«Με το φίλο μου και ηγέτη της ομάδας, Γιώργο Καραγκούνη, τον φανταστικό Γιούρκα και τον γκολτζή Σισέ θα πάρουμε τον τίτλο», λέει χαρακτηριστικά ο 39χρονος νυν τεχνικός της δεύτερης ομάδας της Κοπεγχάγης και περιμένει πρόσκληση για την φιέστα τον ερχόμενο Απρίλιο. Αλλωστε, αγαπάει τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα (το καλοκαίρι ήταν οικογενειακώς στον Πόρο!) και έχει μέσα στην καρδιά του τους οπαδούς του, που τον λάτρεψαν στα 3 χρόνια που φορούσε τη φανέλα με το «τριφύλλι».
«Φίλε, ξέρω ότι είμαστε 2 βαθμούς μπροστά»Οι όποιες… αμφιβολίες είχαμε για το αν εξακολουθεί να ενδιαφέρεται ακόμα για τον Παναθηναϊκό, λύθηκαν από την πρώτη του ατάκα μόλις τον «πετύχαμε» στο σπίτι του στην Κοπεγχάγη. «Φυσικά και ενδιαφέρομαι. Μιλάω και με τον Ρενέ (σ.σ. Χένρικσεν), που δουλεύει ως σκάουτερ για την ομάδα. Αλλωστε ο Παναθηναϊκός είναι μια σημαντική στιγμή στην καριέρα μου, την οποία απόλαυσα πραγματικά», είπε ο 39χρονος, πλέον, Δανός.
Και έσπευσε να δώσει και… τις αποδείξεις: «Είδα την ομάδα στο πρόσφατο παιχνίδι με την Ντιναμό Βουκουρεστίου, το εντός έδρας, ενώ την είχα παρακολουθήσει και με την Στουρμ Γκρατς, αλλά και το καλοκαίρι, στο εντός έδρας με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Είχε παίξει πολύ καλά, αλλά έδωσε δύο φτηνά γκολ».
Πριν… προλάβουμε να «συνέλθουμε» από την έκπληξη, έρχεται και η ανάλυση, η εκτίμηση για τη μάχη του τίτλου: «Ξέρω, φίλε, ότι τελείωσε ο πρώτος γύρος και είμαστε 2 βαθμούς μπροστά από τον Ολυμπιακό. Βέβαια, οι δύο βαθμοί δεν λένε κάτι. Χρειάζεται να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά. Είναι θετικό ότι στο δεύτερο γύρο έχουμε τον Ολυμπιακό στην έδρα μας. Αν η ομάδα δεν έχει προβλήματα τραυματισμών, αποβολών, κίτρινων καρτών, θα μπορέσει να πάρει το πρωτάθλημα.
Αν και δεν έχω δει πολλά παιχνίδια, η ομάδα δείχνει δυνατή, καλά οργανωμένη. Εχουμε ποιότητα, αυτό είναι δεδομένο. Το θέμα είναι να υπάρχει βάθος στον πάγκο και ακούω ότι το ρόστερ είναι γεμάτο. Το βασικό είναι να μην έχεις μόνο 13 παίκτες, αλλά να υπάρχουν λύσεις και από τον 13ο ως τον 20ο παίκτη του έμψυχου δυναμικού. Αλλωστε, αν αποκλείσουμε και τη Ρόμα στο Europa League, αυτό θα σημαίνει ακόμα περισσότεροι αγώνες και σε υψηλό επίπεδο».
