Καλησπέρα και καλή εβδομάδα. Πως το είχε πει κάποτε ο Όσιμ; Π….. η μπάλα. Αντίπαλος μια απ’ τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος και εμείς με ανοδική πορεία τον καιρό αλλά και πολλά ματς σερί, όλα έδειχναν στο ξεκίνημα του παιχνιδιού νίκη της Α.Ε.Ρ.Α όμως πιστεύαμε στα πόδια μας και για μεγάλο διάστημα ήμασταν κυρίαρχοι στο χορτάρι έχοντας δύο δοκάρια και πολλές ευκαιρίες.
Ειδικά απ’ το 45′ ως το 65′ ήταν, πιστεύω το καλύτερο κομμάτι μας με καλή κυκλοφορία, πλάνο στην επίθεση βασισμένο στην κίνηση στον κενό χώρο αλλά όμως χωρίς γκολ, και χωρίς γκολ δεν κερδίζει. Έχουμε πει πολλές φορές φέτος ματς που δε μπορούμε να κερδίσουμε, ας μην τα χάσουμε αλλά με αντίπαλο τόσο ποιοτική ομάδα δεν κατέστη εφικτό και σε δύο ανύποπτες στιγμές μας τιμώρησε χωρίς να το καταλάβουμε καταφέρνοντας απλά στο τέλος να μειώσουμε το σκορ.
Μια γλυκόπικρη γεύση μας έμεινε στο τέλος αφού δεν πήραμε κάτι απ’ τον αγώνα παρά μόνο τις εντυπώσεις. Τις κρατάμε λοιπόν όπως και τις πολύτιμες εμπειρίες για τα πιτσιρίκια μας που κατάλαβαν τις δυνατότητες τους αλλά και ένιωσαν στο πετσί τους τον άγραφο νόμο του ποδοσφαίρου που λέει πως αν δεν βάλεις γκολ θα φας.
Κλείνοντας θέλω να συγχαρώ προπονητές και συμπαίκτες μου και να ευχηθώ ανάλογη συνέχεια στα εναπομείναντα παιχνίδια για να τελειώσουμε την χρονιά όσο καλύτερα μπορούμε.
Υ.Γ Πολλά μπράβο στα παιδιά της Α.Ε.Ρ.Α για τις δύο σερί νίκες με εμάς και τον Αντίμαχο σε διάστημα 20 ωρών. Ειδικά η 2η ήταν σπουδαία λόγω κούρασης.
Υ.Γ 2 Κουιζάκι… Ποιος δεν έχει κλωτσήσει μπάλα ποτέ, το «παίζει» μοναδικός γνώστης του αντικειμένου και θάβει κάθε καλή προσπάθεια; Ελάτε τώρα… Ευκολάκι…
