσσερις!
Ήταν αδιανόητο να μη δουν όλοι αυτό το συγκλονιστικό τρένο, τον Άριεν Ρόμπεν –με ένα ακόμα τρομερό παιχνίδι, με κούρσες ως το 120- να μην ξαναμπεί στις ράγες του!
«Ναι, το είχα σκεφτεί και το είχα σχεδιάσει από πριν. Ήξερα τι μπορεί να κάνει ο Τιμ. Ευτυχώς πήγαν όλα όπως τα είχα σκεφτεί γιατί ίσως να άκουγα πολλά. Ξέρετε, υπάρχουν ένα σωρό φωστήρες που έχουν άποψη για όλα…», είπε ο γίγαντας ο Φαν Γκααλ, την ώρα που χάιδευε την φαλάκρα του Ρόμπεν!
Α, και την ίδια ώρα τον αγκάλιαζε και τον φιλούσε ο τερματοφύλακας που έβγαλε, ο Σίλεσεν!
Αδιανόητα πράγματα, απίστευτες συγκινήσεις, που μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει. Αλλά πρέπει να έχεις κι έναν μαέστρο για να σκέφτεται. Κι ο Φαν Γκααλ πήρε ταυτότητες, σώβρακα και φανέλες με την ιδιοφυή σκέψη του!
Ήταν βέβαια η κίνηση του μουντιάλ! Και θα ήταν άδικο γι’ αυτή την Ολλανδία να χάσει μια τέτοια πρόκριση, έχοντας οργώσει το γήπεδο κι έχοντας… σπάσει τα δοκάρια!
Αλλά κι αυτό μέρος του παιχνιδιού είναι και γι’ αυτό τρελαίνει τον κόσμο και τους παίχτες του στοιχήματος!
Πιάσαμε λοιπόν… τέσσερα στα τέσσερα –Βραζιλία, Γερμανία, Αργεντινή, Ολλανδία- κι έχουμε μπροστά μας δυο σούπερ ημιτελικούς, που ναι, κόβουν την ανάσα!
