Δείτε όσα είπε ο Γάλλος ποδοσφαιριστής:
Το ελληνικό κλασσικό ντέρμπι πλησιάζει. Πόσο διαφορετικό παιχνίδι είναι από αυτό του πρώτου γύρου;
«Περιμένουμε πολύ κόσμο, σπουδαία ατμόσφαιρα, ένα καλό παιχνίδι από την πλευρά μας και τη νίκη! Νομίζω ότι πρέπει να παίξουμε με περισσότερο θυμό και περισσότερη ελευθερία, γιατί στο εκτός έδρας παιχνίδι είχαμε λίγο άγχος. Είναι λογικό γιατί είναι εκτός έδρας αγώνας με σπουδαία ατμόσφαιρα και το καταλαβαίνω. Όμως τώρα το παιχνίδι είναι εντός έδρας, με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού στο πλευρό μας και δεν πρέπει να φοβόμαστε τίποτα. Απλά να είμαστε ήρεμοι και να δώσουμε ότι καλύτερο έχουμε. Όμως για να είμαι ειλικρινής, πρέπει να νικήσουμε».
Τι έγινε εκείνη τη βραδιά στο “Γ. Καραϊσκάκης”; Τι δεν πήγε καλά για τον Παναθηναϊκό;
«Προσωπικά δεν επηρεάστηκα, γιατί είμαι συνηθισμένος στα μεγάλα ντέρμπι. Ίσως κάποιοι παίκτες, με λιγότερη εμπειρία να επηρεάστηκαν από την ατμόσφαιρα. Ξέραμε ότι θα είναι τέτοια η ατμόσφαιρα, ήταν το πρώτο ντέρμπι και ήταν φυσιολογικό».
Φαντάζει η νίκη επί του Ολυμπιακού, σαν το κερασάκι στην τούρτα στην εφετινή πορεία του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα;
«Ναι, γιατί η νίκη την περασμένη Κυριακή, ήταν ένα μεγάλο βήμα για μας. Δύσκολη νίκη, δύσκολος αγωνιστικός χώρος, δύσκολο παιχνίδι και ήταν ένα μεγάλο βήμα. Τώρα πρέπει να νικήσουμε τον Ολυμπιακό για να τελειώσουμε με τον σωστό τρόπο την δουλειά».
Τι χρειάζεται να κάνει ο Παναθηναϊκός για να νικήσει;
«Απλά να παίξουμε με σοβαρότητα και να μην είμαστε υπερφορτωμένοι από το άγχος και από τη σημασία του ντέρμπι. Γιατί είναι μεγάλη μέρα. Όμως πρέπει να είμαστε ήρεμοι, να παίξουμε ποδόσφαιρο με τον τρόπο που ξέρουμε και όλα θα πάνε καλά».
Περιμένεις τη στιγμή που θα σκοράρεις απέναντι στον Ολυμπιακό;
«Φυσικά. Το ελπίζω. Όμως για να είμαι ειλικρινής, πρέπει να νικήσουμε. Όσο για το ποιος θα σκοράρει, απλά θα είναι ένα …μπόνους».
Τι γνώμη έχεις διαμορφώσει για τον Ολυμπιακό;
«Γνωρίζω πολύ καλά τον Τρεζόρ (Λούα Λούα). Είμαστε πολύ καλοί φίλοι από την Αγγλία και γνωρίζω και άλλους ποδοσφαιριστές… Όμως θα πω την αλήθεια… Δεν με φοβίζει ο Ολυμπιακός. Δεν είναι αυτή τη στιγμή στην καλύτερη κατάσταση και είναι η κατάλληλη περίοδος για να τους αντιμετωπίσουμε. Δείχνουμε σε κάθε αγωνιστική, ότι είμαστε οι καλύτεροι στο πρωτάθλημα. Κερδίζουμε παιχνίδια και είμαστε ακόμα πρώτοι. Αυτή τη στιγμή είμαστε οι καλύτεροι».
Γιατί ο Παναθηναϊκός είναι πρώτος στο πρωτάθλημα; Ποια είναι η διαφορά του σε σχέση με τις άλλες ομάδες;
«Ίσως η ποιότητα των παικτών… Έχουμε αρκετή ποιότητα, ο ΠΑΟΚ έχει ποιότητα, ο Ολυμπιακός έχει ποιότητα, όμως ίσως έχουμε αυτό το επιπλέον 10-20% που δεν έχουν και αυτό κάνει τη διαφορά».
Είναι και ο Τζιμπρίλ Σισέ μια από τις …διαφορές;
«Ναι και όχι… Ξέρεις, για να σκοράρω γκολ, χρειάζομαι τους συμπαίκτες μου. Οι συμπαίκτες μου κάνουν καλή δουλειά για μένα και είναι πολύ ευκολότερο να σκοράρω, όταν έχω δίπλα μου καλή ομάδα».
Ο Παναθηναϊκός είναι το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο. Μπορεί να χαθεί αυτό το πρωτάθλημα;
«Αν γίνει, θα ήταν ένα μεγάλο, πραγματικά μεγάλο λάθος από την πλευρά μας…Γιατί όλα είναι στο χέρι μας… Απλά χρειάζεται να αποδώσουμε όπως ξέρουμε… Και δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα χάσουμε τον τίτλο… Δεν νομίζω ότι είναι πιθανό. Είναι …υπερβολικό… Θα πρέπει να χάσουμε δύο παιχνίδια… Δεν το φαντάζομαι… Είναι υπερβολή».
