Για να τον συναντήσω έπρεπε να περάσω από τα Βλάχικα της Βάρης. Φουστανέλες, τσίκνα και σούβλες με εγγύηση γνησιότητας. Ο Σισέ σύμφωνα με τις οδηγίες έμενε πίσω από έναν μεγάλο φούρνο. «Θα τον προσπεράσεις και μετά από έξι στενά θα δεις παρκαρισμένα πολλά παράξενα αμάξια, εκεί είσαι».
Εύκολο φαινόταν αλλά η πρώτη προσπάθεια με έβγαλε σε αδιέξοδο. Ξαναγύρισα λοιπόν στην λεωφόρο με τα σφαχτά και άρχισα να εξερευνώ τα στενά γύρω από τον φούρνο. Οι προσπάθειες δεν απέδιδαν ώσπου ένα θηριώδες τζιπ με ξένες πινακίδες έκανε την εμφάνιση του στη λεωφόρο. «Λες;» αναρωτήθηκα και τελικά «ναι», η τύχη ήταν μαζί μου. Προτίμησα να μην τον χαιρετίσω και βάλθηκα να τον παρακολουθώ. Μαύρη φόρμα, σαγιονάρες και χαμόγελα στις πωλήτριες. Χυμοί – πορτοκάλι, σταφύλι, μάγκο- και σάντουιτς, σε όλα τα μεγέθη. Με δυο δρασκελιές μπήκε με δυο δρασκελιές βγήκε. Φόρτωσε τις σακούλες στη θέση του συνοδηγού και μετά από λίγους ελιγμούς έφτασε όντως στο δρόμο με τα παράξενα αυτοκίνητα. Μια πανέμορφη μπλε Μάστανγκ… Μια μαύρη αντίκα των αρχών του 19ου αιώνα, χωρίς παράθυρα από αυτές που χρησιμοποιούσαν οι γκάγκστερ στα πιστολίδια τους στο Σικάγο… Όλα στην τρίχα βέβαια, με δερμάτινα καθίσματα, γυαλισμένες ζάντες λες και άνοιξαν οι κούτες και βγήκαν.
Στην είσοδο της μονοκατοικίας ήταν «παρκαρισμένα» δύο θηριώδη ζευγάρια λάστιχα, στις ζελατίνες τους ακόμη. Στο γκαζόν είχαν στηθεί δυο τέρματα σημάδι ότι οι πιτσιρικάδες του σπιτιού έχουν ξεκινήσει από νωρίς τα σουτ. Πλαστικές μπάλες, κούκλες, παιδικά παιγνίδια κατασκευών… Όλη η όμορφη ανακατωσούρα δηλαδή που μπορούν να προκαλέσουν τρία αγόρια και μια κόρη. Στο σαλόνι μια τεράστια οθόνη έπαιζε δυνατά βίντεο κλιπ και ο Σισέ μιλούσε στο τηλέφωνο. Μπροστά του στο χαμηλό ντιζαϊνάτο τραπεζάκι ήταν τα σάντουιτς και οι χυμοί. Έκανε ένα νεύμα «δοκιμάστε τα» και συνέχισε να μιλάει στο τηλέφωνο. «Η γυναίκα μου», δικαιολογήθηκε κλείνοντας κάποια στιγμή το τηλέφωνο και δίνοντας μου το χέρι του για μια θερμή χειραψία. Του χαμογέλασα με κατανόηση και του ζήτησα να με ακολουθήσει σε μια γωνία μακριά από τα χιπ χοπ της τηλεόρασης.
Ο ρόλος της εξέδρας είναι σημαντικός;
– Πολύ σημαντικός. Μπορεί να είσαι κουρασμένος ή πεσμένος ψυχολογικά και ο κόσμος να σε κάνει να νιώσεις ότι πρέπει να τα δώσεις όλα.
Πού διαφέρει ένας παθιασμένος φίλαθλος από ένα χούλιγκαν;
– Όταν χρησιμοποιεί βία ή ρατσισμό είναι χούλιγκαν. Όλα τα άλλα επιτρέπονται.
Ακόμα και να βρίζει την αντίπαλη ομάδα;
– Αν μέσα στο πάθος τους βρίσουν και τον αντίπαλο είναι λογικό. Όταν όμως αρχίζει η βία τότε παύουμε να μιλάμε για ποδόσφαιρο. Εγώ δε θεωρώ πως οι χούλιγκαν είναι φίλαθλοι. Δεν βλέπουν καν τον αγώνα.
Πόσο εύκολο είναι να αγαπήσεις μια ομάδα; Αρκεί ένα καλό συμβόλαιο ή υπάρχουν και άλλες προϋποθέσεις;
– Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο συμβόλαια, λεφτά και δημοσιότητα. Θα μπορούσα να είχα φύγει το καλοκαίρι, είχα πολλές προσφορές αλλά έμεινα. Θα μπορούσα να είχα πάρει τα ίδια και αλλού, ίσως και περισσότερα.
