H Έλβη Μιχαηλίδου έχει κάνει ήδη αρκετά βήματα στην αθλητική δημοσιογραφία είτε μέσα απ’ τα OPEN, είτε με τις ξεχωριστές της συνεντεύξεις ενώ και το ethnos.gr φιλοξενεί άρθρα και video της. Αρκετά ενεργή στα social media, απ’ αυτές που δεν διστάζουν να που την άποψη τους, δυναμικά και με όρεξη για νέα project και στην τηλεόραση.
Ας την γνωρίσουμε μέσα απ’ το giafkasports.gr
Κατ’ αρχάς να σε ευχαριστήσουμε για την θετική ανταπόκριση για την συνέντευξη. Θα ήθελα να πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείς με την αθλητική δημοσιογραφία;
Σ’ ευχαριστώ και εγώ για την πρόσκληση σου! Από μικρή έλεγα ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος γι’ αυτό και στις Πανελλαδικές -αν και θα μπορούσα να έχω περάσει και σε άλλες σχολές- έβαλα πρώτη επιλογή το τμήμα ΕΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το αθλητικά ήρθαν και κουμπώσαν κάπως μόνα τους, δεν υπήρξε κάποιο ερέθισμα συγκεκριμένο αν και γενικά πάντα παρακολουθούσα τα σπορ.
Στην πορεία σου όλα αυτά τα χρόνια πέρασες και απ’ το κοινωνικό ρεπορτάζ, ασχολήθηκες με την μουσική και το θέατρο και στην συνέχεια πέρασες στο καθαρό αθλητικό. Θεωρείς ότι σε βοήθησε όλη η αυτή η πορεία για να βλέπεις και τα πράγματα πιο σφαιρικά;
Σίγουρα. Έχω, πιστεύω, διαφορετικές προσλαμβάνουσες από εκείνους που έχουν ασχοληθεί αποκλειστικά με το αθλητικό κομμάτι. Εξάλλου με κάποιο τρόπο τα έχω ενσωματώσει τα περισσότερα ήδη στις συνεντεύξεις μου, οι οποίες έχουν μια διαφορετική προσέγγιση, σίγουρα όχι αμιγώς αθλητική. Και αυτό είναι κάτι που επιδιώκω.
Έχει περάσει αρκετό χρόνια πια μπροστά απ’ την κάμερα, γράφεις παράλληλα και στο ethnos.gr, μπορείς να τα βάλεις σε σειρά; Θα σε ενδιέφερε και το ραδιόφωνο;
Δε μπορώ να πω πως γράφω στο ethnos.gr γιατί κυρίως η ενότητα που έχω είναι συνδυασμός κειμένου με video. Ωστόσο στο παρελθόν έχω αρθρογραφήσει και σε site και σε εφημερίδα όποτε… Οσον αφορά τη σειρά που θέλεις για να δούμε: είναι σαφές πως πρώτη θέση έχει η τηλεόραση ή η καμερα όπως την λες και αυτό γιατί είναι το μέσο που έχω δουλέψει περισσότερο, το ξέρω σίγουρα πολύ καλύτερα και νομίζω μου ταιριάζει και πιο πολύ. Θα με ενδιέφερε παρά πολύ το ραδιόφωνο, ναι, το οποίο θα μπορούσα να το βάλω και στη δεύτερη θέση αν και δεν έχω κάνει καθόλου.
Αν μπορούσες μόνη σου να επιλέξεις να κάνεις κάτι στην τηλεόραση τι θα ήταν; Τι θεωρείς ότι λείπει στην αθλητική ενημέρωση;
Θα έκανα μια αθλητική εκπομπή προσωποκεντρική, δηλαδή με λιγότερη αθλητική επικαιρότητα και εμβάθυνση στα πρόσωπα του αθλητισμού και στις μοναδικές ιστορίες τους. Ωραίο δε θα ήταν μια γυναίκα στο τιμόνι μια τέτοιας αθλητικής εκπομπής ε;
Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην συνέντευξη με τον Λέανδρο, τον μικρό φίλο του ΠΑΟΚ με προβλήματα όρασης. Μάλιστα σε βράβευσε και ο ΠΣΑΤ γι’ αυτό. Πες μας λίγο την ιστορία μέχρι να φτάσει να γίνει θέμα στην τηλεόραση.
Καταρχάς να πω, για ακόμα μια φορά, πως ηταν μεγάλη τιμή για μένα το βραβείο αυτο που μου απονεμήθηκε στα 25α Δημοσιογραφικά Βραβεία του ΠΣΑΤ. Ο Λεανδρος μας συγκίνησε όλους με το γκολ που έβαλε στην κατάμεστη Τούμπα εν μέσω αποθέωσης. Εκείνο που ήθελα εγώ ήταν η συνέντευξη μας να έχει όλη την αθωότητα και την εξυπνάδα αυτού του παιδιού, χωρίς καμία ενήλικη παρέμβαση. Γι’ αυτό και επέλεξα να είναι μόνος του.
