Κάποτε, πιτσιρικάδες -όλοι υπήρξαμε!- το ξέραμε και το επιβάλαμε στις αλάνες που παίζαμε ποδόσφαιρο. Βάζαμε τον πιο… άμπαλο για τερματοφύλακα, αφού δεν ανεχόμασταν να τον έχουμε δίπλα μας εμείς οι “μέσα”. Κι ήταν συνήθως ένα παχουλό παιδί -ο χοντρός, όπως τον φώναζαν όλοι- ένας διοπτροφόρος -ο γυαλάκιας- κάποιο παιδί χαμηλών τόνων -ο μαμάκιας- κάποιος άσχετος τέλος πάντων! Η δική μας αντίληψη περί τερματοφύλακα όμως δεν έχαιρε εκτίμησης από τους επαγγελματίες προπονητές, που ήξεραν ότι για να χτίσουν ένα γερό οικοδόμημα, ξεκινάμε από το ισόγειο, ποτέ από την ταράτσα. Τι σημαίνει αυτό; Τερματοφύλακας κύριοι, τερματοφύλακας! Καμιά ομάδα ποτέ δεν κατάφερε να γίνει πραγματικά ΜΕΓΑΛΗ αν δεν είχε κάτω από τα δοκάρια της έναν πραγματικό ΑΣΟ. Έτσι ο χοντρός, ο γυαλάκιας, ο μαμάκιας, ο σπυριάρης, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να έχει θέση σε μια ομάδα. Έψαχναν και έβρισκαν έναν τρελό στον οποίο θα ξεχείλιζε η άγνοια κινδύνου, η αυτοθυσία, η παλαβομάρα, ώστε να πέφτει και να τσακίζεται, να βουτάει στα πόδια των άλλων, να διαλύει τα χέρια του και να γδέρνει τα γόνατά του!
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ λοιπόν το άλφα και το ωμέγα, αυτός που μπορεί να κρατήσει μόνος του ένα παιχνίδι ή να καταστρέψει την ομάδα του. Το έχουμε δει σε πάμπολλες περιπτώσεις, το είδαμε και χτες σε δύο ματς στο μουντιάλ: στο Βραζιλία-Μεξικό και στο Ρωσία-Νότια Κορέα. Στο πρώτο, ένας τέτοιος… τρελός, ο Φρανσίσκο Γκιγιέρμο Οτσόα Μαγκανά -κρατήστε το Οτσόα- κράτησε μόνος του τη Βραζιλία, την καθήλωσε στο μηδέν, της στέρησε τη νίκη. Εντάξει, ο Μεξικάνος έκανε στην ουσία μια πολύ μεγάλη απόκρουση, αυτήν στην κεφαλιά του Νεϊμάρ, όταν οριζοντιοποίησε το κορμί του και έδιωξε τη μπάλα. Κι έπειτα, απέκρουε με το στήθος, τα γόνατα, τον ώμο, τα πόδια, κάθε σημείο του σώματός του! Λες κι ένας μαγνήτης αιχμαλώτιζε τη μπάλα πάνω του! Το πώς δεν τον… χτύπησαν στο τέλος οι Βραζιλιάνοι, θαύμα είναι! Γι’ αυτό και το διαδίκτυο γέμισε τη νύχτα με φωτογραφίες του. Με τον ίδιο σαν Ιησού στο Ρίο, σαν άγιο, σαν άγγελο, έχοντας χτίσει μια μάντρα με τούβλα μπροστά στην εστία του. Κι αν ο τυπάκος από την Γουαδαλαχάρα με την κορδέλα στο μαλλί έγινε ο ήρωας της μέρας, υπήρξε και ο γκαφατζής της νύχτας. Ήταν ο Ιγκόρ Ακινφέεφ της Ρωσίας, που ναι, έκανε τη γκάφα του μουντιάλ, χειρότερη κι από το πιο θεαματικό αυτογκολ! Σε ένα ακίνδυνο σουτ (του Λι) έπιασε αρχικά τη μπάλα, η οποία ξαφνικά… ζωντάνεψε, άρχισε να… σπαρταράει στα χέρια του και κατέληξε στα δίχτυα του. Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΓΚΑΦΑ. Κι αν δεν ισοφάριζε ο Κερζακόφ, η Ρωσία θα είχε καταστραφεί! Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Οι τερματοφύλακες. Υπάρχει και η άλλη όμως. ΚΟΤΖΑΜ Βραζιλία και να μην μπορεί να νικήσει έναν τερματοφύλακα, να βάλει ΜΙΣΟ γκολ; Κι όμως έτσι έγινε. Και δεν… φταίει μόνο ο Οτσόα. Η Βραζιλία είχε πολύ κακή ανάπτυξη και τεράστια αδυναμία να παίξει από τον άξονα, ενώ οι γραμμές ήταν αποκομμένες και πολύ μακριά μεταξύ τους. Ο Όσκαρ ακόμα… αναζητείται, κι έτσι όλοι περίμεναν να πάρει τη μπάλα ο Νεϊμάρ, να τους περάσει όλους και να βάλει το πολυπόθητο γκολ. Εμ, δεν γίνεται έτσι! Γι’ αυτό ήταν ράκος ο Φελίπε Σκολάρι κι ας μην το είπε καθαρά. Μίλησε για υποτίμηση του αντιπάλου αλλά στην πραγματικότητα ξέρει ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στην ανάπτυξη. Δηλαδή τι θα γίνει στα παιχνίδια που ο αντίπαλος θα είναι πολύ πιο δυνατός από το Μεξικό; Γιατί με μια Γερμανία ή Ολλανδία -έτσι όπως τις είδαμε ως τώρα- η Βραζιλία δεν τη βγάζει με τέτοιες εμφανίσεις! Και δεν απαιτείται μόνο να αλλάξει τη νοοτροπία της αλλά και το στιλ παιχνιδιού της, που σε κάποια σημεία ήταν ως και ανιαρό, σίγουρα δε ακίνδυνο. Κι όπως φάνηκε ως τώρα, οι σέντερ φορ δεν… παστελώνουν! Εντάξει, την άλλη Δευτέρα με το Καμερούν μπορεί να αλλάξει η δουλειά, αλλά μετά τι γίνεται; Γιατί φαίνεται ότι η Βραζιλία έχει ζόρια…
Δείτε το βίντεο με την εκτίμηση του Μένιου Σακελλαρόπουλου για τον 1ο και τον 2ο όμιλο
