Καλημέρα σας. Ότι και να γράψω για την ήττα της ομάδας μας, δεν αλλάζει την εικόνα μας. Όλα ξεκίνησαν στραβά και συνεχίστηκαν έτσι, και αυτό που μένει στην ιστορία, είναι η ήττα. Ακόμα και όταν αρχίσαμε να πατάμε καλά στο γήπεδο μετά το 25′ και ισορροπήσαμε το παιχνίδι δεχτήκαμε γκολ από μια χαζή φάση, 3 λεπτά πριν το ημίχρονο.
Ο Ιωνικός πατούσε γενικά καλύτερα σε όλο το παιχνίδι αλλά ήταν ανούσια η υπεροχή του. Προσωπικά είμαι απογοητευμένος. Αλλιώς τα είχα στο μυαλό μου σχεδιάσει, αλλά η τύχη μπορεί να σου χαμογελάσει ειρωνικά πολλές φορές.
Μπορώ να βρω δικαιολογίες και ελαφρυντικά για αυτό που περίμεναν κάποιοι από μένα και δεν το έκανα, αλλά δεν έχει νόημα. Η ομάδα έχασε και αυτό έχει σημασία. Την αυτοκριτική μου την έχω κάνει και στο μυαλό μου υπάρχει μόνο ο στόχος της ομάδας και να βοηθήσω κι εγώ τους συμπαίχτες μου σ’ αυτό το δύσκολο κομμάτι.
Τίποτα δεν χάθηκε εκτός από από την ψυχολογία να νικάς μια ομάδα με την ιστορία του Ιωνικού.
Συγχαρητήρια στα κορίτσια. Αποδεικνύουν ότι δεν είναι τυχαία εκεί ψηλά στην βαθμολογία και πόσο αδίκησαν τους εαυτούς τους με την ήττα από τον Πρωτέα.
ΥΓ1. Μπράβο τον κόσμο που γέμισε το γήπεδο. Μακάρι η ωραία εικόνα στις εξέδρες να υπήρχε και στο χωραφάκι που παίζαμε!
ΥΓ2. Στις ήττες φαίνεται η μαγκιά… οπότε το Σάββατο δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα…