Η σύγκριση με την ομάδα του νταμπλ του 2004, στην οποία ο ίδιος ήταν βασικότατο στέλεχος (24 συμμετοχές, 1950 λεπτά, 21 φορές βασικός, 3 γκολ) ήταν αναπόφευκτη. «Εμείς το 2004 το πήραμε, γιατί είχαμε 16-17-18 παίκτες πρώτης γραμμής, όλοι διεθνείς με ποιότητα. Αν δεν έχει μεγάλο ρόστερ δεν κάνεις τίποτα. Εμείς τότε παίξαμε καλά, είχαμε καλή ισορροπία σαν ομάδα. Παράπονο δεν έχω, ήταν τρία καλά χρόνια για μένα, αν και αλλάξαμε πολλούς προπονητές, κάτι που το συνηθίζετε στην Ελλάδα. Είναι χαοτικό!»
«Ηγέτης ο φίλος μου ο Καραγκούνης»
Η εμπιστοσύνη του στον Παναθηναϊκό είναι δεδομένη, όπως και στους «δικούς του» ανθρώπους: «Ο καλός μου φίλος, ο Καραγκούνης, με έχει εντυπωσιάσει. Τον είδα και στην αρχή της σεζόν με την Ατλέτικο, αλλά και με την Εθνική σας ομάδα στα μπαράζ με την Ουκρανία. Πλέον, κάνει τη διαφορά. Εχει ωριμάσει, τόσο ως παίκτης, όσο και ως άνθρωπος. Εχει την εμπειρία, είναι, νομίζω, ο αρχηγός της ομάδας και είναι ο ηγέτης της. Δεν ξέρω πώς παίζει συνέχεια, αλλά είναι σίγουρα το κλειδί και μπορεί να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στον τίτλο.
Ξέρω ότι είναι πάλι στην ομάδα και ο Γιούρκας (σ.σ. Σεϊταρίδης). Είχα μιλήσει μαζί του στο facebook όταν ήταν στην Ατλέτικο και με είχε καλέσει να πάω στη Μαδρίτη. Είναι φανταστικός παίκτης, με σπουδαία καριέρα και είχαμε καλή συνεργασία το 2004 στη δεξιά πλευρά. Δεν ξέρω γιατί δεν πήγε καλά στην Ισπανία, αλλά του εύχομαι τα καλύτερα, όπως σε όλους όσοι ήμασταν μαζί το 2004, αλλά και σε όλη την ομάδα».
Ο Τζιμπρίλ Σισέ δεν θα μπορούσε να περάσει ασχολίαστος από τον Μικάελσεν: «Φυσικά και τον ξέρω. Εχει πετύχει πολλά γκολ ως τώρα και αν και δεν ξέρω ακριβώς σε τι επίπεδο απόδοσης κινείται, είναι πολύ σημαντικό για μια ομάδα να έχει έναν σκόρερ που να βάζει εύκολα το γκολ. Μόνο έτσι μπορείς να πάρεις το πρωτάθλημα και εμείς το 2004 είχαμε έναν παίκτη που έβαλε πολλά γκολ (σ.σ. τον Παπαδόπουλο). Ο Σισέ είναι πολύ έμπειρος και θα βοηθήσει».
Συμπαίκτης του Μικάελσεν το 2004, στην ομάδα του νταμπλ ήταν και ο Κριστόφ Βαζέχα: «Του εύχομαι κάθε επιτυχία στο έργο του ως βοηθός προπονητή. Στην Ελλάδα όλοι τον εκτιμούν και τον σέβονται, το ίδιο και εγώ. Βέβαια δεν είναι εύκολο για έναν παίκτη να γίνει στη συνέχεια προπονητής και ας θεωρούν έτσι πολλοί. Το βλέπω και εγώ που είμαι τώρα προπονητής στους μικρούς της Κοπεγχάγης, στις ηλικίες 15 με 17. Είναι τελείως διαφορετικό, με περισσότερο άγχος και πίεση. Εύχομαι στον ίδιο, αλλά και στο νέο τεχνικό να πάρουν τον τίτλο».