Ποια είναι η στιγμή που έχεις ξεχωρίσει στην δημοσιογραφική σου καριέρα; Το πρώτο πράγμα για το οποίο μπορείς να λες μέσα σου ότι είναι περήφανη γι’ αυτό;
Σίγουρα μια στιγμή που ξεχωρίζω είναι το βραβείο του ΠΣΑΤ για τη συνέντευξη στον Λεανδρο. Μια άλλη είναι με τον μικρό Γιάννη, που έγινε ο απόλυτος πρωταγωνιστης του φετινού τελικου του Κυπελλου. Το να κάνω το όνειρο του πραγματικότητα και να έρθει στο OPEN να περάσει μια μέρα σαν αθλητικός ρεπόρτερ ήταν μοναδικο. Και χαίρομαι πολύ που και αυτή η δουλεια μου αναγνωρίστηκε από τον ΠΣΑΤ και βραβεύτηκε στην πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα «Αθλητές με αναπηρία και ΜΜΕ» που είχα τη χαρά να είμαι εισηγήτρια. Ηταν πολύ συγκινητική στιγμή οταν η παραολυμπιονίκης μας Αλεξάνδρα Σταματοπουλου, ο Γιαννακης και η συνάδελφος και φίλη Μαρια Πετροπουλου μού έκαναν την βράβευση. Τέτοιες στιγμές ειναι η πραγματική ανταμοιβή της δουλειάς!
Υπήρξε ένας άνθρωπος όλα αυτά τα χρόνια στον οποίο έκανες συνέντευξη και να σου έκανε εντύπωση; Και σε ποιον θα ήθελες να πάρεις συνέντευξη;
Έχω την τύχη να έχω πάρει συνέντευξη από τεράστιες προσωπικότητες του αθλητικού χώρου. Και από όλους προσπαθώ να πάρω κάτι. Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποιον, πραγματικά. Θα ήθελα να πάρω συνέντευξη στον Γιάννη Αντετοκουνμπο και στον Νίκο Γκάλη, για να τους δούμε και με μια πιο διαφορετική ματιά. Τώρα αν με ρωτας για κάποια συνέντευξη τρελό όνειρο, αν είχα ένα μαγικό τζίνι θα του ζητούσα, τους Ζλάταν Ιμπραιμοβιτς και Λιουις Χαμιλτον!
Υπήρξαν περιπτώσεις που να ένιωσες άβολα η να δέχθηκες σεξιστικά σχόλια μέσα στην δουλειά;
Σεξιστικό σχόλιο που να με προσβάλλει ευθέως δεν έχω δεχτεί. Ωστόσο δε μπορώ να πω ότι ο χώρος είναι ρόδινος, ότι δεν υπάρχουν «κλίκες» ή ότι δεν έχω δεχτεί «πόλεμο» από συναδέλφους. Φυσικά και έχει συμβεί αυτό. Και εχω νιώσει και αδικημένη αλλά σε τέτοιες καταστάσεις, απαντάω μέσα από τη δουλειά μου.
Πως φαντάζεσαι την ζωή σου σε πέντε χρόνια από σήμερα σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο; Θα ήθελες να κάνεις οικογένεια;
Ξέρεις τι; Όταν εμείς κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει….
Δε ξέρω να σου πω, πως τη φαντάζομαι τη ζωή μου σε 5 χρόνια, ελπίζω λίγο πιο ήρεμη.
Υγεια να έχουμε και όλα τα άλλα έρχονται. Σίγουρα υπάρχουν και αλλά πράγματα που θέλω να κάνω σε επαγγελματικό επίπεδο. Οικογένεια να πω την αλήθεια δε νιώθω έτοιμη αυτή τη στιγμή να κάνω. Όπως σου είπα όμως, τα μακροπρόθεσμα πλάνα σχεδόν πάντα ανατρέπονται.
Ο τελευταίος λόγος σε σένα για τις ευχές σου για τη νέα αθλητική χρονιά.
Μιας και μπαίνουμε σε προολυμπιακη περιόδο εύχομαι να υπάρξει μεγαλύτερη προβολή στους Έλληνες αθλητές γιατί την αξίζουν. Δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Εξάλλου οι περισσότερες επιτυχίες μάς έρχονται από τα υπόλοιπα αθλήματα. Ας τους δώσουμε την προσοχή που τους αξίζει!
