Με μία μακροσκελή ανακοίνωση του, ο πρώην (πλέον) προπονητής του Ιπποκράτη απαντάει στην πρόεδρο του συλλόγου Βαλεντίνα Τρουμούση για την απόφαση της για λύση της συνεργασίας, συνεχίζει να επιρρίπτει ευθύνες στη γραμματεία του αγώνα με την Ακαδημία Καλύμνου, απάντησε στους ”σφουγγαράδες” για το μη χαιρετισμό και αναφέρει από τη δική του πλευρά στα όσα έγιναν. Αναλυτικά, η ανακοίνωση:
«Θέλοντας να περάσει μια μέρα από την ανακοίνωση της προέδρου του Α.Σ Ιπποκράτη, θα ήθελα να αναφέρω πως ακριβώς εξελίχθηκαν τα πράγματα και φτάσαμε ως εδώ. Έτσι κι αλλιώς ήθελα να τοποθετηθώ, όμως το μεγάλο έναυσμα μου το έδωσαν το πλήθος τηλεφωνημάτων που έλαβα από γονείς αθλητών- αθλητριών, οι οποίοι έμειναν έκπληκτοι με την πολύ στενάχωρη γι αυτούς και τα παιδιά τους εξέλιξη όπως μου δήλωσαν! Η σειρά των γεγονότων του Σαββάτου λοιπόν έχει ως εξής: Υπήρχε ένας μόνο άνθρωπος στη διάρκεια του αγώνα των παίδων (ο προπονητής) να παλεύει ΜΟΝΟΣ του για τις οποίες αδικίες συντελούνταν από τη γραμματεία του αγώνα εις βάρος της ομάδας και κυρίως των παιδιών και των κόπων τους. Δεν υπήρχε περίπτωση σε τέτοιες καταστάσεις ο σωστός προπονητής, ή ο σωστός “πατέρας” αν θέλετε-έτσι έβλεπα και βλέπω τα παιδιά μου μέσα στο γήπεδο -να επιτρέψω και να δεχτώ να αδικούνται, να ακυρώνεται ο κόπος τους και να τους αφαιρείται κάτι που το κέρδισαν με την αξία τους! (απεναντίας γνωρίζουν όλα τα παιδιά -αθλητές μου τόσα χρόνια, ΔΕΝ θέλω ποτέ μια κερδίσουμε κάτι που είναι εντελώς άδικο, από μόνοι μας θα επαναφέραμε τα πράγματα στη σωστή τους θέση, αν αντιλαμβανόμασταν αδικία υπέρ μας, αυτό έτσι κι αλλιώς προσπαθώ να το περνάω σαν στάση ζωής: Μην αδικείτε κανέναν, μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας αδικεί)! Όσο για την περιβόητη “άρνηση” μας να χαιρετίσουμε την αντίπαλη ομάδα, έτσι προφανώς βόλευε κάποιους να το εκλάβουμε για να πετούν με τη σειρά τους λάσπη, με τον ίδιο τρόπο παρέσυραν και την κ. πρόεδρο και της διαμόρφωσαν άποψη.
Η αλήθεια είναι μια και γι’ αυτό το συμβάν όπως έχω εξηγήσει και μετά τον αγώνα: Ως ένδειξη διαμαρτυρίας για όλα τα ευτράπελα που συνέβησαν και αδίκησα κατάφωρα την ομάδα μας, εμείς δεν δεχόμαστε να συμμετέχουμε σε όλο αυτό σαν να μην συμβαίνει τίποτα κι όλα καλά, απεναντίας με το να μην θέλουμε να μπούμε στο γήπεδο και να μείνουμε καθιστοί στον πάγκο μας, αλληγορικά επισημάναμε ότι και δεν αποτελούμε παράγοντα του αγώνα με τον τρόπο που εξελίχθηκε και ότι ο αγώνας έγινε όπως έγινε, παρόλες τις προσπάθειες μας για την ορθή διεξαγωγή με τους κανόνες που επιβάλλονται, αλλά απ τη στιγμή που αυτί δεν συνέβη, εμείς δεν βρισκόμαστε άλλο στο γήπεδο και δεν έχουμε συμμετοχή σε όλο αυτό!
