Ο πρώτος γύρος για την Α.Ε Κω ολοκληρώθηκε με το παιχνίδι της Κυριακής απέναντι στην Ηλιούπολη.Ένας πρώτος γύρος αρκετά δύσκολος,με πολλά οικονομικά προβλήματα,με πολλές αποχωρήσεις και με αρκετή μουρμούρα από όλους όσους περιτριγυρίζουν την ομάδα.
Όμως και ένας γύρος που έδειξε ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία,και ότι η Α.Ε Κως των πολλών προβλημάτων και των λίγων ποδοσφαιριστών (σε σχέση με αυτούς που θα ήθελε να έχει ο Λεωνίδας Κούτσικας) μπορεί και στο τέλος να τα καταφέρει και να παραμείνει στην Δ’ Εθνική.
Σε έναν όμιλο που η αλήθεια είναι ότι αλλιώς τον περιμέναμε και αλλιώς είναι. Λέγαμε στην αρχή του πρωταθλήματος για πόσο δύσκολο όμιλο πρόκειται αλλά έχοντας δει πλέον όλες τις ομάδες της κατηγορίας,νομίζω πως αν απ’το καλοκαίρι οι παράγοντες και οι υπόλοιποι φορείς στήριζαν αυτήν την ομάδα,θα είχε ήδη σωθεί.
Γιατί μπορεί να λέμε για έναν όμιλο με ιστορικές ομάδες αλλά είδαμε και την Κυριακή απέναντι στην Ηλιούπολη,ότι απ’τις “μεγάλες” ομάδες,το μόνο που έχει μείνει είναι το “μεγάλο” όνομα τους και η ιστορία τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η ομάδα μας λοιπόν με τα όποια προβλήματα έχει καταφέρει να μαζέψει 14 βαθμούς και να βρίσκεται στην 10η θέση του πρωταθλήματος,έχοντας βγάλει μάλιστα ένα αρκετά δύσκολο πρόγραμμα στον πρώτο γύρο.
Ότι χρειάζεται παίκτες η ομάδα το έχουμε ξαναπεί,όπως καλώς η κακώς αυτούς έχουμε. Οι μεταγραφές τελείωσαν,όσοι ποδοσφαιριστές ήταν να φύγουν ή να μείνουν το έκαναν και το μόνο που έμεινε απ’τα παιδιά είναι να παλέψουν μέχρι το τέλος.
Όμως έχει μείνει και κάτι για εμάς που είμαστε απ’έξω. Και κόντρα στην Ηλιούπολη που δεν είχε άλλο ματς την ίδια ώρα,κόσμο στο γήπεδο δεν είχε.
Ας την στηρίξουμε την ομάδα,με το πιο απλό που μπορούμε να κάνουμε….να πηγαίνουμε στο γήπεδο.
