Ξενερωμένος για τις λίγες ευκαιρίες που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Νικλητσιώτης, μιλώντας σε αθλητική εφημερίδα.
Οι δηλώσεις Νικλητσιώτη στην “Sportday”
Γιώργο, μία περίεργη χρονιά για εσένα αυτή που μας πέρασε, αλλά και μία πιο γεμάτη σεζόν…
“Ηταν μία πολύ περίεργη χρονιά. Ηταν ένα σχολείο για εμένα η Β’ Εθνική. Δυστυχώς στον ΟΦΗ δεν έπαιξα όσα παιχνίδια θα ήθελα. Ο κύριος Αναστόπουλος δεν με έβαλε σε πολλά ματς. Επαιξα μόνο εννέα ματς. Αποφάσισα και μίλησα με τον Ολυμπιακό για να πάω στον Θρασύβουλο ώστε να παίξω περισσότερα παιχνίδια, για να έχω περισσότερη εμπειρία. Εκανα γύρω στα 20 ματς και θεωρώ ότι η Β’ Εθνική ήταν σχολείο για εμένα. Νιώθω πιο έτοιμος και μου έκανε καλό ότι πήγα και έπαιξα”.
Πόσο δύσκολο είναι για τα νέα παιδιά να δουλεύουν με την πρώτη ομάδα και να βλέπουν στο τέλος ότι δεν υπολογίζονται;
“Σίγουρα για εμάς τους πιτσιρικάδες, που έχουμε φιλοδοξίες και όνειρα, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Γιατί τρέχουμε περισσότερο, δουλεύουμε για τον εαυτό μας, βλέπουμε από τους μεγαλύτερους τι να κάνουμε για να μείνουμε στην ομάδα. Ομως, γίνεται τελευταία στιγμή μια μεταγραφή και θα δοθείς δανεικός σε κάποια άλλη ομάδα. Αυτό δυστυχώς γίνεται μόνο στην Ελλάδα και εγώ προσωπικά νιώθω ξενερωμένος. Αυτή είναι η έκφραση. Δηλαδή κάποιοι παίκτες που τους πληρώνουν εκατομμύρια και βλέπεις ότι δεν έχουν κάτι περισσότερο από εσένα κι όμως παίζουν. Ε, αυτό σε ξενερώνει”.
Εμείς γνωρίζαμε ότι δεν… προβλεπόταν να ακολουθήσεις την ομάδα στο Ζέεφελντ. Τι άλλαξε;
“Εγώ στην αρχή με το που πήγα στις προπονήσεις ενημερώθηκα από τον προπονητή ότι δεν θα ακολουθήσω την ομάδα. Εγώ συζήτησα και με τον μάνατζέρ μου να βρω κάτι και την τελευταία μέρα της προπόνησης ανακοίνωσε ο προπονητής ότι θα με πάρει μαζί του. Εγώ ήρθα στην προετοιμασία, αλλά από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι θα απογίνω. Θα μείνω; Θα φύγω; Δε το γνωρίζω ακόμα. Όσο είμαι εδώ, θα δίνω το 100% πρώτα απ’ όλα για εμένα για να βελτιωθώ για τον εαυτό μου και να δείξω στον προπονητή αν αξίζω να μείνω στην ομάδα”.
Όλο αυτό περί ελληνοποίησης πώς το εισπράττετε εσείς;
“Μας επηρεάζει. Ακούμε συνέχεια ελληνοποίηση και βλέπουμε τον Ολυμπιακό και τις άλλες ομάδες να έχουν περισσότερους ξένους. Και βλέπουμε ότι δεν έχουν κάτι παραπάνω από εμάς. Αυτό μας ενοχλεί. Αν είχαν κάποια προσόντα περισσότερα από εμάς, ίσα ίσα θα μαθαίναμε από αυτούς και θα γινόμασταν καλύτεροι. Βλέπουμε παίκτες, όμως, να έρχονται με εκατομμύρια και να παίζουν χειρότερα από εμάς. Γιατί να μην εμπιστευτούν εμάς για ένα-δύο χρόνια και μετά να μας έχουν δέκα χρόνια για να μας πουλήσουν; Και έρχεται ένας ξένος, τον κάνουν… Θεό χωρίς να του αξίζει και μετά φεύγει και δεν τον θυμάται κανείς”.
Μπορεί να αλλάξει αυτό; Είδαμε τον “Φέτφα”, για παράδειγμα, πέρυσι…
“Στην Ελλάδα δεν πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει αυτό. Για τον Φετφατζίδη, που είναι και πολύ φίλος μου, ήταν πολύ τυχερός που έπαιξε, γιατί του δόθηκε η ευκαιρία με τον κύριο Λίνεν. Επαιξε, πήγε καλά στα παιχνίδια και κατάφερε να μείνει. Ηρθε ένας καινούργιος προπονητής, τον εμπιστεύτηκε και αυτός και έπαιξε τα παιχνίδια που έπαιξε. Είμαι πολύ χαρούμενος για το γεγονός, αλλά πιστεύω πως αυτό θα γίνεται μία φορά στα δέκα χρόνια”.
Σκέφτεσαι το μέλλον σου; Και πού σε βρίσκει αυτό;
“Ναι. Κάθε μέρα το σκέφτομαι το μέλλον μου. Γιατί, όπως σου είπα, σε δύο μέρες που γυρνάμε στην Ελλάδα δεν ξέρω αν θα ακολουθήσω την ομάδα. Και εγώ θα κοιτάξω τι θα μου πει ο προπονητής και σε περίπτωση που φύγω, θα διαλέξω μία ομάδα ελπίζοντας να κάνω την καλύτερη επιλογή και να αγωνιστώ. Το δικό μου όνειρο δεν είναι να πάω στον ΟΦΗ, στον Θρασύβουλο ή οπουδήποτε. Εχω ένα όνειρο. Θέλω να κάνω τη δική μου καριέρα”.
Ο “Νίκλη” τι όνειρα έχει;
“Το όνειρό μου είναι να παίξω στον Ολυμπιακό. Και αυτό θα είναι ένα σκαλοπάτι για να φύγω στο εξωτερικό, και αυτό είναι το μεγάλο όνειρό μου”.
