Δεκατρείς, τόσοι είναι όλοι κι όλοι οι MVPs που έχουν κερδίσει το βραβείο περισσότερες από μία φορές. Έξι ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, πέντε ο Μπιλ Ράσελ κι ο Μάικλ Τζόρνταν, τέσσερις ο Ουίλτ Τσέιμπερλεϊν κι ο ΛεΜπρον Τζέιμς, τρεις ο Μόουζες Μαλόουν, ο Λάρι Μπερντ κι ο “Μάτζικ” Τζόνσον, δύο ο Μπομπ Πέτιτ, ο Καρλ Μαλόουν, ο Τιμ Ντάνκαν, ο Στιβ Νας κι ο Στεφ Κάρι.
Ένας από αυτούς χρειάστηκε να κάνει κάτι το διαφορετικό για να κερδίσει τον ανταγωνισμό, τόσο που ο ανταγωνισμός δε θα το ξεπεράσει ποτέ.
Ακόμα να μαντέψετε σε ποιον αναφερόμαστε; Ας βοηθήσουμε λίγο.
Οχτώ φορές All-Star, εφτά φορές μέλος των All-NBA Teams, πέντε φορές πρώτος σε ασίστ…
Ακόμα τίποτα; Ίσως αυτό βοηθήσει περισσότερο: Ο Σακίλ Ο’Νιλ τον βλέπει ακόμα στον ύπνο του. Σε εφιάλτες προφανώς.
“Ήταν ένας ομορφούλης τύπος σαν τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και κοντούλης που έτρεχε πέρα-δώθε κι απλώς έδινε πάσες από εδώ κι από εκεί, σκόραρε πού και πού, αλλά πάντα με κέρδιζε στην ψηφοφορία για τον MVP. Στο μεταξύ, εγώ να έχω 28 πόντους και 15 ριμπάουντ χωρίς να βάζω ελεύθερες βολές…”.
“Άντε να το άξιζε μία φορά, αλλά όχι δύο πάνω από τον Diesel (σ.σ. τον εαυτό του). Δύο φορές; Διαδοχικά; Δύο αυτός, ένα εγώ, ένα ο Κόμπι; Κάποιο λάθος θα έγινε” είχε… εξομολογηθεί κάποτε στην εκπομπή “Open Court” της NBA TV.
“Ήταν στα αλήθεια ο MVP ή τον ψήφισαν λόγω συμπάθειας; Δύο φορές; Πάνω από εμένα; Φύγε από εδώ! Φύγε από εδώ!” είχε πει άλλη φορά.
eurohoops.net