Πόσο πιο ξεκάθαρο “μήνυμα ” ,για έναν αγώνα παρωδία, λόγω των αλλεπάλληλων δυσλειτουργιων και λαθών! Δεν απαγόρευσαν σε κανέναν να χαιρετήσει αντιπαλους παικτες, αποδειξη ότι κανονικά οι αθλητές μας καθιστοί απ τον πάγκο έδωσαν το χέρι στους αντιπάλους τους! Ώρες μετά σε πεντάλεπτη τηλεφωνική συνομιλία μου με την κ. προεδρο, μου επεριψε ευθύνη, γιατί με τις διαμαρτυρίες μου (που ήταν εντελώς κόσμιες) και με την ένσταση που θέλησα να υποβαλλουμε, έριξα την ψυχολογία των παικτων- δικη της προσωπική οπτική και άποψη- εντελώς αντίθετη βέβαια με το αίσθημα αδικίας που βίωναν τα παιδιά μας, όπως φυσικά μου τόνισαν κι εκείνες τις στιγμές, αλλά και μετά το τέλος του αγώνα! Και φυσικά στην εύλογη ερώτηση μου για τον έπρεπε να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα τα συνεχή λάθη της γραμματείας και στο πώς είναι δυνατόν να στείλω τόσο λάθος “μήνυμα” στα παιδιά μας να σκύβουν το κεφάλι όταν αδικούνται, η απάντηση ήταν ότι είχαν να παίξουν 7 μήνες, και τι καταλάβαμε τώρα, λες και το προκάλεσα εγώ όλο αυτό κι όχι οι αλλεπάλληλες δυσλειτουργίες της γραμματείας που “χάλασαν” τον αγώνα (που μου επιβεβαίωσε ότι τα έβλεπε όλα αυτά που γίνονταν απ την κερκίδα). Και σε άλλη στιγμή της κουβέντας μας, μου δήλωσε σε επιθετικό τόνο, ότι δεν έπρεπε να αντιδράσω και να μιλήσω πολύ πολύ, γιατί όπως είπε καλώς ή κακώς μόνο οι άνθρωποι από την Κάλυμνο μπορούσαν να “παιξουν” ως γραμματεία γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμοι στην Κω, και αν δεν ερχόντουσαν οι συγκεκριμένοι διαθέσιμοι θα μηδενιζομασταν ως γηπεδούχοι, γιατί δεν θα είχαμε βρει ανθρώπους για την διεξαγωγή του αγώνα… Φυσικά την ενημέρωσα ότι η γηπεδούχος ομάδα δεν ευθύνεται να βρει γήπεδο, κριτές, διαιτητές, αυτά είναι αρμοδιότητες των εκάστοτε επιτροπών!
Τέλος, αργά το βράδυ και με μήνυμα μου ανακοινώθηκε η λύση συνεργασίας, ούσα προσωπική της επιλογή- απόφαση, χωρίς σύγκληση Δ.Σ και συζήτηση και μαζί μου, και απλά τα υπόλοιπα 2 μόνο μέλη δήλωσαν στήριξη στην απόφαση της κ. προέδρου! Αυτά για το ιστορικό των γεγονότων. Η δική μου απόφαση έτσι κι αλλιώς ήταν ειλλημένη, μετά το τέλος του αγώνα, θα διεκπεραίωνα τις προπονήσεις κ αγώνες ως όφειλα απέναντι στους αθλητές- αθλήτριες μου ,αφού ξεκινήσαμε μαζί τα τμήματα αυτά προ 2 ή 3 ετών και είχαμε εξαιρετικό δέσιμο, αλλά φυσικά δεν θα ανανέωνα για την επόμενη χρονιά έχοντας μεγάλο χάσμα στις αντιλήψεις με την κ. πρόεδρο σε θέματα προπονητικά και γενικότερα λειτουργίας και οργάνωσης των τμημάτων! Κλείνοντας θέλω μέσα απ την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλα τα “παιδια” μου, που είχα την χαρά να δουλέψω μαζί τους, τους γονείς τους για την εμπιστοσύνη που μου δείχνανε συνεχώς και να τους ευχηθώ μόνο επιτυχίες και πρόοδο με ότι κι αν ασχολούνται. Να είναι σίγουροι ότι θα τους παρακολουθώ με μεγάλη μου χαρά στα επόμενα βήματα τους και πάντα στην διάθεσή τους για οτιδήποτε! Κλείνοντας να ευχαριστήσω θερμά για τα πολύ καλά και συγκινητικά λόγια που μου είπαν, τόσο οι αθλητές μου σύσσωμοι, όσοι και οι γονείς των παιδιών μου σε μικρότερα τμήματα. Είναι η τεράστια ανταμοιβή μου, όλη αυτή η αγάπη που εισέπραξα από γονείς και παιδιά και ότι καλύτερο έχω να θυμάμαι από τα χρόνια που δούλεψα μαζί τους! Κι αν όπως λένε αισθάνονται τυχεροί που δουλέψαμε μαζί, είμαι σίγουρος ότι εγώ έχω κερδίσει πολλά περισσότερα από τα ίδια τα παιδιά!! Να ευχηθώ επίσης καλή συνέχεια και πορεία στην ομάδα του Ιπποκράτη»!