«Το μυστικό… για τον Τεν Κάτε»
Τον Νίκο Νιόπλια δεν τον ξέρει προσωπικά, ούτε και τον Χενκ τεν Κάτε, για τον οποίο απέφυγε να κάνει σχόλιο. Ωστόσο, φαίνεται ότι τον έμαθε μέσω… τρίτου: «Ναι, πράγματι, στην Κοπεγχάγη παίζει ο Νταμ Ν’ Ντόι, που πριν αγωνίζονταν στον Παναθηναϊκό. Του είπα ότι είναι πολύ τυχερός που έχει παίξει σε αυτή την ομάδα. Είναι καλός παίκτης και τώρα τελευταία παίζει πολύ καλά, σκοράρει στο Europa League. Αυτός πράγματι, μου μίλησε για τον Τεν Κάτε. Αλλά δεν μπορώ να σας πω τι μου είπε. Είμαι μυστικό (σ.σ. γέλια), δεν θα ήθελα να πω».
Ο Μικάελσεν ήταν από τα αγαπημένα παιδιά των οπαδών του Παναθηναϊκού και η λατρεία είναι αμοιβαία: «Ηταν φανταστικός ο κόσμος, η ατμόσφαιρα σε πολλά παιχνίδια στη Λεωφόρο, ιδίως για το Champions League, ήταν ηλεκτρισμένη. Εχω πάει με την Εθνική ομάδα σε πολλές χώρες, σε πολλά γήπεδα του εξωτερικού, αλλά τέτοια ατμόσφαιρα δεν έχω ζήσει. Μου έλεγαν οι διεθνείς συμπατριώτες μου ότι είμαι πολύ τυχερός και το ξέρω. Μακάρι να ήμουν τώρα 22 ετών και να άρχιζα την καριέρα μου από τον Παναθηναϊκό»!
Εκτός από τον «τρελό Πολωνό» (σ.σ. Βαζέχα), ο κόσμος του Παναθηναϊκού είχε και τον «τρελό Δανό», τον Μικάελσεν, που πολλές φορές συμπεριφέρονταν λες και ήταν από μικρός… στη θύρα 13! «Δεν είμαι τόσο τρελός όπως πολλοί νομίζουν. Απλά παθιαζόμουν πολύ, ήθελα πάντα να νικάω. Δεν έκανα βλακείες στον αγωνιστικό χώρο. Άλλο πράγμα είναι το τι γίνεται μέσα στο γήπεδο και άλλο το τι άνθρωπος είσαι. Ελπίζω αυτό να το έχουν καταλάβει όλοι».
Ο Πόρος… και η φιέστα!
Η αγάπη του για τον Παναθηναϊκό είναι δεδομένη, αλλά και ο ίδιος έχει πολύ όμορφες αναμνήσεις από την Ελλάδα. «Το καλοκαίρι κατάφερα να έρθω με την οικογένειά μου στην Ελλάδα, για πρώτη φορά μετά από 5 χρόνια που έφυγα. Πήγαμε σε ένα μικρό νησάκι κοντά στην Αθήνα, στον Πόρο! Δεν ήθελα να πάμε κάπου μακριά, ήθελα να είμαστε κοντά στην πρωτεύουσα, να δω φίλους, αλλά να δουν και τα παιδιά μου πού μέναμε τότε».
Οσο για το αν θα επαναλάμβανε το ταξίδι του τον ερχόμενο Απρίλιο, σε περίπτωση κατάκτησης του τίτλου από τον Παναθηναϊκό, για να γιορτάσει με τον κόσμο στη φιέστα; «Αν με καλέσει ο σύλλογος, μετά χαράς να έρθω. Αν όμως ο σύλλογος θεωρήσει ότι δεν χρειάζεται, δεν θα είναι καλό να έρθω, γιατί στα παιδιά που είναι τώρα στην ομάδα αξίζει όλη η χαρά. Σε αυτή την περίπτωση, εγώ θα το γιορτάσω με το δικό μου τρόπο, εδώ, στην Κοπεγχάγη, μαζί με τον Ρενέ»!