Τι είχες ακούσει για την Ελλάδα πριν έρθεις;
– Είχα παίξει ενάντια στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Ήξερα και τη Μύκονο, την ελληνική σαλάτα, τη φέτα… και τη νυχτερινή ζωή.
Είσαι εδώ σχεδόν 1.5 χρόνο, φίλους έχεις αποκτήσει;
– Τους συμπαίκτες μου πρώτα από όλα. Από αυτούς μαθαίνω όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Παπανδρέου – Σαμαράς σου λένε τίποτα;
– Ναι αλλά δεν θυμάμαι ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός.
Δεν είναι επικίνδυνο το πέρασμα από την φτώχια στον πλούτο;
– Γιατί; Έχω την ευλογία να έχω λεφτά. Δουλεύω όμως σκληρά για αυτά και είμαι περήφανος. Από δω και πέρα, θέλω περισσότερους τίτλους και θέλω να έχω διάρκεια σαν παίχτης. Πάνω απ’ όλα όμως, θέλω να παίζω μπάλα και να το ευχαριστιέμαι.
Στα δικά σου παιδιά λες συνεχώς «ναι» ή λες και κανένα «όχι»;
– Έχω την κακιά συνήθεια να λέω εύκολα «ναι» στα παιδιά μου. Ίσως να έχει σχέση με το ότι εγώ δεν είχα όλα όσα ζητούσα. Και υπάρχουν διαστήματα που δεν τα βλέπω, δεν ζουν μόνιμα εδώ οπότε μόλις τα δω το παρακάνω.
Ήσουν ο καλύτερος παίχτης της γενιάς σου ή ο πιο τυχερός.
– Εξαρτάται από το πώς ορίζεις το καλύτερος. Ήμουν ο γρηγορότερος, ο ψηλότερος και έβαζα γκολ, οπότε για τη θέση που παίζω, ήμουν ο καλύτερος.
Στον Θεό πιστεύεις;
– Φυσικά.
Στην τύχη;
– Είναι μια λέξη που δε μου αρέσει να χρησιμοποιώ. Για μένα είσαι καλός ή δεν είσαι. Στα 11 μου χρόνια έβλεπα τη μαμά μου μια φορά την εβδομάδα. Στην επόμενη μεταγραφή μου, έβλεπα τη μαμά μου μια φορά στους 6 μήνες. Αν θέλεις να είσαι ο καλύτερος, προϋποθέτει θυσίες.
Έχεις κάνει χειραψία με τον Σαρκοζί;
– Αρκετές φορές.
Και με την γυναίκα του;
– Όχι. Δεν την παίρνει πάντα μαζί του.
Τι άποψη έχεις για τον Σαρκοζί;
– Καλύτερα να την κρατήσω για τον εαυτό μου.
Αυτό το διάστημα ο Σαρκοζί είναι στην επικαιρότητα για την πολιτική του για τους Ρομά και τους μετανάστες.
– Εγώ μεγάλωσα σε μια περιοχή 5 λεπτά από τον καταυλισμό των τσιγγάνων. Είχα φίλους τσιγγάνους… Και νομίζω πως πρέπει να γυρίσει πίσω και να δει ποιος βοήθησε την Γαλλία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν οι Πολωνοί, οι Ιταλοί, οι Αφρικανοί, οι Άραβες. Οι άνθρωποι που τώρα τους κλείνουμε την πόρτα.
Η νίκη είναι αυτό που μετράει σε έναν αγώνα;
– Ναι. Αν θέλεις τίτλους πρέπει να κερδίζεις τα παιχνίδια.
Νίκη με ένα μέτριο γκολ ή ήττα με μια καλή εμφάνιση;
– Ποιο το νόημα; Αν ένα μέτριο γκολ είναι αρκετό για να κερδίσεις τον αγώνα, αυτός είναι ο στόχος. Αν έβαζα πάνω απ’ όλα την προσωπική μου απόδοση, τότε καλύτερα να έπαιζα τένις ή πινγκ-πονγκ.
Τα νύχια σου τα τρως πριν από τον αγώνα ή μετά από τον αγώνα;
– Πριν και μετά. Και ποτέ κατά τη διάρκεια. Είναι ένα από τα πράγματα που θέλω να αλλάξω. Έχω προσπαθήσει αλλά είναι δύσκολο.
Συνεχίζεται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο να απαγορεύεται το σεξ πριν από τον αγώνα;
– Η αλήθεια είναι ότι απαγορεύεται δυο μέρες πριν από τον αγώνα. Οι ψυχολόγοι που μας στηρίζουν, μας έχουν πει ότι το σεξ το προηγούμενο βράδυ δεν είναι τόσο κακό. Οι επιδράσεις δηλαδή κάνουν δύο μέρες να εμφανιστούν. Αυτό δεν είναι και πολύ καλό γιατί το σεξ είναι πολύ σημαντικό.
Μετά το ποδόσφαιρο; Προπονητής;
– Όχι. Πολύ άγχος. DJ. Το κάνω άλλωστε. Έχω παίξει και εδώ στην παραλία, στα κλαμπ. Μου αρέσει τόσο πολύ η μουσική.
Πηγή: www.protagon.gr