Έχεις δηλώσει στο παρελθόν ότι αισθάνεσαι αναγεννημένος στον Παναθηναϊκό.
«Είπα ότι είμαι αναγεννημένος, γιατί από τη στιγμή που έφυγα από την Οσέρ και πήγα στη Λίβερπουλ, είχα τραυματισμούς… Μετά πήγα στη Μαρσέιγ περνώντας δύσκολες στιγμές, στη συνέχεια στη Σάντερλαντ δεν ήταν και η καλύτερη περίοδος της καριέρας μου… Εδώ νιώθω ξανά την απόλαυση. Απολαμβάνω το ποδόσφαιρο που παίζω. Γι’ αυτό είπα ότι έχω αναγεννηθεί. Ξέρεις, παίζω με το ένστικτο μου. Δεν σκέφτομαι, απλά πράττω. Και αυτό μου έλειπε στη Μαρσέιγ και την Σάντερλαντ. Πραγματικά νιώθω καλά και πραγματικά χρειάζομαι να συνεχίσω να σκοράρω για να γίνουμε πρωταθλητές… Ίσως ο ελληνικός αέρας μου ταιριάζει(γελάει). Αισθάνομαι καλά εδώ. Ο κόσμος μου δίνει πολλά.
Το τεχνικό επιτελείο, ο πρόεδρος, ακόμα και ο Χενκ Τεν Κάτε, μου έδωσαν πολλά, όπως και ο κ.Νιόπλιας και πρέπει να τους ανταποδώσω για όσα μου δίνουν. Για μένα ο τρόπος να ανταποδώσω είναι να σκοράρω, προσπαθώντας να κερδίσει η ομάδα. Όχι μόνος μου, μαζί με τους συμπαίκτες μου, ώστε να φέρουμε και πάλι το πρωτάθλημα».
Ζεις καθημερινά την αγάπη του κόσμου, βλέπεις τα φώτα της δημοσιότητας να στρέφονται πάνω σου. Είσαι το μεγάλο αστέρι του ελληνικού πρωταθλήματος… Πως διαχειρίζεσαι την πίεση;
«Στη Μαρσέιγ, ναι είχαμε μεγάλους παίκτες, όμως ήμουν το μεγάλο αστέρι και ο κόσμος περίμενε πολλά… Στη Λίβερπουλ το ίδιο, ήμουν εκείνη την εποχή η σπουδαιότερη μεταγραφή… Έχω συνηθίσει την πίεση, όμως η διαφορά είναι ο τρόπος που σε αντιμετωπίζουν. Ξέρω πως κι εδώ έχω πίεση, πως πρέπει να αποδίδω καλά σε κάθε παιχνίδι. Όμως αν δεν είμαι καλός σε ένα παιχνίδι ή χάσω μια ευκαιρία, δεν θα πέσουν όλοι πάνω μου για εφτά ημέρες, μέχρι το επόμενο παιχνίδι. Στη Μαρσέιγ ήταν κάπως έτσι, κάπως ενοχλητικό, όμως τώρα είμαι 29 χρόνων, έχω μεγαλύτερη εμπειρία και μπορώ να ηρεμήσω λίγο».
Με την …πολιορκία του κόσμου, πως τα καταφέρνεις;
«Αισθάνομαι υπερήφανος, γιατί αυτό σημαίνει ότι κάνω καλή δουλειά. Και όταν είχα έρθει, σου είχα πει θυμάμαι, ότι θα σκοράρω 20-25 γκολ… Το έκανα, όμως στο πρωτάθλημα θέλω 25 γκολ. Δεν είμαι μακριά».
Όταν ήρθες στον Παναθηναϊκό, τι εικόνα είχες για το ελληνικό πρωτάθλημα και ποια είναι η γνώμη σου τώρα;
Για να είμαι ειλικρινής, είμαι εντυπωσιασμένος, πραγματικά εντυπωσιασμένος, γιατί υπάρχουν πολλοί καλοί παίκτες…Άγνωστοι παίκτες αλλά πραγματικά καλοί και το μόνο που είναι άσχημο είναι η κατάσταση των αγωνιστικών χώρων. Κάποιες στιγμές είναι λίγο δύσκολο να αγωνιστείς. Όμως είναι καλό πρωτάθλημα».
Αισθάνθηκες κάποια στιγμή ένα …μικρό σοκ;
«Η περασμένη Κυριακή ήταν ιδιαίτερη. Ποτέ δεν έζησα κάτι παρόμοιο(αναφερόμενος στα δακρυγόνα στα αποδυτήρια). Είναι όμως κάτι τέτοιες στιγμές που σου δίνουν μαθήματα και είναι καλό να βλέπεις διαφορετικές καταστάσεις».
Τι μήνυμα θέλεις να στείλεις στους φίλους του Παναθηναϊκού;
«Θέλω να τους ζητήσω να συνεχίσουν να μας στηρίζουν, γιατί τους χρειαζόμαστε και να κάνουν υπομονή για 2-3 ή 4 εβδομάδες. Τότε θα γιορτάσουμε όλοι μαζί».
